Hoes
Klassieker van Alfred Hitchcock, met in de hoofdrollen Cary Grant en Ingrid Bergman. Werd in de VPRO-gids aangeprezen met de woorden van bewonderaar Francois Truffaut, 'Hitchcocks quintessence'.
Ik was zelf niet bijzonder onder de indruk van de film... Wel van de schoonheid van Ingrid Bergman. Wat een mooie vrouw, met een heel bijzonder karakter. Zeer overtuigend.
Een paar van de vele gezichten van Ingrid Bergeman
Het plot is aardig, maar de liefde tussen Devlin (Grant) en Alicia Huberman (Bergman) vond ik wat vreemd, viel nogal uit de lucht. Het huwelijk tussen Huberman en de spion Alexander Sebastian is ook bizar. al sluit Bergman het voor de goede zaak. De 'suspense' was ook niet om over naar huis te schrijven, voor een film van 'de koning van...'. Ik vloek vast en zeker in de kerk van Hitchcock-bewonderaars, maar het is niet anders.
Toch heb ik ook wel genoten, zoals gezegd vooral van de opnames van Bergman. Maar de hele sfeer van die tijd, inrichting, kleding, hoeden, kapsel, make up... Heel mooi om te zien. En dan dat ideale liefdesbeeld dat eruit spreekt.
Ideaalbeeld: hij handelt nog even wat zaken af tijdens het zoenen.
Vroeger hoorde dat zo'n beetje bij je standaard ideaalpakket: een mooie pief als Cary Grant, lang, slank, mooi, maar koel tegenover de smachtende blikken van de intens liefhebbende vrouw: allemaal geweldig! En pas de omkering bij hem, als zij bijna, maar wel heel mooi, ligt te sterven op een zijden kussen.
Zij bijna dood; nou kan hij wel zeggen dat hij haar leuk vindt.
Hmmmmm. 'Zeg nóg eens dat je van me houdt, Cary....'
Wat kan het leven veranderen. :-)
Spion, echtgenoot, en moederskind
Leuk is het laatste shot: de hoge, donkere deur slaat dicht. Het liefdespaar is aan alles ontsnapt, maar achter die deur, weten we, zal de spion Sebastian zijn lot niet ontgaan. Grijns. Dat vond ik nou echt Hitchcock. En o ja: hij komt er zelf ook in voor, hij neemt een glas champagne aan de bar bij het feestje.
Cameo, of glimprol van Hitchcock; hij drinkt een glas champagne en verdwijnt daarna snel.
Ook nog opvallend: ook hier speelt weer een boze, overheersende moeder een rol. Want die spion met wie Bergman trouwt, is eigenlijk maar een moederskindje. Hij woont nog thuis bij haar, zíj bewaart de sleutels van deuren en kasten. Jaja. Dat moest wel verkeerd aflopen.
'The master of suspense.'
Trailer, inclusief akelige schoonmama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten