zondag 9 december 2018

Rams, Grímur Hákonarson, 2015.

Filmposter
Geweldige film, gisteravond op Canvas gezien. Speelt op IJsland, gespeeld door IJslanders. Het deed ons denken aan de fantastische boeken van Halldor Laxness, qua sfeer. (Vooral: Onafhankelijke mensen). 
 
Dit is Theodor Jüliusson, een van de twee hoofdrolspelers (Kiddi, broer van Gummi.)
Hier twee maal als zichzelf. 
En dit is Siguröur Sigurjónsson, die Gummi speelt.  
Gummi; haast onherkenbaar vergeleken met de foto boven.
Het verhaal is tweeledig: het gaat over de impact die een veeziekte heeft op boeren. In dit geval is het scrapie, ook wel het BSE-virus genoemd. Het treft een bijzonder schapenras op IJsland speciaal Bardadalur, het noorden van IJsland). De boeren daar hebben een hechte band met de dieren, ze geven ze ook namen. De broers kussen hun dieren. Een en ander houdt verband met de geïsoleerdheid van de boerderijen. We zien wat het betekent voor de mensen. Gummi weigert al zijn dieren te doden, stiekem houdt hij er een paar achter in zijn kelder, waarmee hij fokt. 
Het andere deel gaat over de relatie tussen de twee broers. Die spreken al veertig jaar niet meer met elkaar. Kiddi is vaak dronken, en heeft zijn land niet in bezit. Hij is heel agressief. 
Als door de overheid ontdekt wordt dat Gummi stiekem schapen houdt, gaan de twee broers samenwerken om de schapen te laten ontkomen. Het einde is zeer ontroerend.  
Hier stopt Gummi zijn ram Sproti in bad. Het is niet helemaal duidelijk waarom. Misschien wil hij zo voorkomen dat het virus zijn ram treft, na de veekeuring?  
Hier zit hij alleen te eten. 
Later in de film zit hij alleen zijn kerstmaal te verorberen. Kiddi ligt dan laveloos bij hem op de bank. Je ziet hem denken, met zijn kaarsjes en zijn lekkere vis: wat moet ik doen? 
Hij legt een dekentje over zijn naakte, slapende broer. 
Links is de regisseur. De film won een prijs op het Cannes filmfestival, in de sectie Un certain regard. 
Hákonarson wordt wel de IJslandse Ken Loach genoemd. (Sociale thema's.) 

IJslandse titel. 

Behalve ernst bevatte de film ook humor. De broers zijn zo kwaad op elkaar, dat Gummi Kiddi met een shovel naar het ziekenhuis brengt, en hem daar doodleuk op de stoep deponeert. (Tragikomisch.) 
De ellende komt 'van boven, of van buiten' , zoals Europa de mensen trof bij de crisis. Aldus de regisseur in een interview. 
Het was genieten van het weidse IJslandse landschap 
Wedstrijd. Kiddi's ram wint met een halve punt, omdat zijn rugspier een fractie sterker is.  




De mannen zijn buren. Kiddi is alcoholist, en bezit zijn land en boerderij niet. Dat wordt niet breed uitgemeten, maar zo komen we er gaandeweg achter waarom er zoveel animositeit is tussen de broers. 


De dood van de schapen is aangrijpend. Gummi doodt ze zelf.
Prijs.
Trailer.
De acteurs verbleven een tijdje op een schapenboerderij om zich de omgang met de dieren eigen te maken. Onvoorstelbaar dat het geen echte boeren zijn, zo levensecht spelen ze. De andere boeren zijn echte boeren. De schapen zijn getraind. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten