Poster
Ik werd op deze film gewezen door het artikel in TROUW, waarover ik onder de hyperlink geblogd heb. Dat artikel en mijn blog gaat over de manier waarop Polen met zijn oorlogsverleden omgaat, in het bijzonder de houding tegenover de Joden. Even kort herhalen: deze film, die in 2014 werd uitgeroepen tot beste Europese film, een Oscar gewonnen heeft en diverse andere prijzen, wordt sinds januari van dit jaar door de Poolse regering bestempeld als anti-Pools. Dit geeft heel erg te denken over de wijze van verwerking van het eigen Poolse verleden. Zie mijn blogs ook over Jan T.Gross, Buren en Angst..
Ida is een prachtige, indrukwekkende film. Hij is in zwart-wit gemaakt, en speelt in 1962. De treurnis van die tijd straalt er vanaf, zie bijvoorbeeld deze foto's:
Straatje
Zo 'douchte' je dus toen, daar in het klooster.
Kille uitgaansgelegenheid.
Ida is novice in een klooster. Ook dat wordt zodanig gefilmd dat je er niet vrolijk van wordt: nonnen die haast in de maat hun soep lepelen, zwijgend.
Aan de andere kant een tafel met de novicen, die ook bijna zo 'in de maat' zitten te eten.
Even voordat Anna (zo heet de hoofdpersoon van de film in het klooster) haar geloften gaat afleggen, moet ze van moeder overste naar haar tante Wanda. Zij is het enige familielid dat ze heeft.
Tante Wanda
Deze vrouw is rechter, maar ook alcoholiste en zoals ze zelf zegt, hoer. Ze vertelt Anna dat haar echte naam Ida is, en dat haar ouders in de oorlog zijn omgekomen.
Wanda vertelt Ida van haar familie.
Ida heeft een andere opvoeding genoten dan Wanda.
Ze gaan op weg om die geschiedenis uit te zoeken.
Ze komen bij het huis waar Ida's ouders gewoond hebben.
Reis via dit soort prachtig stille weggetjes.
Dit was het huis van de familie Lebenstein.
Onvriendelijke bejegening door de nieuwe bewoner
Heel ontroerend: Ida's moeder was kunstzinnig. Dit glas-in-lood-raam maakte ze in de stal bij haar huis. Ida gaat daarheen, bij die vreemde mensen. Het bewijst dat hier haar ouders wereklijk gewoond hebben.
Er woont nu een andere familie. De boer die het ingepikt heeft in of na de oorlog ligt in het ziekenhuis.
Wanda en Ida gaan op zoek naar die man om de begraafplaats van Ida's ouders en hun zoontje, de broer van Ida, te vinden.
De zoon van de boer brengt hun naar het bos, en graaft de overblijfselen op.
Het is de man die nu in het huis woont van de Lebensteins. Hij bekent dat hij de Joden vermoord heeft. Hij doet zijn bekentenis op voorwaarde dat hij in het huis mag blijven wonen.
Wanda en Ida zullen de overblijfselen herbegraven op een Joodse begraafplaats.
Terwijl Wanda vergetelheid zoekt bij een bandje, kijkt Ida toe en geniet van speciaal de saxofonist.
Wanda redt het niet, en springt het raam uit. Ze heeft keihard klassieke muziek op staan.
Ida begraaft Wanda, en gaat in Wanda's kleren nog een keer naar de uitgaansgelegenheid.
Ida leeft één nacht zoals Wanda het deed.
Daarna trekt ze haar novicenkleding weer aan, en loopt terug naar het klooster.
Pawel Pawlikowski met Oscar.
En hier met de twee hoofdrolspeelsters, Agata Kuleza en Agata Trzebuchowska..
Agata Kuleza, de Ida.
Trailer; ook de muziek is prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten