The great dictator, Charlie Chaplin - 1940.

Poster

Ik schat in dat deze poster van latere datum in; bij een heruitgave van de film, denk ik. 

De film begint eigenlijk in de Eerste Wereldoorlog. Fenomenaal begin, met een ondersteboven hangend vliegtuig. De Duitser aan de stuurknuppel blijft een vriend.

Ongelooflijke knappe film van Charlie Chaplin, uit 1940. Chaplin zet hier een parodie neer op Adolf Hitler (Adenoïd Hynkel) die er mag wezen. De eerste keer dat hij aan bod komt staat hij een idioot 'Duits' schreeuwende toespraak te houden. Steenkolen-Duits, maar dat is juist zo leuk.

Chaplin heeft later gezegd, dat hij de film nooit gemaakt zou hebben, als hij had geweten wat voor ellende Hitler nog teweeg zou gaan brengen, in casu met de Holocaust/ 

Toespraak, met Sauerkraut en Wiener Schnitzel, en 'Demokratie Stonk, Free Sprechen, Stonk, en een bange, achteruit deinzende microfoon.... circa 5 minuten. 

Chaplin speelt een dubbelrol in deze film, want behalve Hynkel is hij ook nog de Joodse kapper.
Er zitten een paar hoogtepunten in deze film. Behalve de toespraken bijvoorbeeld deze kappersscene:

De scheerscene: Chaplin scheert een klant, onder de muziek van Brahms Hongaarse Dans nummer 5. De klant speelt zijn rol ook prima!

In de beroemde ballon-scene gebruikt Chaplin de Lohengrin Prelude, van Wagner.

Verder is heel erg leuk de ontmoeting met Benzino Napoloni, een satire op Mussolini. Napoloni is Hynkel eigenlijk wel de baas. Hynkel probeert de raadgevingen van zijn adviseurs op te volgen: te zorgen dat Napoloni altijd tegen hem opkijkt. Dat leidt tot de volgende grappige kappersstoelen-scene:

Hier nog even een foto daarvan. 

Een van de nazi's heet Garbitch (garbage, huisvuil, rommel) het hakenkruis is een double-cross, van bedriegen. 

Hier het filmpje met de aankomst van Napoloni. Een geweldige rol van Jack Oakie Benzino is de dictator van Bacteria. 

Ik heb nog niets gezegd van de andere kant van het spectrum: de Jodenwijk, waar Hannah en de kapper wonen.  

Paulette Goddard speelt Hannah.

Hannah pleegt verzet tegen de Duitsers, zie de koekenpan uit het raam.

Hier gaat het woord Jew op het raam worden geklad. Het wijkje loopt serieus gevaar.

Uiteindelijk valt Hynkel Österlicht binnen, Hannah wordt daarheen gebracht. De kapper en de Duitse vriend gaan ook naar Österlicht, de kapper moet een toespraak houden. Het wordt een zeer vredelievende toespraak van een gewone man. 

Een heel ontroerende speech. Hannah hoort hem in haar ballingschap, over de radio. Ook dan klinkt de Lohengrin Prelude. 

Chaplin is alom geprezen om deze film. Het was zijn eerste sprekende film. 

Citaat: 

Chaplin biographer Jeffrey Vance concludes his lengthy examination of the film, in his book Chaplin: Genius of the Cinema, by asserting the film's importance among the great film satires. Vance writes, "Chaplin's The Great Dictator survives as a masterful integration of comedy, politics and satire. It stands as Chaplin's most self-consciously political work and the cinema's first important satire."

Boek van Jeffrey Vance, Chaplin, Genius of the cinema. 

Er is nog iets opmerkelijks gezegd over de film: 

Citaat: 

Annette Insdorf, in her book Indelible Shadows: Film and the Holocaust (2003), writes that "There was something curiously appropriate about the little tramp impersonating the dictator, for by 1939 Hitler and Chaplin were perhaps the two most famous men in the world. The tyrant and the tramp reverse roles in The Great Dictator, permitting the eternal outsider to address the masses".In The 50 Greatest Jewish Movies (1998), Kathryn Bernheimer writes, "What he chose to say in The Great Dictator, however, was just what one might expect from the Little Tramp. Film scholars have often noted that the Little Tramp resembles a Jewish stock figure, the ostracized outcast, an outsider."

Chaplin was een geweldige kunstenaar. Ik las ook nog iets opmerkelijks over de muziek, die geschreven was door Meredith Willson.

Citaat van Meredith:

I've seen [Chaplin] take a sound track and cut it all up and paste it back together and come up with some of the dangdest effects you ever heard—effects a composer would never think of. Don't kid yourself about that one. He would have been great at anything — music, law, ballet dancing, or painting — house, sign, or portrait. I got the screen credit for The Great Dictator music score, but the best parts of it were all Chaplin's ideas, like using the Lohengrin "Prelude" in the famous balloon-dance scene.

Kranten-advertentie 1940.

De wereld aan zijn voeten.