Wind River, Taylor Sheridan, 2017.

Filmposter

Heel spannende, maar ook aangrijpende film, met prachtige natuurbeelden van Wind River, een Indianenreservaat. 

Ligging

Uit de geschiedenis van de V.S.: 

Chief Black Coal, among the most influential Arapaho chiefs of his time. Chief Black Coal was able to largely keep the Arapaho at peace with the United States during the Great Sioux War of 1876. He served as a U.S. Army scout and helped the tribe find a home on Wind River.

Washakie holding a pipe

The Wind River at the Wind River Indian Reservation, Wyoming

Greater Sage-Grouse on Wind River Reservation.

Territory of Wind River Reservation

Sunset with tepees on the Wind River Indian Reservation

Ik ben expres begonnen met de achtergronden van het gebied Wind River, uiterlijk, bewoners, eigenaars. Het feit dat het een Indianengebied is, is van groot belang oovr het verhaal van de film. 

Om die reden ga ik nog wat verder in op de achtergronden: de film bracht mij de documentaire-serie over Canada in de herinnering, van Emy Koopman. 

Emy Koopman, maakster van de serie Paradijs Canada. 

Een van de afleveringen heette Dossier: Highway of Tears. 

Dwars door de wildernis van Brits-Columbia loopt Highway 16. Een ogenschijnlijk normale snelweg, maar billboards met teksten als ‘Girls don’t hitchhike on the Highway of Tears’ en ‘Killer on the loose!’ vertellen iets anders. Langs Highway 16 zijn sinds de jaren zeventig tientallen meisjes en vrouwen verdwenen.

Waarschuwende billboards.

Verdwenen Indianenmeisje.

De weg is 725 kilometer lang, en loopt van Prince George tot Prince Rupert, in Brits-Columbia. De eerste verdwijningen begonnen er in 1969. Onder de slachtoffers bevindt zich een buitenproportioneel hoog aantal inheemse vrouwen, namelijk uit de First Nations, de oorspronkelijke bewoners van Canada. De Highway of Tears is daarmee een symbool geworden van al het onrecht dat de oorspronkelijke bewoners van Canada is aangedaan.

O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O

Nu eindelijk naar de film zelf: 

Ook hier draait het om het lot van een Indianenvrouw. Een jonge vrouw wordt dood in de sneeuw aangetroffen, door Cory Lambert, natuuropzichter. ,

 

De vondst van het dode meisje.

Ze heeft een hoofdwond, is op blote voeten in de sneeuw, en is verschrikkelijk verkracht. 

De natuuropzichter Lambert, belast met het afschieten van wilde, onder andere leeuwen (bedoeld zijn bergleeuwen, poema's) gaat de moord uitzoeken. Hij kan geweldig spoorzoeken, en weet de weg te vinden in de ijskoude, besneeuwde wildernis.

 

Lambert, gespeeld door Jeremy Renner, is gescheiden, heeft zelf een dochter verloren op dezelfde manier. Zijn huwelijk is kapot. 

Een vrouw van de FBI, Jane Banner, gespeeld door Elizabeth Olsen,  komt helpen. We merken aan alles, dat de Indianen meestal aan hun lot worden overgelaten. 

Jane hier geholpen door een plaatselijke agent. Hij is prima, maar weet dat hij meestal geen steun krijgt van hogerhand. 'Here you're on your own.' Dat ze dit keer geholpen worden is een uitzondering. 

Hier een van de vele nauurplaatjes die de film geweldig maken! Een majestueus landschap, ijskoud en keihard. 

Het onderzoek leidt de vrouw en de jager naar een soort caravan, waar we een gruwelijke flashback zien, van hoe de verkrachting en een dubbele moord hebben plaats gevonden. 

Het leidt ten slotte tot een gruwelijk bloedbad, waarbij alle bewoners van het kampje daar (het zijn werknemers van een oliebedrijf) om het leven komen. Behalve die ene, de hoofddader, de verkrachter. 

Cory Lambert neemt gepaste wraak, hij vindt de hoofddader, doodt hem niet, maar geeft hem de vrijheid: op blote voeten. Zwaar gewond als die man al is, redt hij het weglopen nog met geen tweehonderd meter. Zijn slachtoffer, de jonge vermoorde vrouw, liep daarentegen negen mijl om zichzelf te redden. 

Onze jager gaat naar de vader van het gedode meisje.

 

Bij de aftiteling krijgen we te zien, dat het lot van gedode of verdwenen Indianenvrouwen nooit wordt uitgezocht in de VS. 

Lambert jaagt op leeuwen; bedoeld zijn bergleeuwen, poema's.

De filmmuziek is van Nick Cave en Warren Ellis, heel spannend.

Regisseur Taylor Sharidon; ook acteur. 

Conclusie:

Ik ben een paar dagen na het zien van de film, nog altijd onder de indruk. Het heeft ongetwijfeld te maken met mijn compassie met de Indianen, en met hoe zij heden ten dage nog altijd behandeld worden, namelijk als minderwaardig. Daarbij komt het overweldigende landschap, én ten slotte is de film een thriller, gewoon super spannend. 

Ik heb trouwens twee zeer uiteenlopende recensies gevonden, en vanwege de tegenstelling vind ik die alletwee vermeldenswaard. In die van THE GUARDIAN kan ik me vinden; bevreemd heeft mij de recensie in DE FILMKRANT, die meende dat 'onder het fraaie oppervlak van Wind River een immorele film schuilt.' Oneens!

Trailer.