Studiebol: Mommy, Xavier Dolan, 2014.

Posters

Deze film had ik nog bewaard van Zomergasten, 21 augustus 2016; het was de keuze van Griet op de Beeck. Wat een verrassing, deze film! Ik zat als vastgevroren in mijn stoel, meteen al bij de eerste beelden. Het is het verhaal van een alleenstaande moeder en haar lastige puberzoon, met daarbij de verwikkelingen met een buurvrouw die betrokken raakt. En moeder en zoon gedurende een zekere tijd weet te helpen.

Vader is gestorven, de jongen mist hem. Hij is enerzijds lief, maar verschrikkelijk lastig. Hij is gewelddadig, heeft ADHD, en noem alle problemen maar op die er zijn met zo'n 'label'. Zijn moeder gaat vrolijk maar tamelijk onverantwoord met hem en het leven om (the Guardian schreef: ze heeft feitelijk dezelfde problemen), maar probeert toch de opvoeding zelf ter hand te nemen, nadat hij is weggestuurd van een bijzondere school.

Hier maakt hij de een of andere autoriteit tegenover zich belachelijk.

Ze houden ontegenzeggelijk van elkaar, moeder en zoon, maar houden elkaar ook vast in een destructieve relatie. Die komt al snel tot een uitbarsting, waarbij de moeder zich verbergen moet in een kast, of hij doet haar wat aan.

Op deze poster een paar van de kenmerken van de relatie: het kettinkje Mommy dat zoon voor moeder heeft gekocht, maar dat zij weigert aan te nemen omdat ze denkt dat hij het van gestolen geld gekocht heeft. Het is de aanleiding voor de ernstigste ruzie. Verder zie je zijn grensoverschrijdend gedrag, aan hoe hij haar probeert te kussen, niet als een zoon, maar als een geliefde.

Tegenover hun huis - ze zijn in het huis getrokken van een van de grootouders - ontmoeten ze een vrouw, een lerares.

Diana ziet haar buurvrouw zitten op de stoep.

Ze stottert. Natuurlijk is dat voor de jongen, Steve Després - gespeeld door Antoine Olivier Pilon, aanleiding om ook haar te pesten met dat gebrek. Die vlieger gaat niet op: de timide en verlegen Kyla (gespeeld door Suzanne Clément) wordt woest, ze vloert Steve, en sist hem toe dat hij daarmee moet ophouden, of zij zal hém gaan sarren met zijn overleden vader. Als hij gekalmeerd is, voelt zij dat hij in zijn broek heeft geplast, haar bovenbeen is er nat van. Ze blijven die dag ondanks het voorgevallene bij elkaar - Kyla is door Steve's moeder, Diane (Die) - gespeeld door Anne Dorval - gevraagd om op Steve te passen, omdat zij werk zoekt - en er ontwikkelt zich juist een heel positieve relatie tussen die twee. Én tussen de twee vrouwen.

Een selfie van de drie hoofdrolspelers.

Kyla is onderwijzeres met een sabbatical - ze weigert te vertellen waarom ze thuis is, en vertrokken uit Quebec, samen met haar man en dochtertje - en ze neemt het op zich Steve te onderwijzen. Steve droomt ervan zijn eindexamen te gaan halen, en te kunnen gaan studeren aan Juilliard School.

Steve's onmogelijke droom. Hij danst graag.

Als Steve later opgenomen is in een inrichting, droomt Diane van het leven dat zij en haar zoon hadden kunnen hebben in ideale omstandigheden: wandelen langs het strand, studeren aan Juilliard, Steve getrouwd...

Helaas achtervolgt Steve's verleden hem en zijn moeder: zij krijgt een enorme rechtszaak aan haar broek vanwege de brandstichting en verwonding die hij allebei op zijn laatste school heeft gepleegd.

Als de zaak weer eens is geëscaleerd, wordt Steve opgenomen in het ziekenhuis. Aan het begin van de film werd ons verteld, dat dat wet is in Canada. (In the Guardian las ik dat dat verzonnen is.)

Na een zelfmoordpoging van Steve.

Die opname is verschrikkelijk emotionerend voor alle drie. En ten slotte loopt het daar ook fout met Steve. Als hij eindelijk uit de dwangbuis mag, rent hij weg, zijn 'vrijheid' tegemoet... dat wil zeggen, naar het raam om eruit te springen. Met zijn sprint, achtervolgd door de verplegers door de gang van het gesticht, eindigt de film.

In een dwangbuis.

Dit zijn heerlijke scenes, als hij zich vrij als een vogel voelt, en zich door de straten beweegt, hier op een longboard, elders achter een boodschappenkarretje.

Hier de acteurs die moeder en zoon spelen, Anne Dorval, en Antoine Olivier Pinal.

En dit is tweemaal de aardige buurvrouw, Kyla, gespeeld door Suzanne Clément.

Clément, Dorval en Pinal spelen trouwens ook in andere films van Xavier Dolan.

Regisseur Xavier Dolan, geboren 1989. Onwaarschijnlijk jong voor zo'n prachtige film. Hij maakte er nog meer, onder andere Laurence Anyways, It's only the end of the world, en The death and life of John F. Donovan.