Filmposter
Deze film van het echtpaar Lataster was zijn roem al vooruit gesneld. Hij beleefde grote successen op het IDFA, en toen ik Niet zonder jou, en Jeroen, Jeroen bekeek, las ik er al over.
Gisteravond werd hij uitgezonden, van 20.00 tot 22.00 uur, en inderdaad: er was niets te veel over gezegd.
Juf Kiet geeft les op een schakelklas in Hapert, Noord-Brabant. Ze heeft daar vluchtelingenkinderen, die nog geen woord Nederlands spreken. Het mooie van de film is, dat er een juffrouw aan het werk is die precies het geduld en het respect en het inzicht in kinderen heeft, dat je graag zou willen zien bij de leerkracht van je kinderen. En aangezien anderstalige kinderen al helemaal zo veel problemen hebben in Nederland, gun je het deze kinderen vooral.
Leanne en Branche
De kinderen leren lezen en schrijven, rekenen, doen gymnastiek-spelletjes, en moeten in het Nederlands met elkaar communiceren. Ze spelen met elkaar in de pauze, waarbij de juf geen ruzie wil. Een keer in de week moeten ze ook spelen met Nederlandse kinderen.
Een paar kinderen vallen in het bijzonder op: Haya en Jorj.
Haya is een 'moeilijke meid', dat merk je al aan haar reactie als haar broek vies is. Ze vindt dat de juf haar moeder moet bellen. Juf vindt van niet. Ronduit bazig is ze tegen een paar Nederlandse kinderen.
Echt lastig wordt het, als er een nieuw meisje in de klas komt, Leanne. Haya neemt bijna letterlijk bezit van dit meisje; ze moet doen wat zij zegt, in de speelpauze sleept zij haar voortdurend rond terwijl zij haar aan de capuchon vasthoudt. Juf Kiet lost dit prachtig op. Haya krijgt een stickertje als ze Leanne loslaat, stapje voor stapje gaat dat. Het eindigt ermee, dat Leanne in de pauze met Nederlandse kinderen aan het spelen is, en Haya van een afstandje toekijkt. Pedagiek geslaagd!
Op de foto hierboven zien we Jorj, ook al niet makkelijk. Jorj slaapt slecht, hij lijkt te lijden aan hoofdpijn, maar accepteert ook heel moeilijk gezag. Er mag geen Arabisch gesproken worden in de klas, maar hij spreekt aanvankelijk natuurlijk toch zijn eigen taal. Hij komt uit Syrië. 'Jij hebt mij niet gebaard, ik hoef jou niet te gehoorzamen', vertelt de ondertiteling.
Ook met hem is juf Kiet alleen maar weer geduldig, lief, en netjes. Hij houdt zijn problemen, maar ze krijgt hem wel aan het werk. Dat leek mij al een grote prestatie!
Dit is een hele mooie scene in de film: de kinderen mogen naar de spiegel lopen met een bloem, en zichzelf lachend aankijken.
Het lukt Jorj niet.
Jorj heeft ook een broertje, Maxem, die de hele tijd aan hem hangt. Jorj vertel juf Kiet van de bommen in Syrië, die verhinderden dat hij en zijn broertje naar school konden.
De film eindigt zoals elk afscheid op de basissschool eindigt: met een musical. Heel vrolijk om te zien, en elk kind doet mee.
Het echtpaar Lataster
Trailer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten