Filmposter, 2019.
Film geregisseerd door Roman Polanski. Beleefde de Nederlandse première verleden week, en was derhalve niet in de bioscoop te zien vanwege de coronatijd.
We konden hem bekijken via Picl, en dat was een reuze uitkomst. We konden zo een bioscoop-middag thuis houden. Nee, zonder popcorn, maar dat heb je in Eye sowieso niet. :-)
Krant l'Aurore, met het artikel van Emile Zola. Dit betekende het begin van de omwenteling ten goede. Maar het duurde heel lang, voor Dreyfuss gerehabiliteerd was.
Zoals gezegd, lag de regie bij Roman Polanski. Deze Joodse regisseur is inmiddels 86 jaar, en heeft een slechte reputatie, vanwege de beschuldiging van misbruik van twaalf jonge meisjes. Op de première in Venetië was hij niet aanwezig.
Polanski heeft veel beoremde films op zijn naam staan, onder meer Rosemary's Baby, en The Pianist. In de laatste film verwerkte hij zijn holocasut-verleden.
Er werd in de krant geïnsinueerd, dat Polanski met deze film een stokpaardje bereed, en allerminst een film maakte over Dreyfuss, maar over zijn eigen onterechte veroordeling vanwege dat seksuele misbruik. (Kritiek Indiewire).
Ik geloof er niets van.
De film was juist heel spannend, omdat je voelde hoe Dreyfuss gevangen zat in een verrot systeem. De hele legertop was uiteindelijk op de hoogte, en hield het bedrog onder de pet.
Er is Polanski ook het verwijt gemaakt dat hij wel erg 'old school' gefilmd had. Ook die kritiek is niet aan ons besteed. Misschien zijn wij zelf wel old school, en dan ben ik alleen maar blij dat er zo'n mooie film gemaakt is, die me zo veel beelden verschafte bij een geschiedenis die ik natuurlijk in hoofdlijnen wel kende.
Afbeelding van de openbare degradatie van kolonel Dreyfuss. Gemaakt door Jacques Meyer, illustrator en karikaturist. Fransman, 1841 - 1899.
Met deze gebeurtenis opent de film:
De rol van Dreyfuss wordt gespeeld door Louis Garrell. Hij komt alleen in het begin en aan het eind van de film even voor. De hoofdrol is weggelegd voor Georges Picqart, de legerkapitein die ontdekte dat Dreyfuss ten onrecht van verraad was beschuldigt.
Links Louis Garrell als zichzelf; in het midden Emmanuelle Seigner, die de minnares speelt van Picquart; rechts Jean Dujardin, die niet van het doek af te slaan is.
Een foto van de echte Marie-Georges Picquart. 1854-1914.
Wat enorm opvalt, is dat de mannen allemaal schuil gaan achter enorme snorren. Ik laat er een paar de revue passeren:
Vooraan Emile Zola, achter hem de advocaat van Dreyfuss. Hij zal worden vermoord.
(okay, dit zijn geen legermannen.)
Hierboven 2 x: Picqart en Henry, die een verradersrol speelt.
Pal hierboven rechts verrader binnen het leger, gespeeld door Grégory Gadebois.
Maar hij heeft tot ver in de film flinke grip op de zaak!
Didier Sandre
Laurent Natrella. Dit is Esterhazy, de werkelijke landverrader, voor wie Dreyfuss moest opdraaien.
Vincent Grass en Didier Sandre
Ziehier de regisseur temidden van het leger.
Boven en onder: Jean Dujardin, als Picqart.
Zoals het die tijd betaamde - de veroordeling van Dreyfuss vond plaats in 1895 - werd er geduelleerd als de persoonlijke eer op het spel stond. Hier Picqart tegen Henry, de verrader. Gelukkig wint 'de goeie', en gaat 'de kwaaie' ten onder.
Opnideuwe Polanski op de set.
De drie hoofdrolspelers, Dujardin, Seigner en Garrell.
Dit is een foto van een heel oude film J'Accuse, uit 1919; deze werd in oude luister hersteld op 9 maart 2009. Het was volgens het toenmalige Filmmuseum in Amsterdam de enige gekleurde kopie van Abel Gances van het anti-oorlogsepos J'accuse. De film had in 2009 een intensieve digitale restauratie achter de rug en kreeg toen een 'nieuwe première' tijdens het Holland Festival.
Kostuums, decor (en snorren) zijn prachtig.
Picquart werd door de Inlichtingendienst in de gaten gehouden.
Nog eenmaal het pijnlijke moment van de degradatie. Knopen, lintjes, zwaard: alles wordt hem ontnomen en stuk gemaakt.
Trailer,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten