Hoofdpersoon is Daniel Knoop, die jarenlang gewerkt had als ontwikkelingswerker bij de FAO, en nu in Congo een eigen bedrijf startte op een oude missiepost.
Zijn bedoeling is ervan te kunnen leven. Hij denkt dat er een manier te vinden is waardoor de cassave/maniok van de boeren meer geld gaat opbrengen. Hij denkt dat Congo een soort voedselschuur voor heel Afrika kan worden, als het maar georganiseerd wordt!
We zien met welke problemen Daan allemaal worstelt: Afrikanen die tegen hem opzien en gouden bergen van hem verwachten; afhankelijk zijn als bedrijf van één enkele kleine vrachtwagen; afhankelijk zijn van modderwegen waarin de auto keer op keer vastloopt; boeren die tegen het advies in bos blijven verbranden om zo een vruchtbaar akkertje te hebben (dat echter na een jaar wegdrijft met de regen); boeren die hun cassave van steeds dieper uit het oerwoud halen, waar het bijna niet meer te vervoeren is; tegenwerking door mensen die rondstrooien dat er een betere prijs te krijgen is; tekort aan fondsen; hij koop de witte wortels geschild, terwijl ze dan heel snel verkleuren, en hij nooit op tijd bij zijn fabriekje op de missiepost is. Wég hele oogst!
Je merkt aan de Congolezen dat ze een heel andere denkwijze hebben dan Daan; er mogen geen schilderijen van Daan achterblijven omdat er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat ze nog in hekserij geloven. (Dit laatste komt, weliswaar kort, aan het einde van de film nog naar boven.)
Daan is mislukt in zijn missie, dat weet je al meteen bij het begin. De Congolezen vertellen boos dat Daan zomaar vertrokken is, zonder afscheid te nemen. Sommigen zien hem als een lafaard.
Wij begrijpen het hele verhaal pas aan het eind van de film, wanneer die beginbeelden nog eens herhaald worden.
De Congolesen begrijpen niet, dat hij niet kon leven van de opbrengst, en dat de € 50.000,-- die hij bij een tweede ronde fondsenwerving toch nog binnen heeft gesleept, wel genoeg is voor een Congolese directeur (Rosaire), maar niet voor hem erbij.
Daan zelf zal uiteindelijk weer gaan werken bij een andere ontwikkelingsorganisatie. De film begint en eindigt met de brand die de boeren (toch weer) aansteken in het landschap. Ze zijn niets verder gekomen. Ze hebben Daan bestreden, terwijl hij het beste met hen voor had.
De film riep bij Ton en mij veel discussie op. Hij werkte ontmoedigend op het hele thema 'ontwikkelingshulp'. Daan kwam op mij over als iemand die veel te snel dacht, en niet genoeg doordacht aan zijn plannen begon. De boerenbevolking blijft in de oude structuren geloven, maar menen tegelijk dat het heil als een geschenk van de blanken moet komen.
Brrrt, wat moeilijk!
Daniël Knoop, links
In dit filmpje een interview met Daniël Knoop
Op het webblog van Holland Doc kun je een preview zien van de documentaire.
Een aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten