- "Gentlemen, you can't fight in here. This is the War Room!"
- "Fluoridation is the most monstrously conceived and dangerous communist plot we have ever had to face."
- "I think the auto-destruct mechanism got hit and blew itself up."
Poster
Film met de legendarische Peter Sellers in drie rollen:
Sellers als de amerikaanse President Merklin Muffey
Sellers als de Duitse geleerde Dr. Merkwürdigenliebe, oftewel Dr. Strangelove
Peter Sellers (1925-1980) als zichzelf, 1973.
De film is gebaseerd op een serieus boek, Red Alert, van Peter George. Maar anders dan het boek, is de film als een sick joke. Hij wordt beschreven als 'een cynisch, Monty Python-achtig, humoristisch en bijtend antwoord op de apocalyptische angst van de vijftiger jaren voor de bom.'
De president van Amerika spreekt telefonisch met de president van Rusland; de Russische ambassadeur luistert mee.
Ik moest af en toe erg lachen, zie bijvoorbeeld de tekst hierboven. Ook lachwekkend was generaal Jack D. Ripper, die ervan overtuigd was dat de communisten waren geïnfiltreerd door de fluoridering van het drinkwater. Alle levenssappen wilden die 'commy's' ons afnemen. Minder lachwekkend was dat Ripper om die reden beval de bom op Russische doelen te laten vallen. Zelf pleegde hij zelfmoord, waardoor vanaf dat moment niemand meer de bommenwerpers kon tegenhouden.
Er wordt spoedberaad gehouden in de War Room. Intussen gingen de mannen in de vliegtuigen met hun vreselijke doel hun eigen gang. De piloot zette tijdens de actie een cowboyhoed op.
In de laatste fase van het overleg in de War Room komt ene dr. Strangelove (Doktor Merkwürdigeliebe) op de proppen: een enge Duitse geleerde, die de president af en toe aansprak met 'Mein Führer'. Tijdens zijn betoog wilde zijn arm onbedwingbaar maar steeds de Hitlergroet brengen. Het fenomeen schijnt een bekend ziekteverschijnsel te zijn, dat sinds deze film onder de naam van Strangelove wordt aangeduid.
Aanvankelijk vond ik Sellers hier een 'typisch typetje', maar uiteindelijk vond ik hem juist bijzonder goed als deze griezel - vooral toen hij zichtbaar sadistisch genoot, alleen al bij het denken aan het slachten van dieren.
De film loopt slecht af. En dat allemaal door dwaze leiders, door het eigen wereldje van het leger, door idiote misverstanden. Toch zit er iets van waarheid in de angst, dat het lot van de wereld is overgelaten aan mensen.
Dat belachelijke, samen met de tragiek, de manier van filmen van Kubrick, plus het talent van Sellers maken het grootse van de film uit. De grappen zijn groots, de verfilming indrukwekkend. Soms ook zijn de grappen hilarisch, zie de de kolonel in het vliegtuig die erin slaagt de bomluiken te openen, maar zelf schrijlings op de neerstortende bom zit; of de vliegenier met cowboyhoed; of Ripper met zijn bedreigde levenssappen (die hij zekerheidshalve maar niet meer aan zijn vrouw geeft, haha.)
We zien aan het einde allerlei champignon-ontploffingen op de aarde, het einde is daar. Vera Lynn zingt We'll meet again.
Lachen met Strangelove: echt even kijken!
Trailer
Majoor Kong valt met de bom op het doeltwit
Dit is de enige vrouw die een rol speelt; de geliefde van generaal Buck Turgidson
Spoedberaad in de War Room
Dr. Strangelove
Generaal Buck Turgidson (George C. Scott)
Aan het eind wordt de wereld vernietigd; Vera Lynn zingt intussen We'll meet again.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten