Poster
Als liefhebber van de films van Werner Herzog moest ik natuurlijk Rescue Dawn zien, die de BBC dit weekend uitzond. Het is het verhaal van Dieter Dengler, een Duitser die Amerikaan werd. In de Vietnam-oorlog wordt hij op een geheime missie naar Laos gestuurd om het land te bombarderen.
Bombardement op Laos.
Daar wordt zijn vliegtuig neergehaald.
Uitkijken naar helicopter of vliegtuig.
Dieter wordt gevangen genomen, en weigert een verklaring te ondertekenen dat hij heeft meegewerkt aan een misdadig, imperialistisch regime.
In gevangenschap.....
..... wordt hij gemarteld en.....
..... komt in een gevangenkamp terecht, omgeven door bamboe, midden in de jungle. Hij heeft daar enkele medegevangenen, onder wie twee andere Amerikanen.
Dieter is vastbesloten te ontsnappen uit dit kamp. Hij zal zijn medegevangenen ook helpen. Gene is degene die echt niet wil, hij is bang voor de wraak van de bewakers, en durft het risico niet aan. Ik vond deze rol van Gene, gespeeld door Jeremy Davies, geweldig vertolkt.
Jeremy Davies, als zichzelf.
Het was goed te begrijpen dat deze de enige kans die er was op overleving, niet aan durfde. In zijn angst zou hij daarbij zo ver zou gaan, dat hij Dieter zou kunnen doden.
En hier, als Gene.
Zo ver komt het niet. Dieter onderzoekt alles, met een spijker lukt het hem zichzelf en zijn medegevangenen elke avond van de handboeien te ontdoen
Hij bestudeert het doen en laten van de bewakers, weet wanneer ze de wapens even opzij zetten. Hij spaart samen met de anderen rijst - dat hij droogt - zodat ze, eenmaal buiten het kamp in de jungle, te eten hebben.
Je ziet ze vermagerd en wel.
De honger in het kamp wordt steeds erger, je ziet alle mannen verder vermageren.
Hier eet Dieter maden en kevers. Als eeuwige optimist én overlever doet hij nog of het hem smaakt ook.
Als de Vietnamese gevangenen horen van de plannen van de bewaking hen te doden, besluiten ze niet langer te wachten. het ontsnappingsplan wordt ten uitvoer gebracht.
Maar Gene laat Dieter barsten, Dieter en Duane zijn de enige twee die we samen zien ontkomen. De bewaking hebben ze gedood.
Duane kan de tocht door het oerwoud niet aan.
Hij leunt helemaal op Dieter.
Ze proberen nog met een vlot de rivier (de Mekong) af te zakken, maar stranden vlak voor een waterval.
Duane is uitgeput, als er Vietcong op hun pad komt.
Duane wordt gedood, Dieter is alleen.
Dieter hallucineert, komt bijna om van de honger.
Eet een nog levende slang.
Dan verschijnen er helicopters in de lucht die hem waarnemen, hij wordt gered.
Meer dood dan levend ziet hij de Amerikaanse helicopters.
Zeer happy end bij terugkeer in Amerika.
Werner Herzog met Christian Bale en Steve Zahn (Duane)
'Howdy', zegt hij, bij deze confrontatie. Zijn kracht onder alle omstandigheden is formidabel.
Hoofdrolspeler Christian Bale als zichzelf.
Hoofdthema van de film is de strijd van de mens tegen de natuur. 'De gevangenis, dat is de jungle.' Dat geeft de mens de ergste strijd.
Herzog maakte twee films over Dieter Dengler: eerst een documentaire, met de titel Little Dieter Needs to fly, van 1996. Daarna nog een speelfilm, de onderhavige film.
De film besluit met deze wijze woorden van Dieter, when he is asked for his words of advice for the cheering crew. He says:
"Empty that which is full. Fill that which is empty. If it itches, scratch it."
Steve Zahn, Duane.
Trailer
Nog enkele feiten:
De film is opgenomen in de jungle van Thailand.
Dit is de A-1 Skyraider, waarmee Dieter vloog.
Dieter in 1966.
Dieter werd gevangen genomen door de Pathet Lao.
Historische foto van een Patet Lao Gevangenkamp, een gevangene doet graafwerk.
Luchtafweergeschut van de Patet Lao
Gene (Eugene de Bruin) was geen 'survivor'. Maar zijn broer Jerome de Bruin, en Indrahat, de enige andere overlevende van het kamp, kritiseerden de film van Herzog op een eigen website. Eugene zou ten onrechte als labiel en laf zijn geportretteerd in Herzogs film. In werkelijkheid zou Gene geweigerd hebben zieken achter te laten.
Herzog heeft de kritiek erkend, maar zei dat de film al was gemaakt toen hij dit bericht hoorde.
Officiële foto van Gene de Bruin.
Hij is nooit meer teruggevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten