Studiebol: Trois couleurs: Rouge, Krzysztof Kieslowski, 1993.

Op de foto: Irène Jacob, speelt studente-fotomodel Valentine

Twee posters

Ik heb ontzettend genoten van deze film, die in Cinema Canvas werd uitgezonden. Het voelde een beetje als goedmaken van een jeugdzonde, omdat ik hem niet eerder bekeken had. Ik ging er ook een beetje argwanend in, menende dat ik het 'wel niks' zou vinden. Niets was minder waar!

De meeste foto's vind je van de knappe Irène Jacob, ik heb juist gezocht naar foto's van Trintignant.

De grootste verrassing voor mij was het spel van Jean Louis Trintignant, die wij ons herinnerden uit de prachtige film Amour van 2012, van Michael Haneke. Hij is in de film Rouge de gepensioneerde rechter Joseph Kern, die uitermate cynisch over het leven is. Hij heeft geen enkele illusie meer, en besteedt zijn tijd met het afluisteren van telefoongesprekken die hem niets aangaan. De prachtige, jonge Valentine komt in zijn leven nadat ze zijn hond heeft aangereden. Het lijkt hem niets te kunnen schelen. Ook zijn bloedende hond interesseert hem niks meer. Zij lijkt het geweten te zijn dat hem ontbeert, maar ze komt er steeds achter dat haar motieven ook niet zomaar altruïstisch zijn.

Fotosessie

Parallel aan de ontwikkeling van de vriendschap tussen Valentine en Joseph speelt de geschiedenis van de jonge buurman, Auguste Bruner. Deze rechtenstudent ervaart hetzelfde als wat Trintignant als jonge man meemaakte: zijn geliefde bedriegt hem.
Auguste en Valentine zullen ten slotte beiden de oversteek naar Engeland maken, waarbij de veerboot omslaat. Beiden horen bij de weinige overlevenden. We zien Valentine met een overlevingsdeken op de reddingsboot stappen, een beeld volkomen gelijk aan de poster die ze aan het begin van de film maakte op een fotosessie.

Deze poster.

Er zat nog een Aha-Erlebnis in de film: Kieslowski was ook de maker van de film La Double Vie de Véronique, ook een oude bekende van ons. We kwamen daarop door een vocaal muziekstuk dat wel heel sterk aan de filmmuziek herinnerde van La Double Vie. En jawel, de componist van beide filmmuziek is Zbigniew Preisner,

Zbigniew Preisner

De film is het laatste deel van de trilogie Trois Couleurs: Bleu, Blanc et Rouge. Ze verbeelden de kleuren van de Franse vlag, en de idealen van de Franse Revolutie: Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap. De film Rouge gaat als de beste van de drie door, maar heeft ook kritiek gekregen. Die kritiek betrof vooral een zekere vaagheid, en een onduidelijke samenhang tussen de titel en de inhoud.

Nu is Rood inderdaad een kleur die vooral in de aankleding een rol speelt: het gigantische reclamedoek, waarop Valentine geprojecteerd staat, het rood van de fles brandewijn die ze krijgt van Joseph, en zo nog wat rode parafernalia. Ikzelf associeer rood inhoudelijk eerder met iets als Passie dan met Broederschap.
Broederschap zou kunnen duiden op de vriendschappelijke band die zich ontwikkelt tussen de oude rechter en het jonge meisje.

Toch vind ik de kritiek ook weer niet op zijn plaats. Je begrijpt niet echt de hele samenhang van de film, en toch begrijp je hem ook weer wel. Ik vind Trintignant overtuigend. Valentine is vooral erg mooi, al is er ook chemie tussen haar en Joseph Kern. Het ontbreken van de logica beschouw ik dus niet als een gemis, het is vooral een heel mooie film, die bij mij meer op het onderbewuste begrijpen werkt.

Bij het uitkomen van de film werd al voorvoeld dat dit de laatste film van Kieslowski zou zijn, en dat kwam uit: twee of drie jaar later overleed hij aan een hartaanval. Er is ook beweerd, dat de oude rechter autobiografisch staat voor Kieslowski. Hij gelooft niet meer in menselijke goedheid of in welke deugden van de mens dan ook. Daarom is die ontstane vriendschap ook zo mooi.

De hond bleek zwanger. Valentine wil een pup.

Ook vind ik het mooi, dat zijn leven zich parallel / opnieuw afspeelt in dat van zijn buurman Auguste Bruner, die ook verlaten wordt door zijn vriendin. Kern droomt dan van Valentine, hoe ze is over vijftig jaar. Er is dan al zoveel chemie tussen die twee, dat je voorvoelt dat Auguste en zij het nieuwe stel zullen zijn, die het leven van de rechter zover zullen doen, maar dan wel met liefde.