Het zal 1983 zijn geweest, dat ik met mijn kinderen naar E.T. in Tuschinski ben geweest. De oudste, Dennis was toen 12, Job 10, Tessel pas 4. Het was wat zorgelijk, met zo'n kleine kleuter, dat wist ik toen ook wel. Maar het was te verleidelijk om dit evenement - zo'n film, waarover iedereen praat - te missen.
We hadden de laatste overgebleven plaatsen,'nek-loge', maar dat maakte ons niets uit. Wat was dit spannend en geweldig!
Poster
Nu, 34 jaar later, heb ik de film nog een keer bekeken op DVD, samen met mijn kleinkinderen. Eerst met Maarten van 7 en Ruben van 6, daarna met Timo van 10 en David van 9.
Gek genoeg kenden die de film nog niet. Ze hebben thuis allerlei video's, van Buurman en Buurman, tot Ice Age, Mees Kees, en Platvoet en zijn vriendjes, met alle vervolgdelen erbij. Maar E.T. was ondanks zijn leeftijd, en ondanks de status van klassieker die aan de film kleeft, nog niet bekend.
Misschien heeft het geholpen dat ik een versie had die in het Nederlands nagesynchorniseerd was. E.T. is sinds 1982 nog twee keer uitgebracht, onder andere met die Nederlands gesproken versie, en met enkele andere extra's.
Carlo Rambaldi ontwierp het figuurtje van E.T.
Carlo Rambaldi, ontwerper E.T.; ook van King Kong trouwens.
Het is geweldig hoe hij het vreemde wist te combineren met het lieve. Opmerkelijk is dat die liefde nog altijd universeel is: 30 jaar na dato kreeg E.T, een plekje bij Madame Tussaud:
De laatste hand (ik weet niet van wie die hand is) wordt gelegd aan een wassen E.T. voor bij Madame Tussaud.
Alle kinderen kunnen zich nu even Elliott wanen, die met zijn Buitenaardse vriendje door de lucht fietst.
De tienjarige Elliott en E.T.
Hier het hele vriendengroepje van de 15-jarige broer Michael + Elliott met E.T.
Deze foto laat nog iets anders zien: de diverse uitvoeringen van de films hadden bepaalde veranderingen, mogelijk gemaakt door computertechniek. Zo dragen de regeringsmannen in de latere versie geen wapens meer maar walkie-talkies. Er wordt ook niet meer over terroristen gesproken. Ook is er een hele scene bijgekomen, met E.T. die in bad gaat. Ik heb daar helaas geen foto's van kunnen vinden.
Het verhaal gaat, dat Spielberg het verhaal heeft bedacht naar aanleiding van de scheiding van zijn ouders in 1960. Hij zou het script samen met Melisa Mathison geschreven hebben.
We zien in de film reminiscenties aan die scheiding, die authentiek aandoen,
Melisa Mathison, schreef met Spielberg samen het script. Mathison is getrouwd geweest met Harrison Ford.
Maar Spielberg is beschuldigd van plagiaat: de werkelijke schrijver is zeer waarschijnlijk deze man uit India: Satyajit Ray. Spielberg zei over deze beschuldiging dat hij 'nog kind was toen het script rondging op zijn school.' Hij citeerde daarbij deze zin van Benjamin Franklin: 'Originality is the art of concealing your sources.' - Jaja.
Elders werd deze vorm van pikken 'dacoity' genoemd: naar Indiase roversbendes.
De hoofdrol in de film - naast E.T. - is de tienjarige Elliott. Elliott wordt gespeeld door Henry Thomas.
Er is een prachtig verhaal over de auditie van Henry Thomas: Er waren meer dan driehonderd jongetjes die auditie deden. Henry Thomas deed het niet zo geweldig in het formele gedeelte. Anders werd dat in het geïmproviseerde stuk. Bij een emotionele scene dacht hij toen aan zijn hond die net gestorven was. Er vloeiden echte tranen. Hij had meteen de baan. Er zijn nog beelden van die auditite, héél mooi!
De prachtige auditie, met Spielbergs slotwoorden: 'Okay kid, you got the job!'
.
Henry Thomas op latere leeftijd.
Er is heel veel geschreven over deze film wat geen wonder is bij zo'n meesterwerk. Een van de meest opvallende thema's is het spirituele of zelfs religieuze karakter dat aan E.T. wordt toegekend.
Spielberg begrijpt die uitleg wel, als hij dit plaatje ziet.
Zelf vond ik deze vergelijking erg mooi: de genezende vinger van E.T., in verband gebracht met de Schepping van Adam, van Michelangelo.
John Williams schreef de muziek.
Religieus of niet: de thema's uit de film zijn waardevol, en maken de film volgens mij ook tijdloos.
Ik geef hier nog wat plaatjes uit de film. Ik hoop dat hij altijd een warm plekje houdt bij mijn kinderen en kleinkinderen. Want religieus of niet: de vriendschap die hier leeft is echt groots!
Elliott op weg E.T. te redden van 'de mannen', vooral van 'de man met de sleutelbos'.
De film heeft ook humor: Gertie heeft hier E.T. toegetakeld als een meisje.
Het contact tussen de vrienden is zo intens, dat zij hetzelfde voelen en doormaken.
De communicator die E.T. heeft gebeld om naar huis te kunnen bellen: 'E.T. phone home!'
Het wezentje heeft toverkracht, en kan bijvoorbeeld vliegen.
De jonge Spielberg met E.T.
De kinderen uit het gezin: Elliott, Gertie en Michael.
E.T. wacht op het ruimteschip met zijn ouders.
E.T.'s hartje gloeit bij het zien van zijn ruimtschip.
Afscheid Gertie en E.T.
'I'll be right here.'
Vertrek.
Trailer
Nog een paar leuke weetjes: Pat Welsh rookte twee pakjes sigaretten per dag om de stem van E.T. te kunnen 'doen'.
Spielberg filmde de volwassenen alleen vanaf hun middel naar beneden (alleen de moeder kwam er ten voeten uit op).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten