The Trial of Ratko Mladic, Robert MIller & Henry Singer, 2018.

Poster; de film is een documentaire over het jarenlange strafproces van het Joegoslavië-tribunaal tegen de Bosnisch-Servische generaal Ratko Mladic.

© VPRO: Wie het Joegoslavië van de jaren negentig wil begrijpen, moet weten wat er is gebeurd in de Tweede Wereldoorlog. Die les komt van een van de advocaten van de voormalige Bosnisch-Servische generaal Ratko Mladic in de Britse documentaire The Trial of Ratko Mladic. De advocaat maakt zijn opmerking terwijl hij door Kroatië rijdt en het terrein passeert waar in de Tweede Wereldoorlog het concentratiekamp Jasenovac was gevestigd. Dit was een kamp van de Ustasa, een fascistische militie in de Onafhankelijke Staat Kroatië. Het ging hier om een vazalstaat van nazi-Duitsland, waarin genocide werd gepleegd op niet alleen Joden en Roma, maar ook op Serven.

Jasenovac was het grootste cocnetratie- en vernietigingskamp in Kroatië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd opgericht onder het leiderschap van Ante Pavelic door de Ustasabeweging in 1941, en in april 1945 werd het grotendeels door de kampbewakers vernietigd in een poging het bewijsmateriaal te vernielen.

De VPRO-gids vermeldde deze informatie, omdat de makers, Robert Miller en Henry Singer, met deze film de twee kanten van de zaak wilden laten zien. Dus niet alleen 'de slager van Bosnië,' Mladic, maar ook de man die wraak nam voor wandaden in het verleden tegen zijn volk gepleegd.  

Na de dood van de grote Joegoslavische leider Joseph Tito stak het oude etnische nationalisme zijn lelijke kop weer op in de Balkan-republiek. Hooligans van Kroatische voetbalclubs begonnen de Ustase-groet opnieuw te brengen en de fans van Servische tegenstanders hieven Servisch-nationalistische liederen uit de Tweede Wereldoorlog aan.

Over het geheel genomen gedroeg Mladic zich horkerig. Bij het toehoren van Pasic had ik de indruk dat hij stil was. 

De verovering van Belgrado; vond plaats in 1806.
 schilderij van Katarina Ivanović (c. 1844-1845); te zien in het Nationaal museum van Servië. 

 De revolutie had ten doel het verkrijgen van Servische onafhankelijkheid, na drie eeuwen van Moslim-verheersing. 

11 juli 1995: The commander of the Bosnian Serb Army, Gen Ratko Mladić, entered Srebrenica and triumphantly declared to a Bosnian Serb television crew that he was going to take revenge for the “rebellion of the Dahijas,” an 1804 Serb uprising in the Srebrenica area that had been brutally suppressed by the Ottoman Turks who ruled the region at the time. Local Serb residents were also eager to take revenge for raids by Bosnian Muslims from inside the enclave. ZIE DEZE SITE.

Openbaar aanklager van het International Criminal Tribunal of the former Yugoslavia

Peter McCloskey 

Twee advocaten van het verdedigingsteam; links hoofdadvocaat Branko Lukic. 

'We moeten de doden begraven.'

Darko Mladic, zoon van Ratko;

beschrijft vader als 'een zeer goed persoon.'

Bosiljka Mladic

Vrouw van Ratko Mladić

Aanhang van Mladic. Die heeft hij (nog steeds). 

Ik stap nu over van de pro-Mladic mensen naar de getuigen die hem betichtten van zijn  verschrikkelijke wandaden, 

Dit is de getuige à charge, Elvedin Pasic Hij was 14 in 1992, toen zijn dorp werd aangevallen. Hij barst in huilen uit als hij vertelt van de dood van zijn vader. Zie voor zijn getuigenis: VOA NEWS.

Fikret Alić (midden); 'Bosniak' (= bosnische moslim) overlevende van het Keraterm concentratiekamp, 1992.

Gedetineerden in het Trnopolje-kamp, ​​vlakbij Prijedor, Bosnië en Herzegovina. 

Één van de tenlasteleggingen: in concentratiekampen werden de moslims uitgehongerd en gemarteld. 

 

Een groot deel van de slachtoffers is gevonden in massagraven en geïdentificeerd. Hier staan de stoffelijke resten gereed om begraven te worden. 

Zo'n  6000 slachtoffers liggen begraven op de officiële herdenkingsbegraafplaats te  Srebrenica (ABC News: David Sciasci)

Saliha Osmanovic, met foto's van haar omgekomen zoons Nermin en Edin. 

Edin werd gedood door een granaat. 

Het lot van haar zoon Nermin was mogelijk nog gruwelijker: er bestaat een film dat haar man Ramo in de bergen naar hem roept, dat het veilig is, dat hij tevoorschijn kan komen. Maar dat was een val, opgezet door de Serviërs. Zo lokten zij de moslims uit hun schuilplaats in de bergen.

Zowel Ramo als Nermin kwamen om, hun lijken zijn gevonden in massagraven. 

Hier roept de vader zijn zoon.

Beeldend kunstenaar Mensud Kečo maakte dit aangrijpende beeld, in het centrum van Serajevo.

De roepende vader. 

De verdediging voerde aan, dat de moslims nog eten en water gekregen hadden. De reactie van Saliha hierop: 'Ze moeten ze hebben gevoed en daarna gedood.'

Het proces tegen Mladic duurde van 2011 tot 2017. 

Trailer