Alberto Giacometti, ets van Jan Hladík, 2002.
Afbeelding van de sculptuur L'Homme qui marche op de achterkant van een biljet van 100 Zwitserse francs
Het beeld Lopende Man, van Giacometti 1961.
Met dezelfde titel, van Rodin, 1903.
Alberto Giacometti was van Zwitserse afkomst, geboren 1901, gestorven 1966. Ik kende zijn naam al heel lang, omdat hij veel voorkomt in het werk van Simone de Beauvoir, en ook dat van Sartre. Van Simone de Beauvoir heeft hij ook een sculptuur gemaakt. (Ik dacht niet in de Fundatie.)
Simon de Beauvoir, 1946 | Yann Caradec © Flickr
Foto van Jean Paul Sartre.
Voor Sartre, was Giacometti's kunst een 'obsessie met de leegte van de mens.' ‘An exhibition by Giacometti is a population. He sculpted men who cross a square without seeing each other; they cross each other irremediably alone, and yet, they are together.’
Behalve met Sartre en De Beauvoir ging Giacometti om met Samuel Beckett, Picasso, Miró, ennog meer (ook figuratieve) kunstenaars.
Giacometti in 1962; persoon rechts is mij niet bekend.
Volgens mij heeft zijn vrouw Annet voor dit beeldje model gestaan.
Schets. Soms vond ik de schetsen niet veel. Toch kon hij ook erg mooi tekenen:
Deze heeft wel wat.
Dit geheel is in werkelijkheid zo klein, dat je nauwelijks details kunt zien.
Hoofd van Diego (1 jaar jonger), 1961. Diego was levenslang trouw in de ondersteuning van zijn broer. Diego stond ook dikwijls model.
Alberto Giacometti, Tête de Diego au col roulé, 1951/52, brons, 34 x 13,5 x 13 cm, Collectie Fondation Marguerite et Aimé Maeght, Saint-Paul-de-Vence, Frankrijk foto: Claude Germain – Archives Fondation Maeght.
Giacometti in zijn atelier in Parijs, een relatief kleine ruimte. Hij bleef hier heel zijn leven werken. Diego had hem de ruimte bezorgd.
Een jongere Giacometti.
Hij lachte niet veel. Er wordt gezegd, omdat hij een erg slecht gebit had, als gevolg van koffie en roken. Een vrolijkerd was hij overigens ook niet.
Hond.
Alberto Giacometti, Chien, 1957, brons, 47 x 100 x 15 cm, Collectie Fondation Marguerite et Aimé Maeght, Saint-Paul-de-Vence, Frankrijk, foto: Claude Germain – Archives Fondation Maeght.
Kat.
Aan het werk in zijn atelier, ca. 1965.
Er werd een film gedraaid waarin je Giacometti aan het werk zag. Steeds maar dat boetseren, je zag gewoon niet wat er eigenlijk nog veranderde.
Er werd gezegd dat de ogen bij Giacometti een belangrijke rol spelen, vooral van de vrouwen, die roerloos de ruimte inkijken.
Alberto Giacometti, Vrouw van Venetië VII, 1956, brons, collectie Fondation Marguerite et Aimé Maeght, Saint-Paul-de-Vence.
Het was een moeilijke man, die Giacometti. Er is in 2017 ook een film over hem gemaakt, getiteld The Final Portrait. Het is het verhaal van de journalist James Lord (1922-2009), die zich liet verleiden om voor Giacometti te poseren. Vervolgens werd hij gek van de grillen van de artiest. Het was nooit goed, en het kostte hem verschrikkelijk veel tijd. Zie het artikel in The Guardian. De rol van Giacometti wordt gespeeld door Geoffrey Rush. De film moet erg leuk zijn!
Zie ook dit artikel, in dezelfde krant, over de gekte en de neuroses van Giacometti:
De Fundatie had de tentoonstelling over Giacometti gecombineerd met werk van Lynn Chadwick. De titel was Facing Fear, omdat deze kunst nieuw was, ontstond na de ellende van de Tweede Wereldoorlog, onder de dreiging van een atoomoorlog. Hun beider kunst stond los van de beeldhouwkunst van vóór de WO-II.
Ik laat volledigheidshalve ook wat zien van Chadwick, in wie ik me niet zozeer heb verdiept.
Lynn Chadwick, Watcher V, 1960-61, brons, 139 x 36 x 25 cm, Courtesy of The Estate of Lynn Chadwick and Blain|Southern, foto: Peter Mallet.
Lynn Chadwick, Cloaked Figure IX, 1978, brons, 185 x 101 x 140 cm, Courtesy of The Estate of Lynn Chadwick and Blain|Southern, foto: Peter Mallet.
Lynn Chadwick, Sitting Couple, 1990, gelast RVS, c/o The Estate of Lynn Chadwick / Blain|Southern.
Citaat:Als aanstormend talent doorbrak Lynn Chadwick begin jaren vijftig de dominantie van Henry Moore en Barbara Hepworth in de Britse beeldhouwkunst. Chadwick, geboren in Londen, begon zijn loopbaan als technisch tekenaar en ontwerper van tentoonstellingsstands. Een constructieve benadering kenmerkt ook zijn beeldhouwkunst. In plaats van zijn mens- en dierfiguren te modelleren met klei of was laste hij ze met ijzeren staven in elkaar. Daarna vulde hij de ruimtes in het skelet op met een soort cement. De hoekigheid van het werk van Chadwick en andere jonge Britten werd in 1952 omschreven als ‘the geometry of fear’, een verwijzing naar de constante dreiging van een kernoorlog. Met zijn apocalyptische Dansers en stoïcijnse Wachters gaf Chadwick daaraan op indringende wijze uiting. Vanaf de jaren zeventig breidde hij zijn repertoire uit met onderwerpen die de soevereiniteit van de mens weer lijken te herstellen. Beelden als Gemantelde figuur en Zittend paar ogen niet langer agressief, maar stralen juist beheersing en onaantastbaarheid uit.
Nico Koster, Lynn Chadwick in zijn werkplaats in Chalford, 1988 ©2018 Nico Koster / MAI.
Lynn Chadwick, Beast VII, 1956, brons, c/o The Estate of Lynn Chadwick / Blain|Southern.
Lynn Chadwick, Two Winged Figures Golden Wedding, 1968-71, lithografie op papier, 33,3 x 24,8 cm Courtesy of The Estate of Lynn Chadwick and Blain|Southern, foto: Steve Russell Studios.
Dit vonden wij een erg leuk beeld!
En deze!
Introductie door Ralph Keuning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten