Ladybird, Greta Gerwig, 2017.

Filmposter.

Deze film werd zeer aangeprezen in de gids (alweer een tijdje geleden, ik had hem opgenomen). Ik vond hem goed, maar het beste zat eigenlijk in het einde. 

Ladybird is de zelfgekozen naam van puber Christine. Ze is verschrikkelijk moeilijk, tegendraads, heeft geen oog voor de zorgen van haar moeder. Haar vader speelt een heel andere rol: die is af en toe depressief, verliest zijn baan.... maar tegenover zijn dochter is hij altijd de leuke man. De nare klusjes, de vervelende dingen die tegen dochter gezegd moeten worden, worden gedaan door moeder. 

Zo begint de film, moeder en dochter kennelijk samen een weekendje weg. Samen vredig in bed - maar dat ontaardt al weer heel snel in ruzie. Ladybird laat zich uit de rijdende auto vallen om het gedram van haar moeder niet meer aan te hoeven horen. 

Saoirse Ronan speelt Ladybird/Christine, 

Laurie Metcalf haar moeder Marion MacPherson. 

Commentaar Guardain: 

Saoirse Ronan and Laurie Metcalf are tremendous in Greta Gerwig’s moving and gloriously funny film about growing up, mother-daughter relationships and the anxiety of separation.

Als de film begint, is Ladybird zestien jaar, ze zit op een katholieke school. Het opgroeien leidt voortdurend tot tegenspraak van haar moeder. Het gezin kan maar met moeite rondkomen, Ladybird wil vooral meekomen met de rijkere klasgenootjes. Ze wil naar een dure vervolgschool. Elke keer 'hakt' moeder op haar in, dat het niet kan wat zij wil. Ze is steeds aan het opvoeden. Ladybird vraagt op een gegeven moment, of moeder haar eigenlijk leuk vindt. Een heel mooie scene, moeder geeft daar geen antwoord op. 

Intussen zoekt Ladybird ook de liefde. De eerste jongen raakt haar borsten niet aan, 'uit respect', zegt hij zelf. Maar helaas blijkt gaandeweg daat deze aardige jongen homofiel is. Dat leidt ook wel weer tot een ontroerende scene, want hij heeft het er uiteraard zeer moeilijk mee. 

 

Onder en boven: Lucas Hedges, als Danny O'Neill, met Ladybird. 

Dit is het volgende vriendje, die haar ontmaagdt. Het wordt een teleurstelling voor haar, zij is voor hem zeker niet de eerste. Acteur Timothée Chalamed. 

Beanie Feldstein (r) speelt haar beste vriendin Julie. Photograph: Allstar/A24

Feldstein als zichzelf.

Dit is regisseur Greta Gerwig, die ook het scenario schreef. Ze is ook afkomstig uit Sacramento (zoals Ladybird)

Tegen alle adviezen en afspraken in, regelt Ladybird dat ze terecht kan op een school heel ver weg, in New York. Dan lijkt het echt stuk te gaan tussen moeder en dochter, dochter wordt wanhopig omdat moeder niet meer tegen haar praat. 

Hier weer lekker kwaad op elkaar. 

Heel herkenbaar op dit punt in de film was het 'lege nest-syndroom'. In The Guardian werd dat mooi omschreven: pas als je kind het huis uit gaat, besef je dat je kind niet van jou is. 

Maar ook Ladybird verandert door de genomen afstand. Hier belt ze met haar moeder, ze gebruikt uiteindelijk haar eigen naam, Christine, de door haar ouders gegeven naam. 'I love you', zegt ze tegen haar moeder. 

Het slot maakte de film voor mij erg mooi. 

Trailer.