Poster
Op Arte werd deze documentaire uitgezonden; vier delen, Arte heeft de gewoonte die achter elkaar uit te zenden, zodat het één geheel wordt.
Bovenstaande poster laat gelukkig dansende jeugd zien. Zo presenteerde de sekte zich graag. De werkelijkheid was wel heel anders.
Een andere poster., met de vreselijke hoofdpersoon van deze geschiedenis, Paul Schäfer.
Ik herinnerde me deze man van zijn arrestatie rond 2006. In dat jaar werd hij veroordeeld tot 33 jaar cestraf en 770 miljoen pesos voor kindermisbruik. Verschillende misdaden gepleegd tussen 1993 en 1997. Schäfer stierf in 2010 in de cel.
Paul Schäfer bij zijn arrestatie.
Nu eerst de geschiedenis:
Colonia Dignidad was een Duitse kolonie in Chili, gesticht in 1961 door de genoemde Schäfer. in Parral, De Kolonie ligt 350 kilometer ten zuiden van Santiago. Schäfer was in de Tweede Wereldoorlog een nazi, en richtte nadien in Duitsland een kindertehuis op, waar hij ook al kinderen misbruikte. Hij ontvluchtte het land en zette zijn liefdadige werk voort in Chili. Heel veel mensen volgden hem. Hij zette een kolonie op die ontzettend opviel door alles wat ze bereikten: ze waren volledig zelfvoorziendend, verbouwden zelf tarwe, wonnen goud, zilver, en grind. Maar bij al die positieve dingen waren er ook vreselijke misstanden: kinderen werden standaard gescheiden van hun ouders, en opgevoed door 'tantes'. Schäfer praatte neerbuigend, minachtend over vrouwen, zakken met drek waren het volgens hem. Er moest keihard worden gewerkt, en dat gebeurde ook, door zowel mannen als vrouwen. En last but not least: de koning van de kolonie had zijn handen volledig vrij om zich aan jongentjes te vergrijpen.
Aanvankelijk had Schäfer de Chileens regering op zijn hand, de kolonie was vrijgesteld van belastingbetaling. De plaatselijke bevolking was dol op de Duitsers, omdat ze gratis ziekenverzorging verleenden, en ook de allerarmsten aan maaltijden hielpen.
Schäfer en de zijnen waren bang toen Allende aan de macht kwam: zoals de nazi's destijds, hadden nu ook Schäfer en de zijnen een hekel aan de communisten, en ze vreesden dat die met Allende aan de macht kwam. Reden om samen te werken met Pinochet, de man die het Allenderegime ten val bracht, en zelf jarenlang een dictatuur zou uitoefenen. In de samenwerking met Pinochet ging de Kolonie Waardigheid ook over tot het fabriceren van allerhande wapentuig, ook die skills bleken ze in huis te hebben. Nog was het niet erg genoeg: er werden aanhangers van Allende door Pinochet naar de Kolonie gebracht. Die werden daar in de catacomben gemarteld en vermoord. Er was één getuigenis van iemand die massagraven had ontdekt met verbrande lichamen.
De Kolonie Waardigheid bestaat nu nog, onder de naam van Villa Baviera.
Colonia Dignidad was een Duitse kolonie in Chili, gesticht in 1961 door de genoemde Schäfer. in Parral, De Kolonie ligt 350 kilometer ten zuiden van Santiago. Schäfer was in de Tweede Wereldoorlog een nazi, en richtte nadien in Duitsland een kindertehuis op, waar hij ook al kinderen misbruikte. Hij ontvluchtte het land en zette zijn liefdadige werk voort in Chili. Heel veel mensen volgden hem. Hij zette een kolonie op die ontzettend opviel door alles wat ze bereikten: ze waren volledig zelfvoorziendend, verbouwden zelf tarwe, wonnen goud, zilver, en grind. Maar bij al die positieve dingen waren er ook vreselijke misstanden: kinderen werden standaard gescheiden van hun ouders, en opgevoed door 'tantes'. Schäfer praatte neerbuigend, minachtend over vrouwen, zakken met drek waren het volgens hem. Er moest keihard worden gewerkt, en dat gebeurde ook, door zowel mannen als vrouwen. En last but not least: de koning van de kolonie had zijn handen volledig vrij om zich aan jongentjes te vergrijpen.
Aanvankelijk had Schäfer de Chileens regering op zijn hand, de kolonie was vrijgesteld van belastingbetaling. De plaatselijke bevolking was dol op de Duitsers, omdat ze gratis ziekenverzorging verleenden, en ook de allerarmsten aan maaltijden hielpen.
Schäfer en de zijnen waren bang toen Allende aan de macht kwam: zoals de nazi's destijds, hadden nu ook Schäfer en de zijnen een hekel aan de communisten, en ze vreesden dat die met Allende aan de macht kwam. Reden om samen te werken met Pinochet, de man die het Allenderegime ten val bracht, en zelf jarenlang een dictatuur zou uitoefenen. In de samenwerking met Pinochet ging de Kolonie Waardigheid ook over tot het fabriceren van allerhande wapentuig, ook die skills bleken ze in huis te hebben. Nog was het niet erg genoeg: er werden aanhangers van Allende door Pinochet naar de Kolonie gebracht. Die werden daar in de catacomben gemarteld en vermoord. Er was één getuigenis van iemand die massagraven had ontdekt met verbrande lichamen.
De Kolonie, volledig omheind; het beeld van een concentratiekamp dringt zich aan me op.
Met het oprollen van de Schäferbende en de rechtszaak tegen die vent, is er maar een klein deel van de misdaden aan het licht gebracht, en overoordeeld, namelijk het deel van het kindermisbruik - dat tot en met verkrachting ging - door Schäfer. Heel veel zaken, zoals het martelen en laten verdwijnen van politieke tegenstanders, alsook de levering van wapens - tot en met raketten, ik meen ook zelfs van gifgas - werden niet behandeld. Tot nu toe wordt ook de Duitse regering - de Duitse ambassade - verweten dat zij nooit goed hebben willen kijken naar de hele kwestie.De Kolonie Waardigheid bestaat nu nog, onder de naam van Villa Baviera.
Folkloristisch dansen; in werkelijkheid mocht er niet gedanst worden, door partners met name niet.
De film bevat getuigenissen en daarnaast fascinerende archiefbeelden. Dat is te danken aan de chef van de filmafdeling van de kolonie, Wolfgang Müller, die het filmarchief per bestelbus aanbood aan producent Cristián Leighton. De geschiedenis van de kolonie moest worden uitgezocht. 400 uur film, 100 uur geluid en 9000 foto's, vol vocht en schimmel ergens uit een kelder van de kolonie. Die opnames zijn allemaal gemaakt door Paul Schäfer zelf. De 'gewone leden' van de sekte mochten geen foto's maken of beelden opnemen. "Velen (voormalige kolonisten) hebben geen beeld van zichzelf als kinderen," zei Annette Baumeister, regisseur van de film.
Esther Müller, getuige.
"Op 43-jarige leeftijd werd slechts één familiefoto van ons gezin twee keer genomen, met toestemming van Paul Schäfer," zei voormalig Kolonie-lid Esther Müller. " Ik heb geen enkele foto van mij als meisje of tiener. Er zijn geen foto's gemaakt."
Dit is een eerdere publicatie over de kolonie; het boek verscheen in 1998.
Gero Gemballa is de auteur.
De wapens kwamen onder meer van wapenhandelaar en voormalig ss-officier Gerhard Mertins.
De nazi-praktijken hielden tot minstens 1991 aan, en werden, zoals al gezegd, daarna slechts gedeeltelijk opghelderd en openbaar gemaakt. Volgens het tweedelige boek van journalist Gero Gemballa bleef zo veel onopgehelderd door een kluwen van Duitse en Chileens belangen. Erich Strätling Duits ambassadeur van 1976-1979, vond de beschudligingen aan het adres van Kolonie Waardigheid vooral een belediging van Duitse staatsburgers. (!)
Foto uit 2010, Vila Baviera.
Aan het woord komt ook Kurt Schnellenkamp, hij is één van de daders rond Schäfer. Schnellenkamp was oud-Wehrmachtsoldaat en al in Duitsland de rechterhand van Paul Schäfer. Hij geloofde onvoorwaardelijk in zijn leidsman en ontwikkelde zich tot de economische en handelsexpert van de kolonie. Het grind uit de door hem gekochte steengroeve leverde veel geld op. Hij was degene die zich tijdens Pinochet ook bezig hield met de illegale wapenhandel, en de Chileense oppositie naar de kolonie bracht, waar ze gemarteld etc. werden. De dochter van Schnellenkamop leidt tegenwoordig Villa Baviera, 'Beiers Dorp', met restaurant en allerhand attracties.
Gepubliceerd in 2007.
Dit boek is geschreven door de zoon van bovengenoemde Kurt Schnellenkamp, Klaus.
Klaus Schnellenkamp verhaalt over zijn jeugd zonder ouders, over dwangarbeid, willekeurige straffen en ijzeren discipline, psychologische terreur en marteling. Zijn meedogenloze rapport is een moedig getuigenis en de taalkundig indrukwekkende poging om de gruwelen van een jeugd onder tirannie aan te pakken. Met 35 foto's.
Duitsland heeft weliswaar excuses aangeboden voor het wegkijken, en er is gezegd dat de geschiedenis moet worden opgehelderd, maar veel haast wordt er niet gemaakt.De vier delen van de documentaire zijn: La terre promise, L'ombre du passé, Les tréfonds du mal, en La vérité éclate.
Makers zijn: Annette Baumeister en Wilfried Huismann.
Verdere informatie: DEZE LINK.
Interview met Annette Baumeister: DEZE LINK.
Paul Schäfer
Schäfer omringd door kinderen.
In de Kolonie verdwenen slachtoffers van het Allende-bewind
Over het ontstaan van de documentaire zie: DEZE LINK
Het beeld van deze jongen wordt als voorbeeld gegeven van hoe robot-achtig kinderen eruit gingen zien.
Wolfgang Kneese; het lukte hem te ontsnappen uit de sekte toen hij 20 jaar oud was.
Hier weer Schäfer temidden van zijn pupillen.
Hartmut Hopp; Hopp was een van de leidende figuren, die Schäfer hielp. Hij werd niet verder vervolgd, besluit van het Duitse justitieel apparaat.
De Duitse minister van Buitenlandse Zaken Frank-Walter Steinmeier wil de zaak "Colonia Dignidad" heropenen. Foto: Thomas Vogt, CC BY-NC 2.0.
Steinmeier beweerde in een speech in 2016 dat archieven die tot nu toe gesloten waren, moesten worden geopend voor journalisten en andere onderzoekers. Vooral vanwege de dubieuze rol van Duitse diplomaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten