donderdag 3 maart 2016

House of Flying Daggers, Zhang Yimou, 2004

Posters
Na het bekijken van de martial art-films The last SamuraiCrouching Tiger, Hidden Dragon en Ran had ik veel zin om The House of the flying Daggers weer eens te zien. 
Wat mij betreft is de laatste de beste van deze vier, al gaat de vergelijking niet helemaal op: Ran is meer een Shakespeare-drama, House of  Flying Daggers een enorm beeldspektakel.
Zhang Yi Mou is al lang een favoriet van mij, en van vele anderen, weet ik: Raise the Red Lantern, Het Rode Korenveld, Curse of the Golden Flower. In veel van zijn vroegere films was zijn muze Gong Li; in House of Flying Daggers is het Zhang Ziyi. Zij speelde trouwens ook de hoofdrol in Crouching Tiger.
Flying Daggers bevat onvergetelijke beelden; en dat van het begin af aan, als de blinde Mei een dans doet, op bevel van de officier Jin.
Mei's Dans
Mei moet nog veel meer laten zien: hoewel ze blind is, is ze in staat te horen op welke trommel de bonen terecht komen die Jin werpt. Ze echoot met haar sjerpen het geluid na. Echt een spektakel! Aan het eind werpt de officier het hele bakje bonen leeg tegen de trommels... Mei danst verder als een razende en raakt alle trommels.

Het verhaal speelt in de Tang Dynastie, in het jaar 859. House of Flying Daggers is de naam van een Robin Hood-achtige rebellengroep. Zij bestrijden de corrupte regering, stelen van de rijken om het aan de armen te geven. 
Hoewel deze film vol zit met vechtkunst, is het toch geen echte wuxia-film, omdat het ook een liefdesdrama is: de twee officieren strijden ten slotte om de mooie Mei (die én niet blind blijkt te zijn, én geen courtisane is, maar een lid van de House. Bovendien is zij al twee jaar verloofd met Leo (Andy Lau, de ene officier), maar wordt zij op haar tocht met de andere officier Jin (Takeshi Kaneshiro) verliefd op hem. Dat loopt natuurlijk fout af voor alle drie.
Haar verloofde, Leo (Andy Lau). Geheim lid van de House of Flying Daggers.
Andy Lau

Twee keer Jin
De geliefde, Jin in de film; hier als zichzelf, de knappe Takeshi Kaneshiro
Samen onderweg, zij in mannenkleding. Hier midden tussen de bloemen, een van die verblindend mooie plaatjes
Zij baadt zich, en weet dat Jin haar bespiedt.
.
De dreiging onderweg komt van twee kanten: die van het leger, en die van de House of Flying Daggers
Mei vecht als een man, even kunstig.
Hier verschijnt de rebellengroep ten tonele. Mei blijkt er zelf deel van uit te maken. En wat me na Crouching Tiger, Hidden Dragon niet verbaast: de rebellengroep bestaat voornamelijk uit vrouwen.
Straf voor de poging tot verkrachting.

Ook de vliegkunst komt in dit verhaal veelvuldig voor.
En hier hebben we een echte flying dagger.
 
Mei moet haar verloofde doden; maar dat kan zij niet.
Voor hem is het het ergste, hij verliest haar én haar liefde.
Mooie samenvattende collage.
Trailer
Toen ik de film weer gezien had, móest ik weer terugkijken naar de Opening van de Olympische Spelen in 2008; die stonden ook onder regie van Zhang Yimou. Ik heb verder in mijn leven niet zó gebiologeerd zitten kijken naar een openingsceremonie als deze keer. Ik geef hier eerst wat plaatjes, en ten slotte, voor wie het ook nog eens graag wil zien, een filmopname van die opening. Dezelfde 'vliegkunst' als in de film wordt toegepast. Let verder op de 1000 jaar oude trommels, het samenspel van dansers en trommelaars; de kleurenpracht. Het is echt groots!







Opening Olympische Spelen Beijng 2008, regie Zhang Yimou
Zhang Yimou.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten