Dvd-omslag; in de titel is de naam van de hoofdpersoon te lezen: de fotojournalist
Steve McCurry (1950);
Hij is vooral bekend van The Afghan Girl, omslag National Geographic.
Dit meisje trof hij aan in een Afghaans vluchtelingenkamp. De foto werd wereldberoemd.
"Een klik met de mensen', las ik bij de toelichting van een expositie van McCurry in Antwerpen. Ik vervolg het citaat:
"De foto van het Afghaanse meisje met de diepe blik, daarvan ken je de Amerikaanse fotograaf Steve McCurry. Die foto typeert zijn focus: hoe rauw de context ook is, altijd zie en voel je de menselijke emoties die spelen in McCurry’s foto’s." Zie Antwerp Photo.
Dat is ook precies wat mij zo trof in de foto's die in deze documentaire te zien waren. McCurry fotografeert de mensen met liefde! Het meeste toen hij op reis ging in Afghanistan, waar hij meereisde met jonge mannen die hem de burgeroorlog wilden tonen. Ze liepen 'als berggeiten' dagen achtereen door de bergen, om de strijders, de Mujaheddien te bereiken. McCurry vertelde dat de strijders gewone mensen waren, herders, boeren, die vochten om hun eigen cultuur te behouden. Ik vond de foto's prachtig, zo vol liefde gemaakt. Die mannen, gekleed in gewaden in dezelfde kleuren als het prachtige 'eentonige' landschap...
Dat is ook precies wat mij zo trof in de foto's die in deze documentaire te zien waren. McCurry fotografeert de mensen met liefde! Het meeste toen hij op reis ging in Afghanistan, waar hij meereisde met jonge mannen die hem de burgeroorlog wilden tonen. Ze liepen 'als berggeiten' dagen achtereen door de bergen, om de strijders, de Mujaheddien te bereiken. McCurry vertelde dat de strijders gewone mensen waren, herders, boeren, die vochten om hun eigen cultuur te behouden. Ik vond de foto's prachtig, zo vol liefde gemaakt. Die mannen, gekleed in gewaden in dezelfde kleuren als het prachtige 'eentonige' landschap...
Helaas kon ik van die beelden weinig terugvinden op internet.
Mujaheddien, 1992.
Gulmarg Cachemira, 1999.
McCurry was, na een periode van zwartwit foto's in Amerika, naar India gereisd. Daar begon hij met kleurenfoto's. En inderdaad, wat waren de foto's schitterend van kleur!
Heilige man, Rajasthan, India, 1996.
Zoals gezegd maakte McCurry de overstap naar Afghanistan. Ik laat nog één foto zien uit Afghanistan:
Bij alle tragiek van de Afghaanse vrouwen heeft deze nog iets grappigs.
Foto 1992.
McCurry reisde nog weer verder, ik laat nog wat foto's zien van hem.
Kind - ik weet geen land of jaartal.
Vissers in Waligama, Sri Lanka, 1995.
Ik geef volledigheidshalve hier de ook de:Korte inhoud van de documentaire, uitgezonden door Avro/Tros, op 7-2-2023:
In een carrière van vier decennia heeft fotograaf Steve McCurry ontberingen en persoonlijke risico's getrotseerd om enkele van de meest duurzame beelden van onze tijd te creëren. Voor het eerst onthult een intiem portret zijn levensreis en het verlangen naar menselijke verbondenheid dat de kern vormt van zijn kunst.
De veelgeprezen Franse regisseur Denis Delestrac, die Steve McCurry al twee decennia kent, legt laag voor laag het privé-universum van de fotograaf bloot. Als we hem observeren terwijl hij aan het werk is in plaatsen als India en Papoea-Nieuw-Guinea, in zijn studio in New York of thuis bij zijn vrouw en pasgeboren kind in Arizona, zullen we de man achter de beelden in close-up ontmoeten. Als we samen met hem enkele van McCurry's beste werken onderzoeken, ontdekken we dat ze allemaal deel uitmaken van een zoektocht om ons te verenigen in één enkel, monumentaal verhaal over menselijke verbondenheid.
De film is geproduceerd door Polar Star Films, Intrepido Films (Spanje) en Steamroller Media, AIE (Spanje), in samenwerking met SWR (Duitsland) en ARTE (Frankrijk), met de steun van ICAA (Spanje), Creative Europe (EU) en ICEC (Spanje, Catalonië).
De veelgeprezen Franse regisseur Denis Delestrac, die Steve McCurry al twee decennia kent, legt laag voor laag het privé-universum van de fotograaf bloot. Als we hem observeren terwijl hij aan het werk is in plaatsen als India en Papoea-Nieuw-Guinea, in zijn studio in New York of thuis bij zijn vrouw en pasgeboren kind in Arizona, zullen we de man achter de beelden in close-up ontmoeten. Als we samen met hem enkele van McCurry's beste werken onderzoeken, ontdekken we dat ze allemaal deel uitmaken van een zoektocht om ons te verenigen in één enkel, monumentaal verhaal over menselijke verbondenheid.
De film is geproduceerd door Polar Star Films, Intrepido Films (Spanje) en Steamroller Media, AIE (Spanje), in samenwerking met SWR (Duitsland) en ARTE (Frankrijk), met de steun van ICAA (Spanje), Creative Europe (EU) en ICEC (Spanje, Catalonië).
Kamelen voor brandende oliebronnen, Koeweit.
Deze foto vond ik alleen op internet, kwam niet in de film voor. Ik heb geen verdere informatie.
En dit is de regisseur van de documentaire, Denis Delestrac.
Alle lof voor deze film, ik kan hem iedereen aanraden!
Ten slotte nog een keer het 'Afghaanse meisje', in 1985 en 2002.
Trailer
Trailer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten