Musica Temprana, donderdag 26 november, Westzaan.

Gisteren hebben we een leuk concert bijgewoond van Musica Temprana, onder leiding van Adrián Rodríguez van der Spoel.
Er zouden stukken ten gehore worden gebracht van o.a. José de Orejón y Aparacio. De werken van deze componist werden verloren gewaand, maar doken later toch op op microfilm. Musica Temprana heeft hier een cd van gemaakt.
Adrián schreef een uitvoerige inleiding bij het concert, met veel theoretische uitleg.

Adrián Rodriguez van der Spoel, gitaar en leider van Musica Temprana

Dat laat ik nu maar.
Wat mij trof, is dat deze ontwikkelde barokmuziek geklonken heeft bij de missie van de Jezuïeten in Zuid-Amerika. Diep in het oerwoud, als het ware.

Orgel en klavecimbel Francesco Corti
Er is soms een vermenging van stijlen, wat vooral te horen was aan een ingewikkeld ritme.
Mij trof vooral de blijheid van de muziek. Heerlijk!

Violistenduo Mónica Waisman en Florian Deuter

Violone Robert Smith

Harp Manuel Vilas Rodríguez
Ik heb hier op de foto's alle musici getoond die deze avond concerteerden. De twee sopranen waren grandioos!

Lucía Martín-Cartón

Soledad Cardoso
De toegift was ook heel leuk: voor deze ene koor zong Adrián mee (hij kon niet echt op tegen die grote sopraanstemmen!). Ze brachten een jácara, waarvan de oorsprong ligt in gedichten over de daden van de jaques, maffiabazen van de Moorse onderwereld. Die werden later ook wel voor de kerk gebruikt, met wat nettere teksten, uiteraard. Deze toegift was nog 'echt', compleet met stampwerk van de voeten. Opzwepend!
.
Concert bij kaarslicht; zand over de vloer uitgestrooid.
Het was een leuke ambiance, de Zuidervermaning in Westzaan. Een oude schuurkerk. Dat maakte het concert extra speciaal.

De Zuidervermaning van buiten.

Het ensemble speelde onder de preekstoel.

Nog meer moois is er te zien in Westzaan. We gaan er vast nog wel eens fietsen.
Musica Temprana maakt ook koormuziek, dat ligt ons wat meer. Maar ontegenzeggelijk genoten we van de geweldige zangkunst, en ook van het samenspel van de instrumenten: voor mij de eerste keer dat ik van zo'n klein ensemble genoot. En ook echt luisterde, in plaats van weg te dromen.

Een nummer wil ik speciaal noemen: De Sonata Coreliana para tecla. Deel I, de Sinfonía 'Pitié'. Helaas niet te vinden op internet. 

In plaats daarvan nog eens een stukje van de IKON waarin ze optraden. Dat was het moment dat ik door hun muziek gegrepen was.