Poster
Een heel mooie documentaire over Antonia Santiago Amador alias 'La Chana', flamencodanseres. Zij maakte furore in de jaren zestig en zeventig, totdat ze ineens uit de schijnwerpers verdween. Ze trad nog op in de film The Bobo (1967), waarna tegenspeler Peter Sellers haar uitnodigde naar Hollywood te komen. Zover is het echter nooit gekomen. Die carrièrebreuk was te danken aan haar echtgenoot, een echte Spaanse macho, die haar duchtig onder de duim hield.
Poster The Bobo, 1967.
Godzijdank is zij ook weer van die man gescheiden, waardoor een comeback mogelijk was. Inmiddels is zij getrouwd met een heel eenvoudige man, een vishandelaar, die lekker kan koken en goed voor haar zorgt. Het is precies waar zij behoefte aan heeft.
In de film zien we haar in haar boudoir, waar zij vertelt over haar leven, scheiding, dans en kunst. We zien haar aan het werk, ze treedt nog altijd op. Wel is ze inmiddels een oudere dame, het mooie haar is weg, en, wat erger is, de knieën zijn versleten. Ze doet haar werk zittend, op een soort houten podiumpje, en beweegt haar voeten als vanouds. Door het houten vlondertje klinken de ritmische roffels nog altijd goed door. Ze geeft les aan jonge vrouwen, die moeite hebben haar te volgen! Indrukwekkend vond ik, hoe ze vertelde dat ze het ritme van binnen voelt, hoe ze van binnen aanwijzingen krijgt hoe ze moet dansen... Het is een echte kunstenares, met een artistieke ziel.
We zagen haar ook een paella maken, en met haar kleinzoon ijs eten. Dat mag ze niet, ze heeft ook suikerziekte, maar ze pikte lekker steeds hapjes van haar kleinzoon.
'Gitane-artieste op leeftijd', schreef de VPRO.
De naam La Chana komt van haar oom, El Chano, professioneel zigeuner-gitarist. De naam is afgeleid van 'chaner', dat 'begrijpen' betekent.
Posters uit haar topjaren.
Debuteerde op haar veertiende, samen met haar om La Chano, gitarist, die haar talent zag.
Interview met de maakster van de documentaire.
De volgende drie foto's laten zien hoe belangrijk ook de handen zijn, klappen, en de houdingen.
Ze is volledig autodidact. Ze heeft een jeugd gekend met werken in fabrieken en als bloemenverkoopster.
Haar kunst had een bovennatuurlijke uitstraling. Zoals ze er ook over praatte, heeft ze een uitzonderlijk talent.
Ze kende twee periodes van roem: de eerste van 1966 tot 1979; de tweede van 1985 tot 1991.
De volgende drie foto's laten haar zien als oudere dame. Ze was voortdurend met een spiegeltje en haar make up bezig!
Je zag haar ook veel in haar televisie-stoel (niet deze).
Dit is Paco Sanchez (1946); hij zorgde ervoor dat La Chana op het podium terugkeerde in de jaren tachtig. Sanchez is flamenco-fotograaf.
Hier met een vroegere collega. In de docu treedt ze nog een keer met vrienden op, zoals gezegd: op een stoel.
Samen met Lucija Stojevic
Haar huidige man heet Felix Comas. Ik heb geen foto van hem kunnen vinden; noch van de macho die haar destijds mishandelde en jaloers was op haar succes.
Zo werkt ze tegenwoordig nog.
Lucija Stojevic
Prachtige oude foto!
Passioneel
Hier met Peter Sellers, in de film The Bobo
Trailer, Bekijk deze zeker, hier staat dat prachtige stukje op over hoe haar ziel haar lichaam leidt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten