Three Billboards Outside Ebbing, Missouri, 2017; Martin McDonagh.

Filmposter

Misdaaddrama uit 2017geschreven, geregisseerd door Martin McDonagh, met in de hoofdrol Frances McDormand (geboren 1957) als een vrouw uit Missouri die drie billboards langs de weg huurt om aandacht te vragen voor de onopgeloste verkrachting en moord van haar dochter.

Regisseur Martin McDonagh, 2012.

Geboren 1970.

Frances McDormand is natuurlijk bekend van de prachtige film Fargo, van de gebroeders Cohen - 1996. 

Poster Fargo.

Frances McDormand was in Fargo de zwangere rechercheur die een stelletje criminelen onschadelijk maakte. 

De VPRO-gids meldde dat deze film, Three Billboards, in de traditie van de broers Cohen waren. Dat was een stevige zet in de richting van 'kijken!' voor mij - en ik werd helemaal niet teleurgesteld. 

Dit zijn de drie billboards uit de titel: er staat achtereenvolgens: 

Raped while dying;

And still no arrests?

How come, chief Willoughby?

Drie schandelijke zinnen, een enorme aanklacht, die schreeuwt om een oplossing. 

Maar de hele stad is kwaad op de moeder Mildred Hayes, van het verkrachte en vermoorde meisje Angela Hayes. Niemand lijkt achter haar te staan. Later op een paar uitzonderingen na, maar die lopen ook gevaar door de enorme haat tegen Mildred. Want Willoughby lijdt aan kanker, en nog erger: de voornaamste politieman Jason Dixon, is een racist en grote gemenerik. De politie, luidt Mildreds commentaar - en we zien dat ook gebeuren - is meer bezig zwarten te pakken, dan deze grote misdaad op te lossen. 

Hier zien we Jason en Mildred bij elkaar. Hij voortdurend dreigend, zij onwrikbaar vast in haar overtuiging om de waarheid boven tafel te krijgen. 

Hier Mildred met Willoughby.

Het is ontzettend genieten met Frances McDormand, haar gezicht spreekt boekdelen. Ze laat zich door niets of niemand intimideren, hoewel de pogingen daartoe véél zijn:
Willoughby is daarin nog de mildste. Jason Dixon is vreselijk.
De film is avontuurlijk en spannend. Maar hij is tegelijk humoristisch, heeft diepgang door de behandelde problematiek, en eindigt ook nog eens met een flinke scheut optimisme: zo is Dixon bekeerd, eigenlijk door een brief van Willoughby, die hem schreef vóórdat hij een einde aan zijn leven maakte.

Er zit ontwikkeling in de film, dat is interessant. 

Met allerlei spannende plotwendingen. 

Deze foto is ook zo veelzeggend: de dwerg helpt Mildred in haar strijd tegen de politie, en vóór het rechercheren naar haar dochter. Hij dringt aan op een etentje. Dat moet onderbroken worden. En hoe graag je misschien ook zou willen dat Mildred iets met hem begon, het loopt op een debacle uit. Kon ook niet uitblijven.

Trailer