Studiebol: Gräns, Ali Abbasi, 2018.

Filmposter

Zweden/Denemarken 2018. Drama van Ali Abbasi. Met o.a. Eero Milonoff en Eva Melander.

Deze film was de keuze van Zomergast Raven van Dorst.

Raven van Dorst, geboren 1984.

(Foto: DWDD - DWDD, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=65433279)

Wat indruk op mij maakte in het interview met Raven, was haar verhaal over haar bezoek aan een gynaecoloog. 'Zo, dat is de eerste keer dat ik een hermafrodiet zie,' zei de man. Het was een afschuwelijke ervaring voor haar, en ik begrijp dat helemaal.

Haar keuzefilm liet zien hoe mensen die buiten het normale vallen leven en ervaren.

Vore en Tina; de twee hoofdpersonen met een neanderthaler-achtig uiterlijk. Ze wijken in allerlei opzichten af van 'het normale': Tina heeft onder andere een bijzonder reukvermogen, en een bijzonder contact met de natuur.

Het vreemde bij Vore gaat nog veel verder, zoals gaandeweg blijkt in de film.

De film is btw gebaseerd op het boek Gräns door

John Ajvide Lindqvist. Hier de auteur in 2017.

Ik begon de film volkomen argeloos te bekijken. Wel was er al een klein stukje tijdens het marathon-interview te zien geweest, dus dat het 'vreemd' zou zijn wist ik al.

Het klinkt achteraf naïef, maar ik begon met te denken dat het verhaal en de personages 'echt' waren. Ik nam aan dat er mensen bestonden zoals in deze film voorkwamen, met dat neanderthaler-achtige uiterlijk. Dat ze nog bepaalde kwaliteiten hadden - angst, schaamte, woede kunnen ruiken - nam ik ook aan. Ik kon immers zien dat Tina, de vrouwelijke hoofdrol, dicht bij de natuur stond.

In dit stadium ontroerde de film mij bijzonder. Het probleem 'hermafrodiet', maar meer in het algemeen gesproken: 'anders zijn' werd aangrijpend uitgebeeld. De liefde tussen Tina en Vore was ook mooi uitgebeeld, hun seks was heel expliciet, maar ontroerde vooral.

Tina is douanebeambte. Ze controleert mensen aan de grens. In het bos merkt ze veel meer op dan gewone mensen doen.

Dan ontmoet Tina een man van haar eigen soort: Vore. Er ontwikkelt zich uiteraard een liefdesband tussen deze twee gelijken.

Tina werkt haar Roland, die misbruik maakt van haar goedheid, de deur uit. Roland eruit, Vore erin.

De relatie van Tina met haar 'geliefde' Roland laat onderdrukking zien, ook ontroerend en echt... Kinderporno speelt een rol... Allemaal onderwerpen die me serieus aanspraken. Voeg daar nog bij hoe ouders/pleegouders hun bijzondere kind niet aanvaarden, en laten opereren. Raven van Dorst vertelde juist, dat ze dat slecht vond.

Maar buiten al 'dat echte, authentieke' gebeurt er nog zo veel meer, hetgeen een beetje afdoet aan de schoonheid van de film.

Zo blijkt Vore blijkt regelmatig 'kinderen' te baren, 'hijsijts' noemt hij het. Die bewaart hij in een doos in de ijskast, voert ze met maden en wormen. Hij weet dat hij en Tina trollen zijn, geen mensen. Hij is uit op wraak voor alles wat de gewone mensen hem in het leven hebben aangedaan, onder andere het wegsnijden van de staart. Zo komt het verhaal terecht in een phantasy-wereld. Natuurlijk waren ook de trollen, het bijzondere reukvermogen en de speciale band met de natuur al niet echt... als het daarbij gebleven was, was het een mooi vehikel geworden voor de speciale problematiek van 'andere mensen'.

Maar nu krijgen we te maken met Vore, die zijn hijsijts gebruikt om baby's te kidnappen - voor de porno-industrie! - en om te ruilen van zijn kleine hijsijts-monstertjes. Er ontstaat een conflict tussen Tina en Vore, omdat zij helemaal niet voelt voor geweld jegens andere mensen, Vore wil dat juist wel, uit wraak.

En dus loopt de liefdesband toch stuk.

Wel komt ze uiteindelijk los van haar vader, die haar vader helemaal niet is, die zijn schuld erkent.

De film eindigt met een doos met een hijsijt, toegestuurd vanuit Finland, waar méér trollen wonen.

Vore heeft zelfmoord gepleegd.

Tina hier aan het werk bij de grens. De titel van de film slaat overigens ook wel op een ándere grens: de grens die Vore overschrijdt, als hij de gewone mensen wil laten boeten voor wat hm is aangedaan. Die grens gaat Tina niet over.