Federico García Lorca, Kleine Weense Wals, circa 1930.

Het gedicht stamt uit dit boekje van Lorca,met een selectie uit zijn gedichten. 

Lorca werd in 1936 doodgeschoten door aanhangers van Franco. Hij was pas 38. Hij geldt als een van de belangrijkste Spaanse dichters. 

Hier valt te beluisteren de versie van het gedicht, zoals vertolkt door Leonard Cohen: Take this waltz.

Lorca schreef dit gedicht in 1929-'30, tijdens een langdurig verblijf in New York. Het is gepubliceerd in 1942 in de bundel 'Poeta in Nueva York' (Dichter in New York). Het is opgenomen in de afdeling 'Vlucht uit New York'. 

Pequeño vals vienes

En Viena hay diez muchachas,
un hombro donde solloza la muerte
y un bosque de palomas disecadas.
Hay un fragmento de la mañana
en el museo de la escarcha.
Hay un salón con mil ventanas.
¡Ay, ay, ay, ay!
Toma este vals con la boca cerrada.

Este vals, este vals, este vals,
de sí, de muerte y de coñac
que moja su cola en el mar.

Te quiero, te quiero, te quiero,
con la butaca y el libro muerto,
por el melancólico pasillo,
en el oscuro desván del lirio,
en nuestra cama de la luna
y en la danza que sueña la tortuga.

¡Ay, ay, ay, ay!
Toma este vals de quebrada cintura.

En Viena hay cuatro espejos
donde juegan tu boca y los ecos.
Hay una muerte para piano
que pinta de azul a los muchachos.
Hay mendigos por los tejados.
Hay frescas guirnaldas de llanto.

¡Ay, ay, ay, ay!
Toma este vals que se muere en mis brazos.

Porque te quiero, te quiero, amor mío,
en el desván donde juegan los niños,
soñando viejas luces de Hungría
por los rumores de la tarde tibia,
viendo ovejas y lirios de nieve
por el silencio oscuro de tu frente.

¡Ay, ay, ay, ay!
Toma este vals del "Te quiero siempre".

En Viena bailaré contigo
con un disfraz que tenga cabeza de río.
¡Mira qué orillas tengo de jacintos!
Dejaré mi boca entre tus piernas,
mi alma en fotografías y azucenas,
y en las ondas oscuras de tu andar
quiero, amor mío, amor mío, dejar,
violín y sepulcro, las cintas del vals.

O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O

Ik heb hier het gedicht vertaald, waarbij ik me geen vrijheid heb veroorloofd. Het is zo letterlijk mogelijk, teneinde de bedoeling van Lorac zo zuiver mogelijk tot uiting te doen komen.

Kleine Weense wals 

In Wenen zijn tien meisjes,

een schouder waarop de dood snikt
en een bos met opgezette duiven.

Er is een fragment van de ochtend

in het museum van de ijzel.

Er is een zaal met duizend vensters. 

 
Ay, ay, ay, ay!
Neem deze wals met gesloten mond.

Deze wals, deze wals, deze wals
van het jawoord, van dood en cognac
die zijn staart doopt in de zee.

Ik hou van jou, hou van jou, hou van jou
met je leunstoel en het dode boek,
door het weemoedige gangpad,
op de donkere zolder  van de iris

in ons bed van de maan

en in de dans die de schildpad droomt.

Ay, ay, ay, ay!
Dans deze wals van de gebroken taille. 

In Wenen zijn vier spiegels

waarin jouw mond en de echo's spelen. 

Er is er een dood voor de piano 

die de jonge mannen blauw kleurt.
Er zijn bedelaars over de daken.

Verse slingers vol van tranen.

Ay, ay, ay, ay!
Pak deze wals,  die sterft in mijn armen.

Omdat  ik van je hou, van je hou, geliefde van me,
op zolder waar kinderen spelen,
dromend van oude lichten  in Hongarije,

bij de geluiden van de zoele namiddag,
terwijl ik schapen en lelies van sneeuw zie

in de donkere stilte van je voorhoofd.

.
Ay, ay, ay, ay!
Neem deze wals van "Ik hou voorgoed van je !".

In Wenen zal ik met je dansen

in een vermomming die

een hoofd als een rivier heeft. 
Kijk hoe er hyacinten bloeien op zijn oevers!
Ik zal mijn mond achterlaten tussen je benen,
mijn ziel in foto's en lelies,
en op de donkere golven van je bewegingen
wil ik, mijn lief, mijn lief, achterlaten,
viool en grafsteen, de linten van de wals.

O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O

Ten slotte geef ik nog de tekst van Leonard Cohen, die het gedicht naar mijn mening heel goed heeft geraakt:

Leonard Cohen, in 1988.

Take This Waltz
Leonard Cohen.

Now in Vienna there are ten pretty women
There's a shoulder where Death comes to cry
There's a lobby with nine hundred windows
There's a tree where the doves go to die
There's a piece that was torn from the morning
And it hangs in the Gallery of Frost
Aey, aey, aey, aey
Take this waltz, take this waltz
Take this waltz with the clamp on its jaws
Oh, I want you, I want you, I want you
On a chair with a dead magazine
In the cave at the tip of the lilly
In some hallway where love's never been
On a bed where the moon has been sweating
In a cry filled with footsteps and sand
Aey, aey, aey, aey
Take this waltz, take this waltz
Take its broken waist in your hand
This waltz, this waltz, this waltz, this waltz
With its very own breath of brandy and Death
Dragging its…


Op de site onder de link: Reclamespot met dit lied. is nog te zien hoe dit prachtige gedicht/lied commercieel werd ingezet.