Child's Pose, Calin Peter Netzer, 2012.

Engelstalige poster

In de originele versie, het Roemeens.

De Franse versie kreeg een andere titel.. 

De maker, Calin Peter Netzer, won een Gouden Beer met deze film. 

Ik weet niets van Roemeense films, dus ook niet van de Roemeense New Wave, een stroming waarin onder andere  The Autobiography of Nicolae Ceausescu (Andrei Ujica) en Aurora (Cristi Puiu)is uitgebracht. Kenners zijn al lang op de hoogte van de kwaliteit van deze films. Voor ons was het een complete, aangename verrassing. Wat een schitterende film!

Luminita Gheorghiu als de vreselijke moeder. Een prachtrol!

Deze vrouw hierboven speelt de hoofdrol: ze is een rijke vrouw, een architecte. In het begin van de film moppert ze ontzettend op haar volwassen zoon, omdat ze geen vat meer op hem heeft. Hij heeft getrouwd en zij vindt dat hij haar, zijn moeder, verwaarloost. 

Hier is ze samen met een tante van haar zoon: haar zus? 

En hier op een familiefeestje. De vrouw van haar zoon, Carmen, heeft het natuurlijk 'gedaan!'

Zo liggen de verhoudingen, als ze te horen krijgt, dat haar zoon een ongeluk heeft gehad.... Met hemzelf gaat het goed, helaas heeft hij een kind doodgereden...

Van dan af, gaat het om haar machinaties om te voorkomen dat haar zoon in de cel belandt. 

Dit is de zoon, Barbu.

Het is ongelooflijk wat ze uit de kast haalt om haar zin te krijgen. 

Met als dieptepunt de ontmoeting met deze man, iemand die dicht bij het ongeluk was, en van wiens getuigenis veel zal afhangen. Dit is een man die manipulatieve mama de baas is. Hij vraagt een exorbitant bedrag om voor haar te liegen bij de rechtbank. 

Dit is Carmen, haar schoondochter. Ook die moet worden ingeschakeld, maar zij wil scheiden van haar man. We horen van het mislukte seksuele contact van de twee. 

Dit is de vader van het omgekomen jongetje. Het is een climax in de film: de pijn van deze vader en de moeder, tegenover de pijn van de moeder, die komt pleiten voor haar zoons welzijn. Hier pas toont de moeder emotie.

De regisseur aan het werk.

De hoofdrolspeelster in het echt., onder en boven.

Wat de film zo bijzonder goed maakt, is de echtheid van de gevoelens. De moeder durft en doet alles wat verboden is, om haar zoon maar uit de gevangenis te houden. En blijkbaar kun je dat proberen in Roemenië! Maar ook de psychologische verhoudingen zijn heel echt, en geloofwaardig gespeeld. De zoon weet niet hoe hij zich los moet maken van de moeder, de schoondochter heeft ook haar eigen problemen. Uiteindelijk gaan zoon en vriendin met moeder mee naar de ouders van het gedode jongetje. De zoon, de veroorzaker van het ongeluk, schudt de vader nog even de hand, terwijl hij niet naar binnen durfde te komen.
Het grijpt je allemaal heel erg aan. Niks geen aanstellerij of dik-opgelegd-drama.... Het drama wordt getoond in alle kaalheid.

Child's Pose, trailer. 

Uit de recensie van de Volkskrant: 

Luminita Gheorghiu speelt haar personage heel precies en afgemeten, met de kille afstandelijkheid van een advocaat. Tegelijkertijd voel je het wanhopige verlangen dat onder Cornelia's emotieloze gedrag schuilgaat: ze kan het niet verkroppen dat de niet al te slagvaardige Barbu (Bogdan Dumitrache) een leven zonder haar heeft en ziet nu haar kans om hem weer helemaal voor zich te winnen.

En: 

Hoe ongezond de band tussen Cornelia en Barbu ook mag zijn, Netzer en cameraman Andrei Butica laten zich er niet door meeslepen. Ze kiezen voor een documentaire-achtige los-uit-de-polsstijl, die de toeschouwer eerder getuige maakt, dan deelgenoot. Die positie is al ongemakkelijk genoeg: schokkerige, van dichtbij gefilmde scènes zoals die waarin Cornelia Barbu's rug en achterwerk masseert, zorgen juist in hun zakelijkheid dat je de rillingen over de rug lopen. Alsof je naar de klinische autopsie van een verdorven verhouding kijkt.