zondag 3 augustus 2014

Dial M for Murder, Alfred Hitchcock, 1954.

Weer een avondje lekker Hitchcock gekeken. Anders dan de vorige, North by North West, was deze redelijk te volgen. Het riep bij ons herinneringen aan vroeger op, toen je lekker gezellig een avondje zat te griezelen bij deze Meester.
Toch had ik moeite met de plot: je moest je hoofd er heel goed bijhouden. Waar zat nou welke sleutel precies, en hoe werd daarmee gemanipuleerd? Het staat allemaal precies in Wikipedia na te lezen, ikzelf vond het zelfs dáár alleen maar vermoeiend en ingewikkeld. Gaf niks, ik vond de film desondanks aardig.
Hitchcock verscheen zelf ook weer even in beeld in de film, dit keer op een foto. Onnadrukkelijk en daardoor grappig.
Grace Kelly is een beetje een flauwe speelster, ze zei ons niet zo veel. Dat gold ook voor de andere spelers, maar ook dat maakt niet uit. De slechterik was leuk slecht. Één ding: wat was een toneelkus vroeger echt een toneelkus! Wat lieten we ons voor de gek houden!
De film is naar een toneelstuk van Frederick Knott, wat goed te zien is aan de eenheid van plaats. Bijna alles speelt zich af in de flat van Wendice. De bedrogen echtgenoot die tot moord wil overgaan.
Ik vertel nog even kort de plot: vrouw van echtpaar Wendice houdt er een minnaar op na. Bedrogen echtgenoot wil haar geld, en plant een moord die door een zekere Swann uitgevoerd moet worden. Een cruciale rol hierin spelen de twee sleutels die toegang geven tot de flat. De moord mislukt, omdat de vrouw zich verweert, en haar belager neersteekt met een mes. De echtgenoot is bijzonder gewiektst, hij wil haar nu laten veroordelen voor moord. Maar de inspecteur van politie is nog slimmer, zie alle manipulaties met de sleutels. Uiteindelijk loopt de man in de val, en kunnen de twee gelieven die echt van elkaar houden elkaar in de armen vallen.
Trailer 
Geliefden en echtgenoot op achtergrond
Hoes 
Komt ie aan met zijn moordwapen
Aan het ontbijt, één en al vriendelijkheid. En intussen!
Grace, mooi gekleed
Man vindt de uitjes van zijn vrouw prima
Als het eng is, is het ook donker
Met de inspecteur

Zo, in dergelijke jurken, was Grace Kelly voor mijn zusjes en mij het idool!
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten