Javier Bardem
Het is een Mexicaanse dramafilm met in de hoofdrol Javier Bardem, geregisseerd door de Mexicaanse regisseur Alejandro González Iñárritu. Het is zijn vierde speelfilm en naast zijn debuut Amores Perros de tweede film in zijn moedertaal Spaans. De film is van 2010, en werd opgenomen in Barcelona. Ik weet nog dat dat in februari voor mij een reden was om hem op te nemen.
(Je zag inderdaad stukjes Barcelona, de Sagrada Familia, maar ook Badalona, een wijk of voorstad waar nooit toeristen komen. Het gebalsemde lijk van Uxbals vader wordt gecremeerd op de Montjuic.)
We keken hem op zaterdagavond, een 'gezellige avond'. Ik was daardoor eigenlijk bang dat Ton er geen zin in had, ondanks dat hij er 'ja' op gezegd had. Hij lag ook wel eventjes te slapen, maar was er ten slotte toch net zo van onder de indruk als ik.
De vraag is waaróm een dergelijke film meer indruk maakt dan menig andere, en volgens mij komt het omdat hij zo authentiek was. De hoofdrolspeler speelt zeer overtuigend, vooral als vader, maar ook als crimineel. Ik kreeg sympathie voor hem.
Omdat hij bijna tot aan het eind tegenover niemand bekent dat hij nog maar weinig tijd van leven heeft, wordt de film ook spannend. Je leeft mee met hem en zijn kinderen, en vraagt je af hoe het straks moet met zijn vrouw - die geen moeder is voor haar kinderen - maar vooral met zijn kinderen.
Schokkend was de film toen door zijn toedoen - hij heet Uxbal - 25 illegale Chinezen om het leven komen. De kelder van het pakhuis waar ze bij elkaar liggen te slapen raakt vergiftigd door veel te goedkope kacheltjes die onze held daar heeft laten plaatsen vanwege de kou. Ik was gewoon blij dat hij dit vreselijke feit kon delen met een vrouw, ik geloof Bea. Iemand met paranormale gaven, die hem leiding geeft in deze moeilijke momenten van zijn leven.
Schrijnend is ook de verhouding met zijn eigen vrouw, die niet zonder hem kan leven, maar ook niet met hem. Ze hangt steeds de hoer uit, ook met zijn broer, drinkt, rookt en slaat haar kinderen.
Helaas heb ik het einde niet kunnen zien, omdat de filmopnametijd net te kort was. Zeker is, dat de dochter dan met haar vader in bed ligt. Zijn einde lijkt nu aanstaande. Ze spelen met de ring die hij van zijn grootouders gekregen heeft, zij mag hem ook omdoen. Zij weet intussen eindelijk wat er met hem aan de hand is. Dit stukje is een herhaling van het begin. Ik vermoed, dat de volgende scene ook een herhaling is van die aan het begin: vader en dochter fluisteren tegen elkaar in een besneeuwd bos. De sneeuw vormde eerder een motief als plaats waar het gezin nog een keer gezamenlijk naar toe zou gaan. Dat moment is toen verstoord geworden, nu niet.
Maar ook is zeker, dat de Chinese baas, die verantwoordelijk was - met Uxbal - voor de 25 doden, in een van de laatste scenes gezien heeft, hoe zijn homosexuele partner zelfmoord heeft gepleegd. Hij is ergens naar toe onderweg. is het naar het gezin van Uxbal? Ik vermoed het. Maar hoe loopt dat af?
Los van die Chinees, zou het goed af kunnen lopen: een zwarte vrouw, wier man naar Afrika is teruggestuurd, zorgt voor Uxbal en zijn kinderen. Of heeft hij gehallucineerd, is zij niet teruggekeerd, maar inderdaad naar Afrika gegaan, haar man achterna, samen met haar baby? Dan zijn de kinderen verloren. Of worden vermoord.
Misschien kan ik de film nog eens lenen van de bieb, om het laatste stukje nog eens te kunnen kijken. Ik ben wel nieuwsgierig!
PS: Bij het nazien van de rollen van Javier Bardem stuitte ik op Mar adentro uit 2004. Deze film is het waar gebeurde verhaal van de Galicische visser Ramón Sampedro die bij een duik verlamd raakte en vervolgens een levenslange strijd voor het recht op euthanasie voerde. De film werd geregisseerd door de bekende regisseur Alejandor Amenábar.
Staat verdorie al een paar jaar in mijn kast, cadeautje van Tenny. In die rol ziet de acteur er HEEL anders uit!
Echtgenoot van Penelope Cruz. Ook leuk.
Met echtgenote, in het echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten