The radical story of Patty Hearst, CNN, 2018

'Death to the fascist insect that preys upon the life of the people!'

(Dood aan het fascistische insect dat het volk misbruikt.)

Tekening van de Symbionese Liberation Army (SLA)

The Radical Story of Patty Hearst is een zesdelige documentaireserie waarin het verhaal van de ontvoerde en gegijzelde Patty Hearst uitgebreid verteld wordt.

Filmposter.

Boek dat aan de basis van de serie ligt; ongeautoriseerd. 

Jeffrey Toobin

Toobin treedt zelf ook op in deze documentaire. Hij schreef verschillende boeken, waaronder de O. J. Simpson murder case. Ook dat boek werd in een serie verwerkt, The People v. O. J. Simpson: American Crime Story. Ik heb daar met evenveel interesse naar gekeken als naar deze. Die serie won verschillende Emmy Awards. Uitgezonden in 2016. Ik heb ook daarover geblogd. 

Het logo van de SLA: de zevenkoppige cobra. 
 
De jonge Patty Hearst; rechts tegen de achtergrond van het SLA-logo

De geschiedenis:

Op 4 februari 1974 wordt de 19-jarige kleindochter van de Amerikaanse mediamagnaat William Randolph Hearst op wiens leven de film Citizen Kane uit 1941 is gebaseerd).ontvoerd en gegijzeld door de revolutionaire groep het Symbionese Bevrijdingsleger (SLA). Na korte tijd kondigt Patty de wereld aan dat ze lid is geworden van de SLA. Ze neemt deel aan een bankoverval, waarbij ze een heel actieve rol speelt.

Beelden van de beveiliging, van Patty Hearst bij de Hibernia bankoverval op 15 april 197. Ze staat hier te schreeuwen naar cliënten van de bank met een geweer in haar hand.. 

 Ook later schiet ze met een machinegeweer, na een overval op een sportzaak. Haar ouders krijgen geen contact meer met haar, ze scheldt ze uit in het typische SLA-jargon, haar ouders zijn zwijnen.

SLA -- vanaf links bovenaan Willie Wolfe, Nancy Ling Perry, Patricia Mizmoon Soltysik, Bill Harris, Patricia Hearst,Donald Cinque DeFreeze, Emily Harris, Angela Atwood, Camilla Hall

Er treden een hoop getuigen op in de film: een belangrijke is Bill Harris, een van de leden van de SLA, die een prominente rol speelde in de 'club'. Hij praat over deze gewelddadige periode in zijn leven alsof het een jeugdzonde betrof, en hij een soort Robin Hood.

Bill Harris, zoals hij getuigt in de documentaire. Zijn naam in de groep was Generaal TEKO.

Serieuze zelfreflectie lijkt in te ontbreken bij de voormalige extremist.

Er zijn verschillende doden gevallen in de periode dat de SLA actief was: er was al een dode gevallen voordat Patty Hearst ontvoerd was, op 6 november 1973 schoten twee terroristen het hoofd van een school Marcus Foster dood, en verwondden zijn assistent Robert Blackburn levensgevaarlijk. De kogels waren hol en gevuld met gif.

Hier de jonge Bill Harris, met zijn vrouw Emily.

En hier de twee tijdens de rechtszaak in 2014; zie tekst. 

Verder ontspoorde het contact tussen politie en SLA volkomen toen ze op 17 mei 1974 in een huis in LA zaten. De politie bestookte het huis, de terroristen zaten in het souterrain, de politite gooide traangasgranaten, en er vond een felle schotenwisseling met automatische wapens plaats. Het huis vloog in brand, de bendeleden kropen onder de vloer en bleven van daaruit vuren. Zes (!!) jonge mensen van het SLA kwamen om het leven, ze verbrandden levend. DeFreeze schoot zichzelf een kogel door het hoofd.

Het begon met een winkeldiefstal.

Het eindigde met een confrontatie met de politie. 5 SLA-leden verbrandden, 1 pleegde zelfmoord.

Donald David DeFreeze (November 15, 1943 – May 17, 1974), was ook bekend onder de naam Cinque Mtume en gebruikte de strijdnaam "Field Marshal Cinque". Hij was de leider van de SLA.

De SLA was opnieuw in het nieuws na een bankoverval op 21 april 1975. op de Crocker National Bank in Carmichael, California. De 42 jaar oude  Myrna Opsahl werd hierbij gedood. Haar zoon ging achter de daders aan, pas in 2003 of 2005 kwam er een rechtszaak. Emily Harris werd ervoor aangeklaagd, en haar man Bill.

Myrna Opsahl, gedood bij de bankoverval in 1974.

Emily Harris bekende dat zij de dodelijke schoten had gelost. De rechtszaak vond pas in 2003 plaats, dank zij de zoon van Myrna Opsahl. Ze kreeg acht jaar.

Ex-echtgenoot Bill Harris, en Sara Jane Olson kregen lagere straffen.

Behalve Bill was een terugkerende commentator van de gebeurtenissen de vroegere verloofde van

Patty Hearst:

Steven Weed, voormalig verloofde Patty Hearst. 

Hij schreef dit boek over zijn relatie met haar. Die is overigens niet hervat na de kidnapping, vrijlating en rechtszaak. Wel noemde hij de SLA-leden zonder omhaal van woorden ‘compleet gestoord’.

Bill Harris’ SLA werd in 1975 opgepakt. Hij verbleef acht jaar in de gevangenis voor de ontvoering van Patty Hearst.
In 2003, werden Harris en anderen opnieuw veroordeeld, nu voor de dood van Opsahl. Harris kreeg nog eens zeven jaar. Hij werd voorwaardelijk vrijgelaten in september 2006. Op het moment zit nog maar één SLA-lid vast,  Joseph Remiro, voor de moord op Marcus Foster.

Links Joseph Remiro

Bij het boek staat 'ongeautoriseerd'. en dat is, omdat Patricia Hearst zelf niet aan boek noch film heeft mee willen werken. 

Aanvankelijk werd zij veroordeeld tot 35 jaar gevangenschap, later teruggebracht tot zeven jaar, maar ze is later vrijgesproken door Jimmy Carter; nog weer later kreeg ze volledige amnestie van Bill Clinton.

Als je de getuigenverklaringen hoort, dan is dat heel raar. Uit de film komt duidelijk naar voren, dat Patty tijdens haar ontvoering bekeerd was tot de SLA. Ze nam de ideologie geheel en al over. Dat blijkt bijvoorbeeld uit haar rol bij de bankoverval, en bij de sportzaak, waarbij zij schoot. Ook blijkt het uit het feit, dat zij haar eigen ouders niet meer wilde spreken, en over hen sprak als zwijnen en dergelijke. 

Toen er eenmaal een rechtszaak kwam, verdedigden haar advocaten het standpunt dat zij last had gehad van het zogenaamde Stockholm-syndroom: uit angst voor haar ontvoerders zou zij gedaan hebben wat zij haar bevolen. Dit argument werd niet aanvaard door de rechtbank. 

Op Toobin komt dat ook niet geloofwaardig over; op mij evenmin - na alle informatie over haar gedrag tijdens de periode dat ze meedeed met de SLA. 

Hoe dat ook zij, ze wilde geen enkele medewerking geven aan film en boek. Wel heeft ze in een boek haar eigen visie weergegeven. 

  

Haar boek, samen met Alvin Moscow.

Dit is zij tegenwoordig: ze doet aan hondenshows; hier bij de Westiminster Kennel Club hondenshow in 2015, met de hond (??) Rocket. 

Ze wordt binnenkort 65 en is al enige tijd oma.  Volgens een officiële verklaring had ze ‘geen interesse om deze gewelddadige en pijnlijke periode uit haar leven opnieuw te beleven’ en stelt zelfs dat Toobins boek haar verkrachting en marteling heeft geromantiseerd. Ze is in de serie alleen aanwezig via oude audio-interviews en archiefmateriaal.
Wat die verkrachting betreft:
Het is erg onaannemelijk dat ze is verkracht. Ze was verliefd op een bendelid, te weten op William Lawton Wolfe (1951 – 1974) . Hij kwam om bij de brand in Los Angelos in 1974. Toen hij lid was, nam hij de naam "Kahjoh" aan, de media spelde die foutievelijk als "Cujo".
Om te beweren dat deze jonge man haar verkrachtte, was gelogen, om haar zaak van Stockholm-syndroom aannemelijk te maken.

Links Angela Atwood, naast haar Lawton Wolfe. 

Overigens zag Patty haar officiële verloofde nooit meer na de zaak. 

Voor alle namen van de SLA-leden: zie DEZE WIKIPEDIA.

Zo ziet Hearst er nu ongeveer uit. 

Het geeft mij een heel naar gevoel, dat iemand als Patricia Hearst er helemaal ongeschonden uit is gekomen, vooral dankzij Carter en Clinton. Je moet wel denken dat het iets met de enorme invloed, geld en macht te maken heeft die haar steenrijke ouders hebben. 

Na het opdoeken van de SLA sloeg ze weer net zo om als een blad aan de boom als ze eerder had gedaan tijdens haar gevangenschap. 

Een getuige zei, dat Patty Hearst als water was; ze nam de vorm aan van het vat waarin ze gegoten werd. 

Wat de doelstellingen van de SLA precies waren, is ook nogal onduidelijk: één keer deelden ze voedselpakketten uit aan de armen. 

Patty noemde zich Tania, en haar beroep 'guerilla-fighter'. In één van haar verklaringen zei ze dat ze ervoor gekozen had te vechten. 

Trailer