Boekomslag.
Na de film met dezelfde titel was het een groot genoegen ook het boek te lezen waarop de film gebaseerd is.
Wat me vooral opviel, was dat het beide even grote kunstwerken zijn. Vaak vind ik de verfilming overtollig, omdat het boek al zó goed was, en de film slechts wat na-brauwen wordt....
Dat is hier niet het geval. Het karakter van Phil wordt prachtig beschreven, in al zijn hondsheid, maar ook met zijn bijzondere gaven: hij ziet heel erg veel, hij kan heel veel maken met zijn handen, hij is geestelijk/intellectueel zeer ontwikkeld. Maar hij is ook een smeerpoets, komt met vuile handen aan tafel, kleedt zich voor niemand netjes, wast zich zelden.
En vooral is hij zéér onaangenaam. De eerste man van Rose heeft hij een keer tegen de muur gesmeten, het was de aanleiding voor diens zelfmoord.
De onderdrukte homoseksualiteit wordt ook mooi beschreven, die krijgt nergens méér aandacht dan in de film. Ook de perfecte moord door Rose's zoon gebeurt in het boek net zo onopvallend als in de film. - Maar komt des te doeltreffende rover!
Van Rose lezen we hoe ze zich voelt, de hoofdpijn, het zich niet kunnen uiten, de gevoelens van ongemak ook tegenover haar eigen zoon, de angst voor de maaltijden met Phil...
Heel mooi zijn de beschrijvingen van het landschap, en van alle klussen op de ranch.
In een nawoord door Annie Proulx lezen we, dat Thomas Savage zelf op een ranch geleefd heeft. en ook allerlei sociaal ongemak heeft gekend, dat te maken had met familieleden die niet met elkaar overweg konden.
Overigens komt dat in de film niet voor: de nog levende ouders van Phil en George. Proulx meldt dat er veel autobiografische elementen verwerkt zijn.
Er is ook een korte episode met een Indiaan die op het landgoed komt, en door Phil wordt weggejaagd. Phil háát Indianen. Rose daarentegen biedt die mensen wél aan dat ze daar mogen kamperen. Een reden te meer voor Phil om Rose verschrikkelijk te haten.
Dit schijnt het beste boek van Thomas Savage te zijn. Er zijn ook niet veel méér boeken van hem in vertaling verschenen, eentje nog.
Het gekke was, dat het boek opnieuw spannend was - terwijl ik de afloop toch kende. Jane Campion volgt het boek trouwens ook nauwkeurig, maar dat viel al uit mijn commentaar op te maken.
Een aanrader dus, allebei: boek én film. 
Annie Proulx, geboren 1935. Schreef een prachtig nawoord bij dit boek.
Zelf schreef zij Brokeback Mountain, ook zo prachtig verfilmd. Er zit zeker affiniteit tussen beide films/boeken.
De hond uit de titel is in het boek duidelijk Phil zelf, maar niet alleen Phil: hij verwijst ook naar de plek in de bergen, waar Phil een hond ziet, maar Rose's zoon óók, in één oogopslag. Twee verwante zielen. En ten slotte naar de bijbeltekst, Red mijn ziel van het zwaard, Mijn eenzame van het geweld van de hond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten