Hoes
De mooie Kim Novak (met de vreselijke wenkbrauw-make up van die jaren) speelt een dubbelrol in de beroemde film Vertigo. Haar tegenspeler is James Stewart, een gepensioneerde detective met hoogtevrees.
Kim Novak
Stewart en Novak
De oorzaak van zijn hoogtevrees ligt in het verleden: de film begint met een flashback die Stewart in een droom heeft. Hij hangt aan een erg hoge dakgoot, en de politieman die hem probeert te redden stort de diepte in. Vanaf die gebeurtenis in zijn verleden droomt hij erover en kan daardoor niet meer werken. Toch vraagt zijn vriend, Gavin Elster, of John (of Scottie) hem wil helpen, omdat zijn vrouw de laatste tijd zo raar doet. Ze meent dat er een vrouw uit haar verleden in haar is gevaren, die haar tot zelfmoord drijft. We zien Scottie Madeleine achtervolgen en zich inderdaad vreemd gedragen. Zij pleegt zelfmoord, zoals zij aangekondigd heeft. Een harde klap voor Scottie, want hij is tot over zijn oren verliefd op haar geworden. Hij belandt eventjes in een psychiatrische inrichting.
Doorkijkje naar de diepte.
Er zitten meer van dit soort aardige bewegende tekeningetjes in de film.
Zoals deze, met dat opwaaiende kuifje van Stewart.
Deel van de nachtmerrie.
Prachtige liefdesscène, met woeste golven op de achtergrond.
Na zijn instorting ontmoet Scottie een nieuwe vrouw. Hij gaat haar helemaal aan zijn eigen smaak aanpassen. Mooi stuk in de film!
Die nieuwe (Judy) is ook al stapel op hem. Maar dan maakt ze een fout. Scottie ontdekt wat er werkelijk is gebeurd. Het wordt Judy fataal, dank zij een slecht geweten en een opeens opduikende non. Arme Judy stort ook al de diepte in. Einde verhaal.
Trailer
De film was helemaal niet meteen zo beroemd, integendeel. Dat lag voor een deel aan de 'sexuele perversie' - zo las ik het op internet. Geen idee wat daar nou eigenlijk mee bedoeld wordt. Of het moet zijn, dat Scottie verliefd wordt op een getrouwde vrouw, en dat dat zomaar mocht - er wordt niets over gezegd. De film kwam in 1958 uit, dus ja.
Dit is trouwens de eerste Hitchcock-film die ik bij her-bekijken nog steeds goed vond. Dat zit hem in vooral de psychologie. Dit is Hitchcock zoals ik hem graag zie. Het verhaal steekt aardig in elkaar, het geheel is plausibel.
Stewart en Hitchcock gaven elkaar over en weer de schuld van het mislukken van de film: Stewart zei dat hij eigenlijk lievere niet had deelgenomen aan een dergelijk slecht filmproject; Hitchcock ging beweren dat Stewart eigenlijk al te oud was om een vrouw als Novak voor zich te laten vallen.
Enfin, met die waardering is het uiteindelijk dik in orde gekomen. Tussen die beide mannen hopelijk ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten