Hoes
Ik zou deze film zelf geen thriller noemen, ook al zit er een geweldig spannend einde aan. De film bracht me Frozen River in herinnering: beide gaan over gezinnen die in armoede leven, waar de woning dreigt afgenomen te worden, ze spelen in desolate en/of eenzame landschappen, en in allebei is een heldenrol weggelegd voor de vrouwelijke hoofdfiguur.
In Winter's Bone is dat de zeventienjarige Ree Dolly. Zij zorgt voor haar jongere zusje Ashlee en broertje Sonny, en ook voor haar geesteszieke moeder.
Jennifer met zusje Ashlee
Haar vader Jessup is weg (nog een overeenkomst met Frozen River), hij heeft de woning als borg opgegeven aan de sheriff. Als hij niet opdaagt, of als Ree niet kan bewijzen dat hij dood is, moet de familie het huis uit.
Ree gaat op pad, naar haar oom Teardrop, een broer van haar vader.
Oom Teardrop, een rol van John Hawkes; verslaafd aan de 'meth' .
Ook gaat ze naar buren, die allemaal familie van haar en van elkaar zijn. Eén buurvrouw is welwillend, de anderen willen niets zeggen tegen Ree, ze bedreigen haar, ze moet stoppen met vragen. Het is één criminele gemeenschap, de geheimhouding heeft alles te maken met de productie van drugs.
Een lekkere tante, maar niet heus
Ree zet toch door, en wordt door de vrouwen van de clan in elkaar geslagen.
.... in elkaar geslagen.
Een paar dagen later komen dezelfde mensen toch om Ree te helpen. Zij weten waar het lijk van haar vader is. Het meisje krijgt een zak over het hoofd, zodat ze niets verraden kan.
De hulp van de criminele clan, op weg naar het dode lichaam van Papa Jessup.
Ree moet haar vader boven water halen, waarna haar tante....
Nee, ik verklap het wéér niet. Het is een té aangrijpende, té gruwelijke scene. Maar het is de redding voor Ree en het gezin, ze hoeven niet meer weg uit hun huis. Bovendien krijgt ze een deel van het geld dat haar vader nog verdiend had met zijn 'klus' zomaar thuis bezorgd!
Na alle ellende, haar moed en haar doorzettingsvermogen en haar liefde voor haar mede-gezinsleden heeft Ree Dolly dit glorieuze einde wel verdiend!
Dit beeld bij de gruwel blijft me bij.
Trailer
De film is gemaakt naar een roman van Daniel Woodrell, uit 2006, met dezelfde titel.
Nog één keer die aardige buurvrouw/tante. Wel een goeie kop voor die rol.... ;-) (Dale Dickey).
Regisseuse Debra Granik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten