Jeroen Henneman, uit: Het leven der dingen, 1971. Assemblage van hout, spaanplaat, hardboard, verf, metaal, keramiek, kunststof, plexiglas.
Collectie Museum Boijmans van Beuningen. C/o Pictoright Amsterdam 2022
.jpg)
foto Wikipedia
op belastingkantoor Amsterdam, te zien vanaf de A10, Sloterdijk.
BEELD NOSH NENEH
Ik kende Henneman van bovenstaand beeld, en nog een paar andere in de publieke ruimte. Verder niet erg goed.
De keuze voor de expositie - met de titel: Jeroen Henneman, Het leven der dingen, kwam van mijn partner. Die zei treffend wat hij er zo fijn aan vond: dat hij zich er zo luchtig, blij bij kon voelen.
Inderdaad: Henneman geeft leuke 'dingen': schilderijen, constructies, grappen.... Soms is het heel verrassend om naar te kijken, en soms zit er ook veel schoonheid in lijnen, lichtval en dergelijke.
Mooie indruk van een hoek van de tentoonstellingsruimte.
De expositie is t/m 10 april 2023 te zien in Museum Kranenburgh in Bergen.
Het was sowieso leuk om weer eens in Bergen te zijn, lang geleden was het ook. Daarover straks.
Eerst een paar woorden uit de tekst van het museum over de expositie:
"Kunstenaar Jeroen Henneman (Haarlem, 1942) verstaat de kunst om zich te blijven verbazen over de wereld om hem heen. Onbevangen verwondering, humor en – soms letterlijke – licht- en luchtigheid, maar ook een gretig-onderzoekende geest die de grenzen van de optische waarneming bevraagt."
Ik geef nu een paar van mijn eigen foto's van de tentoonstelling; een kleine indruk van de verrassende objecten van Henneman. .jpg)
.jpg)
Nachtlandschap, 1973.
Dit nachtlandschap is in de werkelijkheid nog iets donkerder dan de foto toont. Je moet heel goed kijken om dingen in het donker te onderscheiden. Dat maakte het zo mooi.
Gevouwen stad, 2006.
.jpg)
Daken, 2006.
.jpeg)
Titanic 2.0.
2022
.jpg)
Eh bien?
Niet erg duidelijk te zien, maar we zien hier zagen die de scheidingslijnen tussen planken en plinten... ja, eh...zagen...
0-0-0-0-0-0-0-0-0-0
Waar de zee licht is.
Foto Oneindig Noord-Holland.
Er was nog een andere expositie in Kranenburgh: die met de poëtische titel Waar de zee licht is. Ik citeer:
"Museum Kranenburgh vertelt het verhaal van kunstenaarsdorp Bergen. Dat verhaal begint bij de kunstenaars van de Bergense School. Begin 20e eeuw vinden deze pioniers elkaar in hun vernieuwingsdrang en behoefte om het levensgevoel van de moderne tijd te verbeelden. Het dorp, het rijke groen en het licht van zee oefenen daarbij een magnetische aantrekkingskracht uit op de kunstenaars en doet hen besluiten om zich er - vaak blijvend - te vestigen. In 1913 beschrijft Herman Gorter Bergen aan Zee al als een plek “waar inspiratie uit zee opwelt”. Een eeuw later, in 2015, stelt ook Adriaan van Dis vast: Bergen is “een magneet waar ik niet van los kom.”
In deze tentoonstelling waren werken te zien van kunstenaars als Charley Toorop, Leo Gestel, en Hannes van Es. Van de laatste twee laat ik elk een schilderij zien:
.jpg)
Hannes van Es
Leo Gestel, Boerderij de Standvastigheid, Bergen, 1918.
0-0-0-0-0-0-0-0-0
Terug naar het begin, ons dagje uit. Het begon hier, in:
Café-restaurant 'Huis met de pilaren'
Hier serveerde men heerlijke koffie-met-gebak, in dit pand uit 1787. Bergen is prachtig, gelegen in te midden van bossen en duinen. Er wonen ook heel veel kapitaalkrachtige mensen, en het dorp heeft een rijke geschiedenis aan kunstenaars.
Museum Kranenburgh kenden we nog niet, het was eigenlijk nauwelijks buiten Bergen. 
Museum Kranenburgh, een oude villa met een moderne uitbouw voor het museum. Er is ook een beeldentuin, die was nu in de winter grotendeels leeg.
Foto Dqfn13 - Eigen werk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten