donderdag 5 maart 2020

Les Diaboliques, Henri-Georges Clouzot, 1955.

Pas op: bevat sporen van spoiler. ;-)
Poster
Henri-Georges Clouzot, 1907-1977
Door zwager Charles werden we opmerkzaam gemaakt op deze film.
Het was genieten geblazen!
Les Diaboliques is een Franse dramafilm uit 1955 onder regie van Henri-Georges Clouzot. De film is gebaseerd op de misdaadroman Celle qui n'était plus van de Franse auteurs Pierre Boileau en Thomas Narcejac.
Boekomslag
Boileau-Narcejac
 "Nom de plume" van het productieve Franse misdaadschrijvende duo Pierre Boileau (1906 - 1989) en Pierre Ayraud, ook bekend als Thomas Narcejac (1908 - 1998). Hun succesvolle samenwerking leverde  43 romans, 100 korte verhalen en 4 toneelstukken op. Ze hebben bijgedragen aan het vormen van een authentiek Frans subgenre van crime fiction met de nadruk op lokale instellingen en toenemende psychologische spanning . Ze staan ​​bekend om de vindingrijkheid van hun complotten en de vaardige evocatie van de stemming van desoriëntatie en angst. Hun werken werden aangepast in talloze films, met name Les Diaboliques (1955), geregisseerd door Henri-Georges Clouzot , en Vertigo (1958), geregisseerd door Alfred Hitchcock.
Tot mijn verrassing was Henri-Georges Clouzot ook de regisseur van de fantastische film The Wages of Fear. Zie MIJN BLOG DAAROVER. (Uit enthousiasme las ik destijds meteen het boek met dezelfde titel.)
 
Le salaire de la peur, film van 1953.
Een van de hoofdrollen in de film, die van Christina Delassalle, werd vertolkt door de vrouw van Clouzot, Vera Clouzot. Merkwaardig is, dat die al jong overleed, in 1960, aan een hartaanval. Precies zoals Christina in de film aan haar einde komt.
Vera Clouzot, 1913-1960
Dit is trouwens de eerste film met een spoiler-alert: aan het eind wordt gevraagd je vrienden wel te attenderen op de film, maar het einde niet te verklappen. 
Voor degenen die de film nog willen gaan zien, raad ik af dit blog verder te bekijken. De foto's verraden al te veel. En de grap zit 'm ook juist in het einde. 
Dit was trouwens de eerste film met een 'M. Night Shyamalan-style twist ending', which forces you to reassess everything you thought you had been told earlier in the film — and perhaps to watch it over again to see if the script plays fair with its clues.
Dit is M. Night Shyamalan, die dit procédé toepaste in de succesvolle film Sixth Sense (1999)
Er zijn trouwens inmiddels wel meer films die hetzelfde procédé hebben toegepast. 
Clouzot heeft trouwens met zijn spanning Hitchcock geïnspireerd, de grootste horror-scenes bij beiden spelen zich in de badkamer af (Psycho, bij Hitchcock).
De horror bij Clouzot speelt zich bovendien af bij alledaagse gebeurtenissen, zoals de manier waarop Michel Delassalle zijn vrouw kwelt met vies eten, dat hij haar dwingt op te eten.

Simone Signoret vertolkt de andere hoofdrol, die van de minnares van Michel Delassalle.
Simone Signoret
pseudoniem van Simone Kaminker (Wiesbaden (Duitsland), 1921 – Autheuil-Authouillet (Normandië), 1985) was een Franse actrice met een internationale reputatie, Zij blonk uit in karakterrollen en heeft ook in het Engels en het Duits geacteerd. Zij was in 1960 de eerste Franse actrice die een Amerikaanse Oscar won. Andere kenmerken waren haar politieke engagement en haar kwaliteiten als schrijfster.
Hier krijgt de sadistische schooldirecteur zijn verdiende loon. 
Opgeruimd staat netjes.... Maar waarom ziet dit joch de oude meester nog altijd?
De dames worden beiden zowat gek van de spanning.
Vooral als er nog een Colombo-achtige inspecteur op hun dak komt. 
Hij probeert vertrouwen uit te stralen, tegen de zieke, die op bed moet blijven. 
Maar ze gaat toch stiekem op pad, en oh Heere....
Wat eng!
Dat verdraagt haar frêle hartje niet. 
Trailer

Geen opmerkingen:

Een reactie posten