Filmposter
Tim Shipman is politiek journalist van de Sunday Times
De film is gebaseerd op dit boek, en op het volgende:
Auteur Craig Oliver, David Cameron's 'communications chief'.
VPRO-aankondiging:
"Rare snijboon Dominic Cummings wordt door het Leave-kamp van het Brexit-referendum gevraagd om hun campagne te leiden. Want wat ze nodig hebben is ‘een pitbull’. Cummings pakt het onconventioneel aan, negeert belangrijke parlementariërs, zoekt de hulp van schimmige nerds die via social media onbereikbaar geachte kiezers weten te mobiliseren. Sterk, intelligent en verhelderend politiek drama begint grappig en eindigt, wanneer het stof neer is gedaald, stemmig. Cumberbatch is prima als Cummings, Rory Kinnear is bijna even goed als Craig Oliver, zijn opponent van het Remain-kamp."
Benedict Cumberbatch speelt Dominic Cummings.
"Rare snijboon" Dominic Cummings. Brits politiek strateeg, en een tijdland speciaal adviseur van Boris Johnson. Vloog in 2020 de laan uit.
De echte en de acteur naast elkaar.
Sir Craig Oliver, journalist en voormalig adviseur David Cameron.
Remain-kamp
Acteur Rory Kinnear in 2012.
Links Craig Oliver, rechts de acteur Rory Kinnear.
Nigel Farage, UKIP MEP en prominente Leave-campagnevoerder; een van de belangrijkste figuren pro-Brexit.
Links weer Farage, rechts de geweldige vertolker van Farage,
Paul Ryan
Paul Ryan
Paul Ryan in zijn rol. Zijn gejuich bij de overwinning van het referendum was heel leuk!
De echte; voormalig burgemeester Londen.
"The day before the referendum vote he declared June 23 could be “Britain’s Independence day”."
De acteur(s)
Boris Johnson en rechts de acteur Richard Goulding
De campagnebus speelt een belangrijke rol. In een eureka-moment verfijnt Cummings de kernboodschap tot "Take Back Control", waarmee "Vote Leave" suggereert dat het verloren 'Brittania rules the waves' weer terug normaal gaat worden. 'Remain' gaat daar dan juist tegen in.
De film toont Cummings, en zijn Remain-tegenhanger Craig Oliver, die hun strategieën en mening over elkaar uiteenzetten. Beiden identificeren één derde van de Britse kiezers die nog altijd niet hebben beslist als de sleutel. Oliver noemt "Jobs and the Economy" als de belangrijkste boodschap, die zijn focusgroepen naar voren hebben gebracht. Cummings heeft door zijn eigen informele onderzoek in pubs en ontmoetingsplaatsen "Verlies van controle" geïdentificeerd als een gemeenschappelijke zorg, en de mogelijke toetreding van Turkije tot de EU als een algemene angst.
Cummings beroept zich op The Art of War, van Sun Tzu, waaruit hij destilleert dat het hem er niet om gaat de kernboodschappen van Remain te betwisten, maar om zich te concentreren op zijn eigen boodschappen.
Er wordt een database opgesteld, met behulp van social media-tools, vol met mensen die nooit naar de stembus gingen, maar ontevreden zijn, en arm. Oliver realiseert zich in een gedenkwaardige scene dat zijn campagne (de traditionele focusgroepen) de zorgen van alle Britse kiezers niet heeft begrepen.
Helen Jo Cox, 1974-2016;
Parlementslid voor de Labour Party. Werd op 16 juni 2016 vermoord bij een openbare politieke bijeenkomst, door een extreem rechts figuur. Haar dood wordt in de film aangekondigd. Het tekende de verharde politieke sfeer.
Ik citeer een stukje over het plot uit Wikipedia:
"Ïn a fictionalised chance encounter, Cummings and Oliver share a drink and discuss events, with Cummings saying: "The train coming down the tracks isn't the one that you expected. It's not the one that's advertised on the board. Well, tough. It isn't even the one that I imagined. But I accept it. And you can't stop it", and Oliver replying: "Be careful what you wish for. You won't be able to control it either"."
De film heet 'the uncivil war', te vertalen als: de vuile oorlog. 'Uncivil' als onbeschoft, barbaars.
De term 'war' wordt door Cummings geïntroduceerd, als hij uit het 9e slagveld van The Art of War citeert (zie boven). 'Uncivil' slaat ongetwijfeld op de leugens waarop de hele 'leave'- campagne was gevestigd: het bedrag dat op de bus stond, dat na 'leave' niet meer aan Europa hoefde te worden afgedragen maar voor de gezondheidszorg bestemd zou worden - terwijl er NIET bij werd gezegd hoeveel subsidie het VK van Europa kreeg; de leugen dat Turkije lid zou gaan worden van de EU; de daarmee samenhangende dreiging van de komst van 60 miljoen Turken (de totale bevolking van heel Turkije) naar Engeland; de slogan 'take back control' , alsof Europa alles alleen voor het zeggen had, en bovendien de oude Britse glorie hersteld kon gaan worden.
Verder het op oneigenlijke manieren inpalmen van arme en a-politieke mensen, met behulp van algortimes/gegevens van sociale media.
Scenarioschrijver James Graham worstelde met precies die vraag na het referendum. Om te begrijpen wat er was gebeurd, ging hij op onderzoek uit.
Wat hij ontdekte, was een strategie die geraffineerd gebruikt maakte van nieuwe media. Heel slim, maar daardoor ook behoorlijk beangstigend. Sleutelmoment is de ontmoeting tussen de extreem conservatieve Dominic Cummings, het politieke mastermind achter de Leave-campagne, en de medewerkers van Cambridge Analytica.
Cummings is dan op zoek naar een bepaalde groep stemmers. De hoogopgeleide stadse Brit kan hem gestolen worden, want die kan hij toch niet overhalen. De racistische conservatieve provinciaal ook. Hij weet toch al dat die Leave gaat stemmen.
Nee, Cummings is op zoek naar de kleine groep daartussen. De miljoenen Britten die het niet zo goed weten, maar die bang zijn voor snelle maatschappelijke verandering en verlies. Cambridge Analytica weet precies hoe hij die groep, deze zogenaamde 'persuadables' kan bereiken.
Behalve de al genoemde grote beloftes die zeer lastig zijn waar te maken (het grootschalig investeren in gezondheidszorg op het moment dat het Verenigd Koninkrijk geen 'contributie' meer hoeft te betalen aan de EU) zet het Leave-kamp in op massale clickbait-acties via sociale mediakanalen als Facebook. Hiermee worden vooral de twijfelaars, de 'persuadables' dus, overgehaald met advertenties die ogenschijnlijk niets te maken hebben met het referendum.
Zo krijgen ze bijvoorbeeld de vraag gesteld of ze van voetbal houden en krijgen ze foto's te zien van zielige ijsberen met daarnaast een boodschap als 'De EU geeft niets om ijsberen. Stem Leave!' Een groot deel van de twijfelende Britten blijkt daarvoor vatbaar.
Wat hij ontdekte, was een strategie die geraffineerd gebruikt maakte van nieuwe media. Heel slim, maar daardoor ook behoorlijk beangstigend. Sleutelmoment is de ontmoeting tussen de extreem conservatieve Dominic Cummings, het politieke mastermind achter de Leave-campagne, en de medewerkers van Cambridge Analytica.
Cummings is dan op zoek naar een bepaalde groep stemmers. De hoogopgeleide stadse Brit kan hem gestolen worden, want die kan hij toch niet overhalen. De racistische conservatieve provinciaal ook. Hij weet toch al dat die Leave gaat stemmen.
Nee, Cummings is op zoek naar de kleine groep daartussen. De miljoenen Britten die het niet zo goed weten, maar die bang zijn voor snelle maatschappelijke verandering en verlies. Cambridge Analytica weet precies hoe hij die groep, deze zogenaamde 'persuadables' kan bereiken.
De ijsberen-clickbait waarmee "Leave'" (o.a.) gewonnen heeft.
De EU geeft niets om zielige ijsberen.Behalve de al genoemde grote beloftes die zeer lastig zijn waar te maken (het grootschalig investeren in gezondheidszorg op het moment dat het Verenigd Koninkrijk geen 'contributie' meer hoeft te betalen aan de EU) zet het Leave-kamp in op massale clickbait-acties via sociale mediakanalen als Facebook. Hiermee worden vooral de twijfelaars, de 'persuadables' dus, overgehaald met advertenties die ogenschijnlijk niets te maken hebben met het referendum.
Zo krijgen ze bijvoorbeeld de vraag gesteld of ze van voetbal houden en krijgen ze foto's te zien van zielige ijsberen met daarnaast een boodschap als 'De EU geeft niets om ijsberen. Stem Leave!' Een groot deel van de twijfelende Britten blijkt daarvoor vatbaar.
James Graham, auteur Brexit, the uncivil war.
Regisseur Toby Haynes.
Trailer
Net voor de Kerst was er een deal, een Brexit-deal. Boris Johnson schepte ermee op, hij zwaaide met het ruim 1200 pagina's tellende akkoord, alsof het De Bijde Boodschap zelf was!
In datzelfde weekend zond de VPRO het laatste deel van Geert Maks In Europa uit. Geert Mak citeerde uit de film, met de leugens van Boris Johnson.
"Brexit is het 9/11 van Europa."
Geert Mak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten