A Parked Life, Peter Triest, 2022.

Filmposter

(Tekst deels overgenomen van DEZE SITE):
A PARKED LIFE is een hypnotiserende film die je meeneemt in het leven van één van de ontelbare Oost-Europese vrachtwagenchauffeurs die als snelwegnomaden in West-Europa leven. In dit intieme portret ziet een jonge vader de scheuren in zijn huwelijk op zijn smartphone en de scheuren in Europa door de voorruit van zijn vrachtwagen.

Vrachtwagen in de sneeuw.

De film begint heel mooi aan het einde: het einde van het huwelijk van Peter. Dat is drie jaar nadat zijn zoontje is geboren. 

Daarna gaat de film terug naar 'het begin', ergens daar waar in een halve minuut tijds, de geboorte van zijn kind wordt verkondigd door de telefoon. We zien hoe zijn leven eruitziet, de filmmaker reist met hem mee, laat zonder commentaar zien waar de chauffeur allemaal mee bezig is. 

Ook bij voorbeeld door gewoon de saaie sneeuwvlokken te laten zien die onophoudelijk voor zijn voorruit neerdwarrelen, 

Het is aangrijpend, en beschamend: zo ernstig wordt hij uitgebuit - ik weet geen ander woord. Zó hard moeten werken, zonder naar huis te kunnen. Toch niet zonder werk kunnen, omdat er anders geen brood op de plank is. 

Voor zijn vrouw is het ook niet te doen, met een man die er nooit is. 

Dit zijn zijn contacten onderweg: mede-chauffeurs. 

In 2016 won schrijver en regisseur Peter Triest de prestigieuze IDFA-Mediafonds-prijs met een filmscript over de vele Oost-Europese vrachtwagenchauffeurs op onze snelwegen. De film is een intiem portret van één van hen: de Bulgaar Petar Doychev. Tegelijk is het een portret van het Europa van vandaag: de film voert ons mee langs de uithoeken van een krakend continent, van de zinderende woestijnen in Spanje tot het bevroren noorden van Noorwegen.

Aardappelen schillen, koken doet hij ook in zijn cabine.

Petar leeft maandenlang in de cabine van zijn vrachtwagen. De voornaamste drijfveer is geld, want zo kan hij de toekomst van zijn gezin verbeteren. Maar wat Europa met de ene hand geeft, neemt het met de andere hand weer af. Leidt de snelweg naar een beter leven? Of is het een doodlopende weg? A PARKED LIFE is een delicate observatie van een man die zichzelf helemaal verliest.

Nog eens: met collega's onderweg.

Telefooncontact met zijn zoontje.

Een van de zeldzame keren dat hij thuis is. Zoontje mag sturen, zie de blije papa. 

Treurigheid.

Trailer

Peter Triest, Belgisch filmmaker.