Ik weet nog hoe heerlijk het was om de Millennium-trilogie te lezen, van de helaas in 2004 al overleden Stieg Larsson. Mannen die vrouwen haten, De vrouw die met vuur speelde, en Gerechtigheid. Op internet las ik dat er nog een vierde deel bij gekomen is (ik ken dat niet), Wat ons niet zal doden, waarmee de serie natuurlijk geen trilogie meer heet.
De eerste drie delen zijn vrij snel verfilmd door Niels Arden Oplev, in 2009.
Niels Arden Oplev
De eerste Lisbeth, gespeeld door Noomi Rapace
En de eerste Mikael Blomqvist, gespeeld door Michael Nyqvist.
In 2011 kwam er een remake door David Fincher, die bekend is van Se7en, The social network, The Game en The Fight Club.
Poster
Ik veronderstel het verhaal maar bekend: Lisbeth Salander die Mikael Blomqvist helpt met zijn onderzoek dat hij instelt naar de dood van Harriet, in opdracht van haar oom Henrik Vanger. Als tegenprestatie voor zijn werk aan dat dossier wordt Mikael geholpen met zijn onderzoek naar Wennerström, een corrupte zakenman die de journalist Blomqvist tevergeefs had aangeklaagd. Met Lisbeths hulp krijgt hij wél alle benodigde bewijzen/documenten in handen.
Mikael Blomqvist en Lisbeth Salander, gespeeld door Daniel Craig en Rooney Mara.
Er is heel verschillend gereageerd op het verschijnen van een tweede verfilming van Mannen die vrouwen haten - met alleen een andere titel. De recensenten schrijven daar nogal verschillend over. Voor de een was het een onnodige herhaling, alleen uitgevoerd omdat de voertaal in deze film Engels is, en geen Zweeds.
Een ander ziet er juist een groot verschil in, en dan met name op het punt van stiling. Fincher wordt daarin een meester genoemd.
Mij viel in elk geval de aftiteling op, aan het begin van de film, met mooi gestylde beelden.
Een hele serie van dit soort plaatjes aan het begin van de film.
Verder ziet de recensent van Focus dat Fincher meer nadruk legt op de personages dan op de intriges. Met name de rol van Lisbeth Salander krijgt alle aandacht, zij zou zelfs Daniel Craig van het doek spelen. Er speelt zelfs een veronderstelling dat Fincher deze film heeft gemaakt om Rooney Mara in the picture te krijgen. Dat is wel helemaal gelukt. De verpakking van het verhaal is 'vintage Fincher', las ik ergens.
'Ook nu tekent Fincher dus voor een superieur staaltje designfilming, dat de Zweedse adaptatie tot een veredelde homevideo degradeert.' Aldus Dave Mestdag, van het Belgische Focus.
Ik geef nu wat foto's:
Tot een verfilming van de overige delen schijnt het trouwens niet te komen: noch Fincher, noch Craig, noch Mara zullen daaraan deelnemen.
Trailer
Vanwege het excentrieke uiterlijk van Lisbeth Salander vond ik het bijzonder interessant te zien hoe Rooney Mara er in het gewoon uitziet. Welnu, zo:
zo dus...
of zo...
En dit is wéér Rooney Mara.
En dit is David Fincher.
En om de fijne herinnering aan deze boeken compleet te maken, nog even een plaatje van Stieg Larsson.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten