Taxi Teheran, Jafar Panahi, 2015.

Poster

Een erg mooie film, die me in eerste instantie natuurlijk deed denken aan onze eigen serie Taxi. Een taxichauffeur doet zijn werk en praat met de inzittenden. Plaats van gebeuren: Teheran.
Al kijkende, word je gewaar dat de man aan het stuur geen gewone taxichauffeur is, maar een filmmaker, aan wie het door de Iraanse regering verboden is nog te werken. Het is Jafar Panahi, die eerder de films This is not af film maakte, (2011) en Closed Curtains (2013). Om toch nog te kunnen filmen, rijdt hij rond met zijn passagiers, geselecteerde en toevallige. De gesprekken blijken allemaal verband te houden met de situatie in Teheran. Dat is wat de film interessant maakt. Plus dat hij een inkijkje geeft in het leven van alledag. DEZE LINK geeft een aardige samenvatting. Hieruit citeer ik:
Onder de in- en uitstappende passagiers zijn onder anderen een lerares, een illegale dvd-handelaar, een oude buurman en een geschorste advocate. Aan de hand van alledaagse akkefietjes gaat het over grotere thema's als diefstal, straf, de achtergestelde positie van vrouwen, het omzeilen van regels, over bijgeloof, film, vrijheid en (over)leven. Met zijn kleine nichtje, die voor school een vertoonbare korte film moet maken, gaat het over sturen en zelfcensuur. Vergeefs probeert het meisje de onwelgevallige werkelijkheid van de straat te 'repareren' voor haar film. Een kleine, op het dashboard gemonteerde camera registreert, Panahi stelt hem af en toe bij. Soms neemt iemand het over met een mobieltje of fototoestel, maar de camera blijft binnen de spijlen van de auto.
Onder de in- en uitstappende passagiers zijn onder anderen een lerares, een illegale dvd-handelaar, een oude buurman en een geschorste advocate. Aan de hand van alledaagse akkefietjes gaat het over grotere thema's als diefstal, straf, de achtergestelde positie van vrouwen, het omzeilen van regels, over bijgeloof, film, vrijheid en (over)leven. Met zijn kleine nichtje, die voor school een vertoonbare korte film moet maken, gaat het over sturen en zelfcensuur. Vergeefs probeert het meisje de onwelgevallige werkelijkheid van de straat te 'repareren' voor haar film. Een kleine, op het dashboard gemonteerde camera registreert, Panahi stelt hem af en toe bij. Soms neemt iemand het over met een mobieltje of fototoestel, maar de camera blijft binnen de spijlen van de auto. 

Jafar Panahi

Zijn nichtje leest voor waaraan haar film moet voldoen.

Achterin een vrouw met haar aangereden man op schoot.

Een discussie tussen een lerares achterin en deze man over straffen bij diefstal. Zij is menselijk, hij niet. Hij blijkt bij het uitstappen een straatrover te zijn.

Mij viel op dat alle vrouwen in deze film flink mondig waren. Dat geeft een ander beeld aan mij dan de onderdanige moslima. 

Het eigenwijze nichtje aan het werk.

Grappig: de twee vrouwen met een vissenkom. De kom breekt, de dames verliezen hun portemonnee. Panahi en zijn nichtje brengen die hen achterna.

Dwerg, verkoopt dvd's.

Panahi is altijd aardig en rekent nooit geld voor zijn ritjes.

Advocate in hetzelfde schuitje als Panahi.

De advocate heeft de camera in de gaten.

Op weg naar de oude dames met hun portemonnee.

De camera draait in de wachtende auto. Een dief komt eraan en steelt de wagen leeg. het laatste pikken ze de camera. De film krijgt geen aftiteling, hij is illegaal.

Hana Saeidi, hetzelfde nichtje als van in de auto neemt, in Berlijn de Gouden Beer in ontvangst voor haar afwezige oom Panahi. 

Een iets jongere Panahi.

Onder DEZE LINK vind je een recensie waar ik het mee oneens ben: een haastige mix? Nee, de scenes hangen te goed samen. 

Trailer