Rosario Schifani
Voor mij was dit de eerste speech die ik zag en beluisterde in deze reeks. Het is maar een heel korte speech, slechts 2½ minuut. Hij werd uitgesproken door een heel jonge vrouw, Rosario Schifani, 21 jaar oud, en vier maanden zwanger. Het was bij de begrafenis van haar man, Vito, in 1992. Na de aanslag op rechter Falcone.
Giovanni Falcone, hoofddoelwit van de aanslag.
Maar niet alleen van haar man Vito: Vito was een van de lijfwachten van rechter Giovanni Falcone, die tegen de maffia streed. Een paar dagen daarvoor was Falcone samen met zijn vrouw en hun lijfwachten opgeblazen in hun auto's toen ze op weg waren van Palermo naar het vliegveld.
Beelden van de ravage na de aanslag, 1992.
Een aanslag van de Siciliaanse maffia, die Falcone bestreed. Vito Schifani maakte deel uit van de escorte. Je zag de ontploffing van het weggedeelte waar ze getroffen werden, een enorm geweld!
De doden zouden begraven worden in de San Donato-kathedraal, waar een neef van Rosario priester was. Er was een tekst geschreven, waarin zoals gebruikelijk gesproken werd over 'vergeving' . Maar al sprekende week Rosario af van de tekst die ze zelf vooraf had goedgekeurd: Jullie zitten hier ook in de kerk, sprak ze de maffia toe. Voor jullie is vergeving mogelijk, als jullie veranderen. Jullie moeten wel voor mij op de knieën.
Het is aangrijpend om te horen en te zien, haar stem breekt.
Ze ontvangt een groot applaus. Kardinaal Pappelardo was aanwezig.
Er wordt verteld dat een van de hoofdplegers van de aanslag zich heeft aangemeld na deze speech, uit berouw.
Antoine leidt hier de speech in. Ook de speech zelf is hier te zien. Bodar vertelt ook welke impact hij had in Italië.
Fotografe Letizia Battaglia; speelt een rol in de documentaire. Fotografeerde veel maffia-slachtoffers.
Rosario met haar neef, de priester.
Rosario nu. Een heel moedige vrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten