Of Horses and Men, Benedikt Erlingsson, 2015.

Poster

Deze film stond meteen op mijn verlangslijstje, toen ik de recensie in de krant zag... mét natuurlijk het verbijsterende plaatje van de poster...!
Ik miste de film deze zomer in de bioscoop, omdat ik zoals zo vaak toch geen tijd vond naar Eye te gaan. Maar via de bibliotheek kreeg ik de dvd onlangs eindelijk te pakken, en gisteravond was het dan genieten geblazen!

Kolbein gaat proberen zijn paardje het halster om te doen.

Er is een soort verhaallijn, maar heel luchtigjes. Er valt nog van alles zelf in te vullen. Zo zijn er twee bewoners van een plaatsje in IJsland, de man Kolbein en de vrouw Solveig,  verliefd op elkaar, maar ze worden bespied door jaloerse (?) anderen. De man heeft een geweldig kittig paardje, waarop hij trots naar de vrouw rijdt.

  

Eerst in draf, later in galop. Grappig.

Terwijl ze aan tafel met haar moeder en zoontje koffie drinken en lachen, merkt de hengst van de vrouw de merrie van de man op. Hij wil paren, en verwoest het hek om zijn weide. Als de man terugkeert naar zijn huis, komt de hengst hem achterop en bespringt de merrie. De berijder zit er nog op, zie de prachtige poster. De man schaamt zich dan zo ontzettend, dat hij thuisgekomen zijn geliefde merrie doodschiet.
Hij wil dan uit schaamte/verendering niets meer weten van de vrouw, die ontsteld toeziet hoe hij haar negeert in de kerk, en wel andere vrouwen omhelst.
Intussen vinden er allerlei andere gebeurtenissen plaats: een man zwemt met paard en al de zee in, een Russische boot tegemoet, om wodka te kopen. De bemanning waarschuwt hem dat het pure alcohol is, hij moet het alleen gemixt drinken. Hij drinkt het toch puur en sterft.

Op weg naar de trawler met pure alcohol.

Een Spaanse jongeman raakt afgezonderd van zijn vrienden tijdens een rijtoer. De sneeuw valt in, hij is verdwaald. Om zich te redden doodt hij zijn paard, en kruipt in het karkas. Zo overleeft hij de kou, en hij wordt gelukkig door een reddingsploeg gevonden.

Rechts zien we de Spaanse toerist, die zich later zo vindingrijk weet te redden.

Nog een verhaal is dat van een boer die boos  het prikkeldraad doorknipt dat zijn buurman gespannen heeft. De tweede keer dat hij het doet springt het in zijn oog, en raakt hij ernstig verwond.
Ten slotte is er nog een pracht verhaal van een jonge vrouw die zich met elke stoere vent kan meten: ze drinkt net zo veel als zij, maar bovendien brengt ze een hele groep ontkomen paarden + de man met de gewonde ogen terug naar huis.

De jonge vrouw die paarden en gewonde man terugbrengt.

Ten slotte laat Solveig haar hengst castreren, het is een soort tegemoetkoming aan de man. Het hele dorp brengt alle paarden bijeen in een soort kraal. De man en de vrouw gaan met zijn tweeën de paarden geleiden over de oversteekplaats. Alleen in het landschap, afgezonderd van de rest van de groep, bedrijven zij de liefde. Vanuit de verte worden ze weer gadegeslagen door een paar andere dorpelingen. Alle paarden zijn bijeengedreven, we zien alle vorige spelers terug. blij.

Op weg naar de kraal; de sterke drank gaat van mond tot mond, hier geeft Solveig de fles aan Kolbein

Het is werkelijk een prachtige film, de beelden van de paarden, IJsland, maar ook de manier van het verhaal vertellen. Ik ben vertrouwd met Halldór Laxness, Onafhankelijke Mensen, Visconcert, en andere boeken. Er hangt precies diezelfde IJslandse sfeer in de film als in het boek. Verder is het landschap geweldig, en raak je verbluft door bijvoorbeeld de zwemmende paarden. Het IJslands paardenras is trouwens sowieso prachtig, klein en gespierd, Elke nieuwe scene begint met een close up van een paardenoog, waarin we al weerspiegeld zien wat er komen gaat: bijvoorbeeld een stukje prikkeldraad. Of Erlingsson laat een stuk paardenrug zien, en detail.
Een film waarmee ik haast met open mond naar heb zitten kijken!

IJslandse luchten in het paardenoog weerspiegeld

Steeds die beelden van IJsland... Geweldig!

De IJslandse titel van de film is: Hross í oss: Horse in us; de paarden spiegelen het leven van de mensen; het gaat om beider leven, liefde en dood.  Ziew de overeenkomsten en de verschillen. Het zijn  de paarden die de film zo indrukwekkend maken, maar ook zeer grappig.

Benedikt Erlingsson, regisseur. Dit is zijn debuutfilm.

Trailer.

Aan het eind van de film, bij de aftiteling, werd nog wel verteld dat geen enkel dier gewond is geraakt tijdens het maken van de film. Crew en spelers zijn allen paardenliefhebbers. Mooi zo!