Filmposters
Ik vond dit een mooie film, met maar één speler erin, die bovendien bijna niets zegt. Hoe krijg je dat voor mekaar? En dan te bedenken, dat de maker, Jeffrey McDonald Chandor, bekend als J.C. Chandor, twee jaar eerder debuteerde met Margin Call, waarin juist heel veel gesproken werd. Onderwerp toen was de bankencrisis, en ik herinner me een ijzersterke rol van Jeremy Irons.
Die ene speler is Robert Redford. Zijn zeilschip is lek geslagen door een losse container op de oceaan.
De film begint met het einde: een boodschap van een zeiler, waarin hij vertelt dat hij alles geprobeerd heeft maar het niet heeft gered. All is lost.
Dan gaan we acht dagen terug in de tijd.
We zien de zeiler, een oude man, alleen op de oceaan. De Indische Oceaan, ontdekken we gaandeweg.
Wij weten niet waarom die anonieme zeiler daar is. Hij wordt wakker van een klap, en ziet dat zijn kajuit vol water staat. Het water stroomt naar binnen. Het schip is in aanvaring gekomen met een container. Het lukt hem, zijn schip weer los te trekken van de container, en om het gat in de romp van zijn schip te dichten. Zijn hele kajuit staat onder water, en zijn spullen zijn nat. Ook zijn radio, hij kan geen S.O.S. doen uitgaan.
Hij repareert het gat.
Hij droogt zijn kussens en zijn kaarten, repareert de tuigage, en probeert op een zeeroute terecht te komen. Het is gruwelijk om te zien, hoe tot twee keer toe er inderdaad een enorm schip (een containerschip, het andere een cruise-schip?) langs hem vaart, maar dat geen van tweeën hem zien. Ondanks lichtsignalen die hij uitzendt.
Een tweede storm treft het bootje, en de zeiler moet het schip verlaten. Hij gaat in een opblaasbare reddingsboot.
De container die het gat sloeg.
Hij heeft de sextant van zijn zeilboot mee kunnen nemen, en probeert te bepalen waar hij is. Ook zijn watertank heeft hij mee, en blikken met eten.
Na nog een storm is zijn water bedorven, er is zout water bij gekomen.
Hij kan alleen maar drinken van wat zelf-gecondenseerd water.
Ook zijn er intussen haaien om hem heen gekomen. Hij schrijft de boodschap, die we in het begin uit zijn mond als voice-over hebben gehoord. Het wordt een boodschap in een fles.
Dan ziet hij tóch in de verte één enkel lichtje aan komen. Hij heeft geen pijlen meer, en stookt een vuurtje van zijn logboek. Helaas vliegt daarbij zijn hele reddingsboot in de fik.
Alle hoop is verloren, hij gaat min of meer bewust te water om te verdrinken.
We denken al dat dat het einde van de film is.... Maar onder water neemt hij waar, dat het schip nu zijn brandende reddingsvlot genaderd is. Hij haast zich naar de oppervlakte. Een arm trekt hem uit het water.
Dit is de regisseur aan het werk.
De storm aan boord van het schip
De camera aan het werk.
Er zaten af en toe prachtige opnamen bij. Hier het vlot van heel hoog, hieronder vanuit het water gefilmd.
Trailer
Wat mij betreft is de film bijzonder vanwege het doorzettingsvermogen, het werk, en de moed van de man. Voor ieder probleem dat hij ondervindt, zoekt en vindt hij een oplossing. Ik kreeg het gevoel dat ik naar aan parabel keek over de worsteling van het leven. Dat maakte de film voor mij ook méér, en anders dan een avonturenfilm, of thriller: benamingen die ik allebei ben tegengekomen.
In de verte deed de film me denken aan het boek van Cynan Jones: Inham. - Er zijn ook grote verschillen trouwens.
Zo op jezelf aangewezen zijn, ik denk dat dat een aansprekend thema is - voor mij in ieder geval. Dat was duidelijk en indringend aanwezig.
PS: Robert Redford werd geboren in 1936: hij was dus 77 bij de opnames. Wow!
Foto boven is van recent. Hij schijnt nu echt te willen stoppen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten