Op onze slaapkamer in ons vorige huis hing een gigantische poster, deze:
(Ik krijg hem helaas niet groter.)
We waren in die tijd enorm onder de indruk van de film, en ook van de muziek erbij. Jeremy Irons was voorgoed een held in onze gedachten.
Nu, na zo veel jaar, wilden we de film nog eens graag zien, en wel om de historische feiten ervan te kennen.
Welnu: de vredelievende, geweldloze Vader Gabriek (Jermy Irons) is losjes gebaseerd op het leven van de Jezuïet Roque Gonzalez de Cruz, die leefde van 1576 tot 1628.
Roque Gonzalez de Santa Cruz, 1576-1628
Overige historische feiten:
Bij Verdrag van Madrid van 1750 gingen 7 Jezuïeten-missieposten over van Spaanse in Portugese handen. Een daarvan was de São Miguel das Missões, nagebouwd in de film.
Van 1754-1756 was er daardoor de Guarani-oorlog. door het verzet van deze Indianen tegen deze maatregel.
Andere reminiscenties aan de historie: De waterval suggereert ook aanvallen van slavenhandelaren op de Jezuïetenmissies.
In 1641 woedde er een oorlog tussen de Guarani en slavenhandelaren. De Indianen wonnen, dank zij de wapens van de Jezuïeten.
Voor het overige is het dus fictie.
Bij het her-bekijken van de film vonden we hem wel een beetje erg romantisch - zou die Father Gabriel nou werkelijk zulke moeilijke instrumenten als viool en fluit kunnen hebben laten bouwen, daar in de jungle, bovenaan een waterval? Door mensen die geen werktuigen daarvoor hebben?
Maar een kniesoor die daar op let. De film is vooral overweldigend. We zien de prachtigste watervallen,
Boven en onder: meer recente beelden van de Guarani.
de Indianen zien er authentiek uit, de katholieke kerk is prachtig uitgebeeld in zijn schijnheiligheid (die man met die pukkel!),
Ray Macanally als vreselijke kardinaal.
het geweld waarmee de Indianen en Gabriel verdreven worden, en het geweldloze antwoord van Gabriel daarop: het is allemaal indrukwekkend. De muziek van Morricone speelt natuurlijk ook een fantastische rol.
Ja, je zit anno 2016 naar een historische film te kijken - ik bedoel dat de film zelf ook historie is - maar hij heeft zeker nog niet afgedaan.
Tot besluit maar weer wat plaatjes, om het geheugen op te frissen.
Robert de Niro als Mendoza, slavenhandelaar. Hij doodt zijn eigen broer, gaat op boetetocht, en wordt Jezuïet. Als de kerk de Indianen bedreigt, vecht hij met ze mee, maar komt om.
Een lekker magere Irons, als Jezuïet. Het riep natuurlijk meteen de herinnering op aan die andere geestelijke die hij speelde: de Borgia-paus.
Lekker onderuitgezakt, deze houding paste de schurk wel.
De Niro.
Dit is een mooie scene: de Indianen snijden zijn last los; eindelijk rouwt hij om zijn broer.
Deze last, dus.
De enige manier om de Indianen te bereiken is via deze weg.
Langs de waterval van de Paranapanemarivier.
Dit zijn enkele van de meest spectaculaire watervallen: de Iguacu. Komen de opnames hier vandaan?
Eenmaal boven, komt Gabriel zo binnen bij de Guarani: met fluitspel
En zo gaat hij er ten slotte weg, met de vreedzamen achter zich aan. Komen allemaal om.
In gesprek met de kardinaal die het besluit komt aanzeggen dat de Missie weg moet. Niet alleen moeten de Indianen rustig als slaven verhandeld kunnen worden, de kerk moet het weer voor het zeggen krijgen. Geen utopieën aub!
Beroemde componist van fimmuziek.
Hier regisseur Joffe in gesprek met Irons.
De film won o.a. een Gouden Palm en een Oscar. De Oscar was voor Beste Camerawerk.
Trailer
Roland Joffe is ook bekend van de film The Killing Fields.
Hier Roland Joffe in 2012.
Irons heeft ook een prachtige stem. Hij doet o.a. ook mee met de Lion King. Ik kon daar geen filmpje van vinden (met zijn stem). In plaats daarvan hier een aardig kort filmpje over hoe iets aan te kondigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten