Sunset, Napszállta, Lászlo Nemes, 2018.

Filmposter, met in de hoofdrol Juli Jakab, als Írisz Leiter

Ik wilde nu maar eens kort zijn over een film: ik vond hem namelijk niet goed. Tweeëneenhalf uur zitten kijken naar een opeenvolging van dramatische gebeurtenissen die ik niet begreep.  

Wel erg mooie beelden van deze vrouw, met de prachtigste hoeden op haar hoofd, of in de Leiter-hoedenwinkel. 

 Al na een half uur had ik genoeg van de close up-shots van haar nek, met het fijne witte kraagje dat gaandeweg een beetje instortte en vermoedelijk ook vuiler werd.

Ik was gelokt door de boodschap dat het zich in 1913 in Boedapest afspeelde. Helaas was er niet veel historische context. Zoals hier de tram, en de jurken en hoeden, dat allemaal wel. Dat was ook mooi. 

Met terugwerkende kracht begreep ik, dat in 1915 de dreigende sfeer van het uiteenvallen van de Dubbelmonarchie vóór de Eerste Wereldoorlog uitgebeeld werd. Maar ik begreep niet wie de broer was (wás er wel een broer, of was zij dat misschien zelf? Omdat ze aan het slot in een loopgraaf in WO-I radiovrouw was); ik begreep ook niet, waarom de graaf vermoord was; waarom bepaalde mannen samenspanden en geweld pleegden; waarom Írisz  gehaat werd, en toch overal binnenkwam; waarom er tot twee keer toe gemoord werd; wat de keizer in Wenen ermee voorhad mooie meisjes naar zich toe te lokken en te vergiftigen; enzovoorts. 

Regisseur Lászlo Nemes. Hij maakte de hogelijk geprezen film Son of Saul, een holocaust drama.

Filmdebuut van Nemes, 2015. Gebruikt dezelfde technieken van filmen, maar hier werkt het wel - zegt DEZE RECENSENT.

Filmtrailer.

Gezien in Eye, zaterdag 13 april.