Poster en hoes
Een spannende Spielberg, gezien op de BBC. Het is zowel een film noir, een whodunit, een thriller als een sf-film. Het verhaal is losjes gebaseerd op een short story van Philip K. Dick.
Het is het jaar 2054. Moorden worden in een bepaalde Amerikaanse stad niet meer gepleegd, sinds ze daar PreCrime hebben: de politie weet daar voorkennis van nog te plegen misdaden te verwerven. In een melkbad drijven drie lichamen rond, de zogenaamde precoqs. Wezens, die in de toekomst kunnen zien. Door de nieuwste technieken kunnen hun visoenen zichtbaar worden gemaakt voor de politie. Die gaat naar de plaats van het te plegen delict, en voorkomt de misdaad. De moordenaar in spe wordt vervolgens levenslang gevangen gezet vanwege zijn voornemen.
Men vraagt zich tegelijk af of het wel ethisch is wat hier gebeurt. Dit komt echter pas scherp aan het licht, als John Anderton zelf (Tom Cruise), de leider van dit departement, beschuldigd wordt van een te plegen moord. Anderton kent het slachtoffer niet eens, dus hij wil gaan bewijzen dat de beschuldiging vals is. Van één der ontwikkelaars van het programma hoort hij, dat het wel voorkomt dat er een minority report is. Van de drie precoqs - die het normaler wijze met elkaar eens zijn - stamt dan een verslag dat afwijkt van de twee anderen.
Er volgt een hele race tegen de tijd, en tegen de techniek. De wildste fantasieën worden hier uitgeleefd: politiemensen dragen een motor op de rug en vliegen zo zelf; de highway loopt verticaal, een soort insecten verplaatst zich zelfstandig door de stad om bij iedereen de eye-dentification te verrichten.
Hier bekijkt Cruise de beelden van de precoqs.
Aangezien Cruise zelf verdacht is, wordt hij achtervolgd.
Om aan gevangen-name te ontkomen, laat hij zijn ogen vervangen. Hier komen de robot-insecten hem controleren. Met zijn nieuwe ogen wordt hij niet meer als Anderton herkend.
Dit is de serene Agatha. In werkelijkheid is het een buitengewoon sensibel persoon; zij is de voornaamste precoq. Anderton ontvoert haar, hij hoopt op een minority report van haar. Maar dat geeft ze niet.
Anderton (Cruise) ontdekt dat er een complot tegen hem is opgezet. Het moet iemand zijn uit de top van PreCrime. Het blijkt zijn hoogste baas te zijn, die uiteraard door Cruise wordt ontmaskerd.
Resultaat van alles is, dat PreCrime wordt opgeheven, de mensen die levenslang gevangen zaten voor een misdaad die ze nooit gepleegd hebben komen vrij. Agatha en de andere twee precoqs krijgen ergens een rustig leven, waar rekening gehouden wordt met hun bijzondere begaafdheid.
Spielberg hier zelf in actie.
Ach ja. De mooie jongen. (Maar hij is al niet meer zo geweldig knap, vind ik.)
Hier op sleeptouw met de overgevoelige Agatha.
Trailer.
Er viel op Wikipedia buitengewoon veel over deze film te zeggen. Twee thema's neem ik ervan over: vrije wil versus determinatie, en het thema van het gespleten gezin. Dat laatste gebruikt Spielberg bijna altijd. Hier verliest Anderton zijn zoontje, het huwelijk is daardoor naar de maan. Maar aan het slot zien we de ouders weer bij elkaar, zij met een dikke buik.
De film geeft een beeld van een zogenaamd dystopia, dit is het tegenovergestelde van een utopia.
Ik vond het een lekkere, spannende Spielberg. Ondanks het tamelijk ingewikkelde verhaal was het plot goed te volgen. De technieken van de toekomst (het sf-deel) deden me wel eens lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten