Jagten, Thomas Vinterberg, 2012.

Poster; Mads Mikkelsen heeft de rol van Lucas

Deze film van Vinterberg schokte me behoorlijk. Terwijl ik keek hoe de arme, onschuldige Lucas geheel en al uitgestoten werd uit de gemeenschap waar hij thuishoorde - hij kan zelfs geen boodschappen meer doen in de supermarkt - dacht ik even: 'Zou dat nou?'
Maar in bed kon ik er niet van slapen, de film maalde maar door me heen. Ik legde een verband met het vervolgen van pedofielen in het echte leven, niet door rechters, maar door gewone mensen, die 'die monsters' niet in hun woonplaats willen hebben. Ze loeren door de ramen en houden demonstraties om hen te weren.
Ja. Het zou dus echt zo, volgens mij. Zo gaat het als je onschuldig beschuldigd wordt.

Klara

En het gebeurt allemaal zo vanzelfsprekend: de mooie, kleine Klara is boos op hem, omdat Lucas heeft gezegd dat ze haar cadeautje niet aan hem moet geven, maar aan een jongetje van haar leeftijd, en dat ze hem en andere volwassenen niet op de mond moet kussen. Grethe, hoofd van de school, ziet Klara met iets worstelen en vraagt wat er is.

Dit is het moment dat Grethe stomverbaasd luistert naar wat de kleine Klara zegt. En voor waar houdt. 

Ze zegt dat Lucas stom is, en een stijve piemel heeft. Wij als kijker weten dat ze dat van die piemel van haar puberbroertje heeft, die toevallig een foto met een stijve piemel heeft gezien, Klara wordt er zo mee geconfronteerd. Ze gooit het er hier uit, waar het niets mee te maken heeft. Grethe is geschokt, en zo komt het balletje aan het rollen.

Lucas had juist een heel bijzondere band met dit meisje. 

Lucas verliest iedereen: zijn collega's, zijn nieuwe geliefde Nadja, tot en met zijn beste vriend Theo en diens vrouw Agnes: zij zijn de ouders van Klara.

Klara is verward, en probeert  wat ze gezegd heeft terug te draaien. Maar de volwassenen om haar heen willen er niet van horen dat het niet waar zou kunnen zijn.

Alleen zijn eigen zoon Marcus is hem heel trouw, en verdedigt zijn vader. Hij gaat zelfs voor hem op de vuist.

Zoon Marcus vecht voor zijn vader.

 

Vriendin Nadja vertrouwt hem ook al niet meer. 

De hond van Lucas, Fanny, wordt zelfs doodgemaakt en in een zak op zijn stoep gelegd.
Lucas vecht wel terug: hij gaat op kerstavond naar de kerk, netjes gewassen en gekleed. Hij heeft wel allerlei wonden in zijn gezicht van het gevecht in de supermarkt. Hij staat op, schreeuwt en kijkt zijn vriend Theo recht aan, alsof hij hem wil laten lezen in zijn ogen dat hij onschuldig is.

Scene in de kerstnacht in de kerk.

Dat werkt trouwens: tegen de zin van Theo's vrouw Agnes in gaat Theo naar Lucas met wat eten en wat drank. Ze verzoenen zich. 

Zo zete zich de verbetering in, en lijkt, een jaar later, alles bij het oude. Lucas' zoon Marcus wordt toegelaten op de jachtclub; Nadja is weer gewoon de vriendin van Lucas. De vriendenclub gaat weer op jacht.
Maar op de jacht vliegt een kogel rakelings langs Lucas' hoofd.
Nee, het wordt nooit meer hetzelfde voor hem.

Regisseur Thomas Vinterberg; maakte eerder de film Festen. Vinterberg ging Jagten maken nadat een psychiater hem had gezegd: 'wat nou als het anders was geweest?' (Ook Festen ging over kindermisbruik.)

Trailer