maandag 7 oktober 2019

Deux jours, une nuit, Luc en Jean-Pierre Dardenne, 2014.

Filmposter
Ik had al eerder geschreven over de gebroeders Dardenne, namelijk over de films Le gamin au vélo, en Le fils. Beide films zijn indrukwekkend, ik denk vooral door het menselijke dat erin wordt uitgedrukt. Zo heeft in Le fils de timmerman een jongen in opleiding bij zich, die de moordenaar blijkt van zijn zoontje. Even dreigt hij hem te vermoorden, maar doet dat niet. Het vertrouwen wint.
Sandra met haar collega's. 
Dit keer zit het probleem van de film in Sandra: ze werkt op een fabriek voor zonne-panelen, en is een tijdje uitgeschakeld geweest door een ernstige depressie. We krijgen daar aan het begin van de film nog wel een staartje van mee. Op het werk gaat het slecht, en nu heeft haar baas haar en haar collega's voor de keuze gesteld: ofwel iedereen krijgt een bonus van € 1000,--, ofwel Sandra mag in dienst blijven.
Van een collega hoort ze dat de stemming niet eerlijk is gegaan: er zou zijn gedreigd met ontslag voor de anderen. Sandra vliegt er mogelijk juist uit vanwege haar zwakke psychische gestel. 
Haar man raadt haar aan in verzet te komen, en dat doet ze. Ze krijgt het voor mekaar dat de stemming over mag. Op advies van haar man gaat ze al haar collega's langs, 12 in totaal, om te vragen voor haar te stemmen, in plaats van voor hun eigen bonus. Het is een gigantische opgave voor haar, die ze bijna niet voor mekaar krijgt, ze moet er bijvoorbeeld wel pillen voor slikken. Ze voelt zich een bedelares, en de tocht langs de collega's geeft haar een gevoel van vernedering. 
Deze collega reageert heel positief, je ziet haar opknappen. 
Maar deze jongeman doet weer heel onsympathiek.
Ze zakt weer helemaal terug in de depressie. Slikt haar hele buisje pilllen. 
Maar heel langzaam komen er nu de gehoopte beloftes: er kiezen nu toch ook mensen voor haar werk - zodat ze in haar huis kan blijven wonen. 
Deze jongen is ook heel aardig voor haar. Voor de meeste collega's is het moeilijk om niet voor de bonus te kiezen, bijna iedereen heeft het geld zelf ook nodig.
De film heeft de titel Deux jours, une nuit,  omdat dat precies de tijd is (een weekend) die Sandra heeft om haar collega's voor haar te winnen. 
Dit zijn de gebroeders Dardenne. 
Sandra en haar man. Die man wordt gespeeld door Fabrizio Rongione. 
Het gezin aan tafel. 
Marion Coltillard speelt Sandra. De depressie is aangrijpend.

Vergelijk deze foto met de foto's hieronder: in Deux jours, une nuit, speelt Cotillard zonder make up. Heel fragiel. 
Hieronder zoals de meenste mensen haar al kenden. 


Weer terug in Deux jours, une nuit.
Het einde van de film is verrassend: al zijn niet alle stemmen binnen, Sandra mag blijven. Ze krijgt dan de plaats van de zwarte jongen (zie boven), wiens contract dan niet verlengd wordt. Dat weigert Sandra. Ze is opeens niet meet zwak en krikkemikkig, ze zoekt een andere baan, haar zelfvertrouwen is terug. 
De foto geeft Sandra weer op haar tocht, langs alle collega's, steeds met dezelfde moeilijke vraag. 




Trailer

Geen opmerkingen:

Een reactie posten