zondag 29 oktober 2023

Aguirre, der Zorn Gottes, Werner Herzog, 1972.

Filmposter
Dit was wel een belevenis, deze film... Het begin was spectaculair: je ziet een karavaan door de bergen trekken, over smalle, steile paadjes (geitenpaadjes). De mist hangt hier en daar over de bergen. Het zijn geen gewone bergwandelaars, maar het is een stoet met koninklijke personages die in een draagstoel vervoerd worden. 
Er wordt ook een kanon meegesleept.... 
Een deel van de personen. We zien o.a. de priester, die de voice-over doet in de film. In het midden de door Aguirre benoemde leider. Een marionet van Aguirre, die zelf de touwtjes stevig i n handen houdt. 
Aguirre heeft werkelijk bestaan, maar de film is een mengeling van geschiedenis en fictie. Dat is heel mooi terug te lezen op DEZE SITE. (Van de universiteit van Gent.)
Klaus Kinski speelt Aguirre, 'der Zorn Gottes'. 
Verhaallijn: 
Een expeditie vertrekt in 1560 vanuit Peru op zoek naar het vermeende El Dorado. De leiding is in handen van Gonzalo Pizaro, die veel tegenslag ondervindt tijdens de tocht door de moeilijk begaanbare regenwouden. Dan besluit hij om de groep te splitsen. Een daarvan is een groep die vooruit moet gaan en het El Dorado alvast moet zien te bereiken of in ieder geval een route ernaartoe. De leider is Don Pedro de Ursua met als tweede man Don Lope de Aguirre. Deze manipuleert en zaait angst binnen de groep. Door de hitte, voedseltekorten, machtsgrepen en de diverse ziekten overlijden de expeditieleden een voor één, tot Aguirre alleen overblijft. 
Utterly mad, utterly courageous, zegt Herzog zelf, over wat er gebeurde in de film.  
Het thema van de tocht over een onbekende rivier in een dreigende natuur waaruit onzichtbare vijanden de boot belegeren, lijkt te zijn ontleend aan het boek Hart der Duisternis, van Joseph Conrad.
Herzog zelf zegt altijd dat een jeugdboek hem geïnspireerd heeft. 
Het verhaal is aangrijpend genoeg, natuurlijk door de beestachtige koloniale houding - ook van de priester -; maar ook door de onzichtbare aanvallen door de Indianen, en de tegenwerking van de natuur (bij voorbeeld rivierstromingen).
Aguirre; Klaus Kinski speelt geweldig arrogant. Een nare man, zowel zijn personage, maar ook de acteur zelf lijkt me niet aardig. 
Er zijn twee vrouwen op de expeditie mee. De een is de dochter van Aguirre, de ander (die hierboven) is meen ik haar verzorgster. Beiden komen ook om. Opvallend is dat hun witte kanten kraagjes nog lang onbezoedeld blijven in die idiote tocht door de wildernis. 
Foto Mimosas.
Aguirre vertoont ook gelijkenis met Mimosas, zie mijn blog.
Er zijn diverse films over tochten, queesten. Stuk voor stuk zijn er overeenkomsten (en verschillen) met Aguirre. Ik som ze hier op, en citeer van mijn blogpost:

'Mimosas is a challengingly static, dreamily mysterious and beautifully shot film about two disreputable Moroccan men who, as part of a caravan of travellers, accept the task of carrying the dead body of a holy man, the “Sheikh”, across the Atlas mountains to be buried in his home village. They receive help from a stranger who is as enigmatic as everything and everyone else in the film. It has been compared to Werner Herzog’s Aguirre: The Wrath of God, but where that has a very real sense of hubris and fear, this is too opaque and unreal to have quite that effect. It is more like a parable. Certain scenes look as if they have been improvised on location and there is something exasperatingly non-committal and provisional about it. But it certainly looks wonderful.'

Een andere film met een tocht door een bar land is de film Godland, een IJslandse film.
Poster IJslandse film Godland.
Voor het boek Hart der Duisternis verwijs ik naar MIJN BLOG daarover. Ten slotte moet vermeld worden dat Heart of Darkness inspireerde tot de film Apocalypse Now, van Francis Ford Coppola. 
Trailer
Het is ook nog wel interessant te lezen wat het Duitsland Instituut in zijn naslagwerk over de film vermeldt. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten