Poster
Nog een
Voor mij geldt deze film als een echte vrouwenfilm. Misschien kwam dat door de reactie van de man aan mijn zijde, die bij wat onderling gepraat tussen vrouwen onderling begon te zuchten. Maar los daarvan, kwam het ook door bepaalde scenes: de blote vrouwen onder de douche, ook heel dikke; die scene werd lang aangehouden. De andere die haast niet door een man in geregisseerd kan zijn geweest, is als de echtgenoot van Margot, Lou, te horen heeft gekregen dat zijn vrouw hem gaat verlaten. Zijn reactie wordt dan een aantal keren herhaald, steeds opnieuw, steeds net iets anders. Ten slotte vond ik de muziekkeuze echt vrouwelijk: Take this waltz, van Leonard Cohen, en Video killed a radiostar, van the Buggles.
Ten slotte raakte ik overtuigd van dit type film door het feit dat de regisseur een vrouw was; bovendien een vrouw die al eerder een verhaal van Alice Munro verfilmde: Away from her.
Lou en Margot, gespeeld door Seth Rogen en Michelle Williams
Ik vind de tekst van de VPRO-gids bij de films dikwijls heel veelzeggend; ik durf me er ook wel op te verlaten, en wordt nauwelijks ooit teleurgesteld in de verwachtingen die hun commentaar wekt.
Er wordt eerst uitgelegd wat het centrale dilemma is: de vrouw in een gelukkig huwelijk wordt verliefd op de vrijpostige buurman; voor wie zal ze kiezen? Dan gaat het verder: Zo eenvoudig als het klinkt, zo complex zijn de personages en onderlinge relaties uitgewerkt door regisseur/scenarist Sarah Polley (Away from her). Onder het lichtvoetig romantisch drama bevindt zich een existentieel portret van een frêle jonge vrouw die worstelt met de onverklaarbare leegte die ze voelt. Williams is subliem - afwisselend vertederend, irritant, sexy en meelijwekkend.
De scene waarin Lou hoort dat hij verlaten wordt.
Buurman en buurvrouw op de kermis; met Video killed the radiostar eronder.
Michelle Williams is heel mooi, prettig om naar te kijken. Daniel, de buurman, overtuigt als verliefde minnaar.
Echtgenoot bezig met zijn werk: kip bereiden, en daar boeken over schrijven. Zij mist iets en trekt wat aan hem.
Links de hapering in het eerste huwelijk, rechts dezelfde leegte/verveling in het tweede.
De zus van Lou is alcoholiste. Hier is ze genezen, en drinkt een flesje Perrier. Aan het eind van de film heeft ze een terugval.
Beetje pijnlijke scene, als de buurman het echtpaar rondrijdt in zijn riksja.
Bij deze scene vertelt hij wat hij met haar zou willen doen. Heel erotisch.
Luke Kirby speelt Daniel, de minnaar en tweede echtgenoot.
Sarah Polley; acteert ook.
Trailer.
Aandoenlijk is het, als Lou vertelt dat hij al die jaren van hun huwelijk een pannetje koud water over de douchedeur over haar hoofd heengooide. Zij denkt dat de douche kapot is en gerepareerd moet worden. Het was de bedoeling dat hij dat als 80-jarige aan haar zou opbiechten, dat pas dan zou blijken dat het een grap was.
Opvallend zijn de oranje kleuren in de film zolang Margot bij Lou is.
Daarna wordt de kleur overwegend blauw.
De zus van Lou, de alcoholiste Geraldine, zegt tegen Margot dat je in het leven de gaten en gebreken er maar beter bij kunt nemen, omdat het toch nooit volmaakt wordt. Margot neem dat niet ter harte, en eindigt dan ook opnieuw ongelukkig, als haar tweede huwelijk ook weer momenten van verveling kent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten