A White, White Day, Hlynur Pálmason, 2019.

Poster

IJslandse titel: Hvítur, Hvítur Dagur

Prachtige, aanvankelijk raadselachtige film. Met heel mooie beelden van IJsland. 

Het verhaal begint met een auto die in de mist van de weg af raakt. 

We weten niet wie of wat er daar verongelukt. 

Gaandeweg wordt duidelijk dat het de vrouw was van de hoofdrolspeler. Hij blijft alleen achter. Zijn vruegde is zijn kleindochter. 

Opa met kleindochter. Haar moeder (zijn dochter) laat haar maar al te gemakkelijk achter bij hem. 

Ook weer zulke prachtige, wat raadselachtige beelden: je ziet het huis steeds met andere weersomstandigheden; of dan opeens met die paarden erbij. Pas later ontdek je, dat opa hier een nieuw huis aan het bouwen is. Het blijkt, dat de verongelukte persoon in de auto zijn vrouw was. 

Hier zie je opa met zijn rivaal. Het blijkt, dat de vrouw van wie hij al die jaren hield, en zelf genoeg had aan die liefde, er een relatie op na hield met de man die hier aan zijn portierraam staat. 

Dan ontrolt zich een heel spannend gedeelte. Want de titel slaat op dit stuk van het verhaal: onze hoofdpersoon draait helemaal door, verwondt zijn collega-agenten (stopt ze zelfs in de cel, en wil van de minnaar van zijn overleden vrouw precies weten hoe en wat. 

OP het nippertje komt alles goed. 

Kleindochter beleeft ook nare momenten, want haar altijd lieve opa laat haar (al is het maar voor korte tijd) ook in de steek. 

Trailer. 

Hlynur Pálmason, regisseur. 

Foto Getty Images.