Filmposter
Past Lives is een romantisch film-drama uit 2023, geschreven en geregisseerd door Celine Song. Het was haar debuut als regisseur. In de hoofdrollen Greta Lee, Teo Yoo en John Magaro.
De film gaat over een jonge man en vrouw, allebei dertigers, die een heel hechte vriendschap hadden in hun kindertijd. Als meisje vertrok zij plotseling met haar ouders naar de Verenigde Staten. Hij leed (en lijdt) daar duidelijk onder. Ze vinden elkaar na 24 jaar terug, via internet. Hij zoekt haar op in haar nieuwe land, zij is daar getrouwd en doet het goed, met haar werk enzovoorts.
De film draait vanaf dan eigenlijk voornamelijk om het gesprek tussen de twee, waarin ze de aard van hun relatie bespreken. Zij is gelukkig, het was natuurlijk ook haar keuze om weg te gaan. Haar werk en carrière + haar man boeien haar. Hij lijkt veel introverter, maar aanvaardt dat zij anders is, en dat ze haar geluk met een andere man gevonden heeft. Het leven heeft hen langs verschillende paden geleid, het heeft zo moeten gaan met twee verschillende karakters. Er is aanvaarding.
.jpeg)
Dit was een ontroerend moment in de film: zo hecht konden ze samen niet zijn, of het meisje stapt resoluut een andere kant op, de trap omhoog, weg uit het leven van haar vriendje. Ze gaat emigreren.
Een mooie samenvatting is te vinden in de INDEPENDENT.
.jpeg)
Hier zien we de twee vrienden die elkaar na jaren via skype o.i.d. hebben teruggevonden.
.jpeg)
En hier zien we de Koreaanse met haar Amerikaanse man,
.jpeg)
Ze is gelukkig, en lijkt niet veel last te hebben van het afscheid.
Nog een poster.
De kinder-liefde was heel ontroerend. Als kijker ging ik erin mee.
Hier aan de bar vond het genoemde gesprek plaats. Een beetje de hoofdmoot van de film. De visie, zeg maar.
Wat mij zeer ontroerde, was het inzicht bij de man: 'Jij zou altijd iemand zijn (geweest) die weg zou gaan.' Waarmee hij inzag dat het afscheid sowieso onvermijdelijk was. Hoe hecht ze ook waren, en hoezeer ze elkaar nog steeds mochten.
De Amerikaanse man zat er wel een beetje overtollig bij, vond ik.
Spelers en regisseuse.
Dit is de regisseuse, Celine Song. Ze is van Koreaanse afkomst, maar is geëmigreerd naar Canada, welke nationaliteit ze nu heeft.
Geboren in 1988.
Trailer
Conclusie: ik vond de film mooi, maar niet héél geweldig. De titel Past Lives roept bij mij de gedachte aan ouderdom op, niet aan dertigers. Dat is natuurlijk niet helemaal eerlijk van mij, als zeventiger. Ook dertigers hebben een verleden... Maar dat is toch een minder definitief 'voorbij'. Je weet maar nooit....
De al genoemde zin: 'jij bent iemand die altijd zou zijn weggegaan' blijft wel hangen. Daar zit wel iets 'definitiefs voorbij' in. Én aanvaarding, dat vind ik dan weer wel erg mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten