Filmposter.
Wolfgang Staudte, 1906-1984; Duits filmregisseur.
Zijn belangrijkste werk kwam tot stand toen hij voor de Defa in de Sovjet-zone van Berlijn zijn belangrijkste films kon produceren.
Vanaf 1956 werkte hij in West-Duitsland. In de zeventiger jaren stapte hij over op televisieseries als Der Kommissar en Tatort.
De Deutsche Film AG, bekend als DEFA was een Oost-Duitse filmproductiemaatschappij. Zij werd in 1946 opgericht in de Sovjet-bezettingszone van Duitsland, om in Duitsland de democratie te herstellen, de Duitse hoofden van het fascisme te bevrijden en ook tot socialistische burgers op te voeden. Door de DEFA zijn 700 films, 750 animatiefilms en 2250 documentaires geproduceerd.
De film speelt in het jaar 1945 in het platgebombardeerde Berlijn. De vroegere legerchirurg Dr. Hans Mertens (Ernst Wilhelm Borchert) is na de oorlog in een huis getrokken dat het zijne niet is.
We zien de fotografe Susanne Wallner, overlevende uit een concentratiekamp, die naar huis terugkeert na de oorlog. Haar huis is ernstig beschadigd, en is betrokken door bovengenoemde legerarts, Die is niet van plan te vertrekken, maar de vrouw reageert daar bewonderenswaardig aardig op: hij mag blijven, zij ruimt de boel op en verzorgt hem.
Hij heeft nog steeds te lijden onder de vreselijke herinneringen van de oorlog en is alcoholist. Over háár problemen horen we niets, des te meer over de zijne. Zij beiden zijn vrienden en huisgenoten. Uiteraard later ook geliefden.
Heel mooi plaatje van het kapotte raam van het huis. Deze film hoort bij de zogenaamde 'Trümmer'- films: de reële puinhopen van de oorlog zijn gefilmd, Bovendien spelen de oorlogstauma's een belangrijke rol.
Langzaam trekt hij bij. We zien hem nog in actie bij een doodziek kind, die hij intubeert.
Rechts is nog een andere oorlogsoverlevende, die wacht op bericht van zijn zoon. Als er eindelijk een teken van leven van hem komt, is het te laat, hij is hij net gestorven.
Al snel ontmoet Mertens zijn voormalige kapitein Ferdinand Brückner (Arno Paulsen). Deze liet op kerstavond 1942 36 mannen, 54 vrouwen en 31 kinderen van een Pools dorp doodschieten. Ondertussen is Ferdinand Brückner een populaire burger en een succesvolle zakenman die uit oude stalen helmen fornuizen (ik dacht eigenlijk: pannen??) produceert.
Op kerstavond 1945 probeert Mertens de oud-nazi te vermoorden...
....maar Wallner weet de moord op het laatste moment te voorkomen. Er moet werkelijke gerechtigheid geschieden, geen eigen rechter worden gespeeld.
De filmploeg maakte de opnames rechtstreeks in het puin van de stad. Wolfgang Staudte kreeg voor de film grotendeels positieve recensies. Niet alleen rekende hij af met het Duitse verleden, maar ook met dat van hem zelf; in 1940 was Staudte nog betrokken bij de productie van de nazipropagandafilm Jud Süss.
Op 15 oktober 1946, werd de film voor de eerste keer gepresenteerd in het Admiralspalast in de Sovjet-sector van Berlijn. De eerste televisie-uitzending was in de DDR in 1955, in West-Duitsland was de film pas op 18 december 1971 te zien.Preview
Geen opmerkingen:
Een reactie posten